Α. Κουτσουράδης, Διεθνές οικογενειακό δίκαιο, 2006

Η αντίληψη ότι το οικογενειακό δίκαιο χρωματίζεται από έναν εθνικό χαρακτήρα και ότι συνεπώς ο εσωτερικός νομοθέτης, μόνος αποκλειστικά, θα πρέπει να νομοθετεί με βάση τις εγχώριες ιστορικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και ηθικές αξίες, ελέγχεται πια διεθνώς ως παρωχημένη.

Σε παλαιότερες εποχές οι εθνικές ιδιομορφίες, που συντηρούνταν από την έλλειψη ή δυσχέρεια επικοινωνιών των προσώπων και κυκλοφορίας των ιδίων και των πληροφοριών, συνέτειναν στη διαμόρφωση ενός περιχαρακωμένου «εθνικού» οικογενειακού δικαίου. Τα δεδομένα όμως εκείνα έχουν πια διαφοροποιηθεί. Η αυξανόμενη διαρκώς κινητικότητα των προσώπων, ιδίως εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα και στο πεδίο του οικογενειακού δικαίου, που προκύπτουν από διαθέσιμους δείκτες της λεγόμενης διασυνοριακής οικογενειακής ζωής (cross-border family life), όπου στο 15% των γάμων στην Ε.Ε. ο καθένας από τους συζύγους έχει διαφορετική ιθαγένεια. Αν αναλογιστεί κανείς επιπρόσθετα και τις περιπτώσεις πολιτών (ιδίως παιδιών) με διπλή ή πολλαπλή ιθαγένεια, τότε η εθνική πολυχρωμία στο πεδίο των οικογενειακών έννομων σχέσεων είναι πια γεγονός και η παράλληλη ύπαρξη εθνικών ισχυουσών ρυθμίσεων αφενός αναδεικνύει την ανάγκη της εκ των άνω επιβαλλόμενης (μέσω διεθνούς συμβάσεως ή κανόνα του δευτερογενούς κοινοτικού δικαίου) ομοιομορφοποίησης ή εναρμόνισης εθνικών ρυθμίσεων, ενώ αφετέρου δεν αποκλείει τον (αμοιβαίο συχνά) επηρεασμό των εθνικών νομοθετών.

Με τον ανά χείρας τόμο προσφέρεται η δυνατότητα στον Έλληνα νομικό, μια που και η χώρα μας έχει συμμετοχή στη διασυνοριακή οικογενειακή ζωή, να αντλήσει τις απαραίτητες, κατά περίπτωση, πληροφορίες από ένα υπαρκτό υπερεθνικό (διεθνές) οικογενειακό δίκαιο, που ισχύει παράλληλα με το εσωτερικό μας δίκαιο και φυσικά υπερισχύει.

Η νομοθετική ύλη που περιλαμβάνεται στο βιβλίο αυτό και αποτελείται από 50 και πλέον κείμενα, αφού εντοπίστηκε, και αξιολογήθηκε κριτικά, για τη συνολική δημοσίευσή της, έχει ταξινομηθεί, προκειμένου να διευκολύνει το έργο του ενασχολούμενου με πρόβλημα που ανάγεται στην ύλη του οικογενειακού δικαίου και που εμφανίζει στοιχεία Διεθνικότητας, σε πέντε ενότητες: Ουσιαστικό δίκαιο, Ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, Διεθνές δικονομικό δίκαιο, Δικαστική αρωγή και συνεργασία σε θέματα κυρίως οικογενειακού δικαίου, και, τέλος, Διακρατικές συμβάσεις σε θέματα οικογενειακού και γενικότερα ιδιωτικού δικαίου (όπου αναγκαστικά έγινε επιλογή, λόγω της πληθώρας τους).

Στην αρχή υπάρχει λεπτομερής πίνακας περιεχομένων, ενώ στο τέλος παρατίθεται αλφαβητικό λημματικό ευρετήριο.