Ι. Σπυριδάκης, Εγχειρίδιο Αστικού Δικαίου - Γενικό Ενοχικό Δίκαιο, τόμ. 2α, 2025

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ (α΄ μέρος)

ΓΕΝΙΚΟ ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Πρόλογος

I. ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΝΟΧΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

1. Περιεχόμενο

2. Ιστορική καταγωγή

3. Έννοια Ενοχικού Δικαίου

4. Λειτουργική σημασία του ΕνοχΔ

5. Φύση των κανόνων του ΕνοχΔ

6. Η κοινωνικοπολιτική διάσταση του Ενοχικού Δικαίου (6α. Γενικά. 6β. Ουδετερότητα του ΕνοχΔ;)

II. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

Α. Η ενοχική σχέση

7. Ενοχή (γενική επισκόπηση) (7α. Έννοια ενοχής. 7β. Στοιχεία της έννοιας της ενοχής. 7γ. Υποκείμενα της ενοχής. 7δ. Ενοχικό δικαίωμα, ενοχική υποχρέωση. 7ε. Γενεσιουργοί λόγοι των ενοχών. 7στ. Εξέλιξη της ενοχής. 7ζ. Εξασφάλιση της ενοχής. 7η. Αλλοίωση της ενοχής. 7θ. Απόσβεση της ενοχής. 7ι. Μετενέργεια ενοχής. 7ια. Θέματα ορολογίας)

8. Ενοχή και ενοχική σχέση (8α. Γενικά. 8β. Ενοχή σε στενή έννοια. 8γ. Ενοχή σε ευρεία έννοια. 8δ. Καταχρηστική ενοχή)

9. Ενοχή και ευθύνη (9α. Έννοια ευθύνης οφειλέτη. 9β. Απεριόριστη και περιορισμένη ευθύνη. 9γ. Ευθύνη τρίτων. 9δ. Είδη ευθύνης ανάλογα με το γενεσιουργό λόγο της ενοχής. 9ε. Ευθύνη και υπαιτιότητα. 9στ. Είδη ευθύνης ανάλογα με την υπαιτιότητα. 9ζ. Άλλες διακρίσεις της ευθύνης)

10. Ενοχή και σχέσεις φιλοφροσύνης (10α. Η διάκριση. 10β. Παράδειγμα. 10γ. Κριτήρια της διακρίσεως. 10δ. Η ευθύνη. 10ε. Συμβατική υποχρέωση προστασίας;)

11. Ενοχή και «βάρος» (11α. Έννοια βάρους. 11 β. Παραδείγματα – Διάκριση από ενοχή. 11γ. Ρύθμιση του βάρους)

12. Ατελείς ενοχές (12α. Έννοια – ορολογία. 12β. Περιπτωσιολογία. 12γ. Προσπάθειες ταξινομήσεως. 12δ. Δικαιολογία των ατελών ενοχών. 12ε. Η ρύθμιση)

13. Το αντικείμενο της ενοχής: Η παροχή (13α. Έννοια παροχής. 13β. Όφελος δανειστή; 13γ. Περιουσιακή και μη περιουσιακή παροχή. 13δ. Χαρακτηριστικά της παροχής. 13ε. Πρωτογενής και δευτερογενής παροχή. 13στ. Κύριες, παρεπόμενες και δευτερεύουσες παροχές. 13ζ. Είδη παροχής. 13η. Η παροχή στην καταχρηστική ενοχή. 13θ. Η παράλειψη ως παροχή)

14. Επισκόπηση ενοχικών σχέσεων (με βάση το γενεσιουργό λόγο) (14α. Γενικά. 14β. Συμβατικές ενοχικές σχέσεις. 14γ. Εξωσυμβατικές ενοχικές σχέσεις)

15. Η ενοχή σχέση ιδιωτικού δικαίου

B. H ενοχική δικαιοπραξία (Σύμβαση)

16. Η ενοχική δικαιοπραξία γενικά (16α. Έννοια. 16β. Μονομερής δικαιοπραξία ή σύμβαση; 16γ. Η βασική διάκριση. 16δ. Εφαρμοστέοι κανόνες)

17. Η υποσχετική δικαιοπραξία (17α. Έννοια. 17β. Χαρακτηριστικά. 17γ. Επώνυμες και ανώνυμες υποσχετικές συμβάσεις. 17δ. Είδη υποσχετικών συμβάσεων)

18. Η εκποιητική (ενοχική) δικαιοπραξία (18α. Έννοια. 18β. Χαρακτηριστικά. 18γ. «Διαπλαστικές» δικαιοπραξίες. 18δ. Είδη)

19. Δικαιοπραξίες υποσχετικές άμα και εκποιητικές (19α. Ενοχικές δικαιοπραξίες, με τις οποίες αλλοιώνεται ενοχικό δικαίωμα. 19β. Σύμπτωση υποσχετικής που αποτελεί την αιτία και εκποιητικής).ν

20. Είδη υποσχετικών συμβάσεων (20α. Γενικά. 20β. Συναινετικές και παραδοτικές συμβάσεις. 20γ. Χαριστικές και επαχθείς συμβάσεις. 20δ. Πρόσκαιρες και διαρκείς συμβάσεις. 20ε. Ετεροβαρείς και αμφοτεροβαρείς συμβάσεις. 20στ. Αιτιώδεις και αναιτιώδεις συμβάσεις. 20ζ. Άλλες διακρίσεις. 20η. Ειδικά θέματα)

21. Η ρύθμιση των ενοχικών συμβάσεων (21α. Γενικά. 21β. Η ρύθμιση των ετεροβαρών συμβάσεων. 21γ. Η ρύθμιση των αμφοτεροβαρών συμβάσεων. 21δ. Η ρύθμιση των επώνυμων συμβάσεων. 21ε. Η ρύθμιση των ανώνυμων συμβάσεων. 21στ. Η ρύθμιση των μικτών συμβάσεων)

Γ. Υπαιτιότητα, Τυχηρό, Ανώτερη βία

i. Υπαιτιότητα

22. Έννοια και είδη υπαιτιότητας (22α. Γενικά. 22β. Έννοια υπαιτιότητας. 22γ. Είδη - βαθμοί υπαιτιότητας. 22δ. Η ρύθμιση)

23. Ο δόλος (23α. Έννοια. 23β. Στοιχεία της έννοιας του δόλου. 23γ. Είδη δόλου. 23δ. Πλάνη και δόλος. 23ε. Ο δόλος έννοια νομική)

24. Η αμέλεια (24α. Έννοια. 24β. Στοιχεία της έννοιας της αμέλειας. 24γ. Το κριτήριο της αμέλειας. 24δ. Είδη αμέλειας. 24ε. Πρακτική σημασία διακρίσεως ειδών αμέλειας. 24στ. Αμέλεια και παράνομο. 24ζ. Η αμέλεια έννοια νομική)

25. Η ικανότητα προς καταλογισμό (25α. Γενικά. 25 β. Έννοια ικανότητας προς καταλογισμό. Ορολογία. 25γ. Η ρύθμιση. 25δ. Κατηγορίες προσώπων ανάλογα με την ικανότητα προς καταλογισμό. 25ε. Η ευθύνη των ακαταλόγιστων προσώπων)

26. Απαλλακτικές ρήτρες (26α. Γενικά. 26β. Έννοια απαλλακτικής ρήτρας. 26γ. Ο κανόνας ΑΚ 332 § 1. 26δ. Η ΑΚ 332 § 2. 26ε. Άλλες περιπτώσεις ακυρότητας απαλλακτικής ρήτρας για ελαφρά αμέλεια. 26στ. Απαλλακτική ρήτρα και αδικοπραξία. 26ζ. Ειδικές ρυθμίσεις)

ii. Τυχηρό, ανώτερη βία

27. Τυχηρό σε ευρεία έννοια (27α. Γενικά. 27β. Η ευρεία έννοια του τυχηρού. 27γ. Ευθύνη για τυχηρά. 27δ. Διακρίσεις τυχηρού. 27ε. Θέματα ορολογίας)

28. Η διάκριση τυχηρού και ανώτερης βίας (28α. Γενικά. 28β. Η αντικειμενική θεωρία. 28γ. Η υποκειμενική θεωρία. 28δ. Η διαφορά μεταξύ των δύο θεωριών. 28ε. Προσπάθειες σχηματοποίησης)

29. Ειδικά θέματα (29α. Έννοια όρου «τυχηρό». 29β. Λειτουργική σημασία του τυχηρού. 29γ. Τυχηρό και ανώτερη βία έννοιες νομικές)

III. ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΝΟΧΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

30. Γενικά

31. Η αρχή της σχετικότητας (31α. Η σχετικότητα του ενοχικού δικαιώματος. 31β. Σύγκριση ενοχικού και εμπράγματου δικαιώματος. 31γ. Η σχετικότητα της ενοχής γενικότερα. 31δ. Εξαιρέσεις της σχετικότητας. 31ε. Η «εμπραγμάτωση» ενοχικών δικαιωμάτων. 31στ. Η σύγκρουση ενοχικών δικαιωμάτων. 31ζ. Erga omnes ενέργεια της δικαιοκτησίας ενοχικού δικαιώματος)

32. Η αρχή της εύνοιας προς το ασθενέστερο μέρος

33. Η αρχή της καλής πίστεως και των συναλλακτικών ηθών (33α. Έννοια καλής πίστεως. 33β. Έννοια συναλλακτικών ηθών. 33γ. Σχέση καλής πίστεως και συναλλακτικών ηθών. 33δ. Η αντικειμενικότητα της καλής πίστεως. 33ε. Η προσέγγιση της αρχής. 33στ. Η διεύρυνση της αρχής. 33ζ. Η συγκεκριμενοποίηση της αρχής.– Περιπτωσιολογία. 33η. Η λειτουργία της αρχής. 33θ. Φύση της αρχής. 33ι. Η εφαρμογή της αρχής. 33ια. Σχέση με συγγενείς έννοιες)

34. Η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων (34α. Γενικά. 34β. Έννοια ελευθερίας των συμβάσεων. 34γ. Ειδικότερο περιεχόμενο της συμβατικής ελευθερίας. 34δ. Συμβατική ελευθερία και αρχή του ατύπου των συμβάσεων. 34ε. Συμβατική ελευθερία και κλειστός αριθμός συμβάσεων. 34στ. Περιορισμοί της ελευθερίας των συμβάσεων)

35. Η αρχή της υπαιτιότητας

36. Η αρχή της αιτιώδους συνάφειας

IV. ΕΙΔΗ ΕΝΟΧΩΝ

Α. Οι διακρίσεις των ενοχών

37. Τα κριτήρια των διακρίσεων

Β. Είδη ενοχών κατά το περιεχόμενο

38. «Δευτερεύοντα» είδη (38α. Αυθύπαρκτες (ή κύριες) και παρεπόμενες ενοχές. 38β. Διαρκείς και πρόσκαιρες. 38γ. Ορισμένες και αόριστες ενοχές. 38δ. Θετικές και αποθετικές ενοχές. 38ε. Διαιρετές και αδιαίρετες ενοχές)

39. Ενοχές είδους και γένους (39α. Γενικά. 39β. Έννοια ενοχής είδους. 39γ. Έννοια ενοχής γένους. 39δ. Το κριτήριο. 39ε. Η διάκριση και η διάκριση των πραγμάτων σε αντικαταστατά και αναντικατάστατα. 39στ. Η ενοχή γένους στις συναλλαγές. 39ζ. Διαβαθμίσεις του γένους. 39η. Πρακτική σημασία της διακρίσεως. 39θ. Ειδικές ρυθμίσεις της ενοχής γένους. 39ι. Καταχρηστικό γένος)

40. Διαζευκτική ενοχή – Διαζευκτική ευχέρεια (40α. Έννοια διαζευκτικής ενοχής. 40β. Ρύθμιση, πρακτική σημασία, γενεσιουργοί λόγοι. 40γ. Διάκριση από συγγενείς έννοιες. 40δ. Τα προβλήματα. 40ε. Απλοποίηση. 40στ. Η επιλογή. 40ζ. Ο κίνδυνος – Αδυναμία παροχής. 40η. Διαζευκτική ευχέρεια)

41. Απόδοση δαπανών (41α. Έννοια δαπάνης. 41β. Η δημιουργούμενη ενοχή. 41γ. Η παροχή. 41δ. Η άσκηση της αξιώσεως)

42. Δικαίωμα αφαιρέσεως – Επαναφορά πράγματος στην προηγούμενη κατάσταση (42α. Το δικαίωμα αφαιρέσεως. 42β. Επαναφορά του κύριου πράγματος στην προηγούμενη κατάσταση)

43. Λογοδοσία (43α. Γενικά. 43β. Τα μέρη. 43γ. Τρόπος λογοδοσίας)

44. Απόδοση ομάδας

45. Άλλες ενοχές

Γ. Η χρηματική ενοχή

46. Γενικά (46α. Έννοια. 46β. Γενεσιουργοί λόγοι. 46γ. Η πρακτική χρησιμότητα. 46δ. Η ρύθμιση. 46ε. Φύση χρηματικής ενοχής)

47. Χρήμα (47α. Λειτουργία του χρήματος. 47β. Ευρεία και στενή έννοια του χρήματος. 47γ. Ημεδαπό και αλλοδαπό νόμισμα. 47δ. Αξία του χρήματος)

48. Το νομισματικό σύστημα (48α. Έννοια νομισματικού συστήματος. 48β. Οι αρχές του ελληνικού νομισματικού συστήματος. 48γ. Το ευρώ ως νομισματική μονάδα. 48δ. Το νόμιμα κυκλοφορούν χρήμα. 48ε. Αναγκαστική κυκλοφορία. 48στ. Η αρχή της ονομαστικής αξίας του ευρώ. 48ζ. Κατάργηση απαγορεύσεως ασφαλιστικών ρητρών)

49. Ασφαλιστικές ρήτρες (49α. Γενικά. 49β. Η απαγόρευση των ασφαλιστικών ρητρών. 49γ. Είδη ασφαλιστικών ρητρών)

50. Η απαγόρευση των ασφαλιστικών ρητρών (50α. Γενικά. 50β. Συνομολόγηση υποχρεώσεων σε δραχμές. 50γ. Σε ποιες δικαιοπραξίες απαγορεύονται οι ασφαλιστικές ρήτρες. 50δ. Ποιες ασφαλιστικές ρήτρες απαγορεύονται)

51. Συνέπειες παραβιάσεως της απαγορεύσεως (51α. Ακυρότητα ρήτρας. Ισχύς δικαιοπραξίας. 51β. Ποινικές κυρώσεις)

52. Εξαιρέσεις – Απελευθέρωση

53. Η ρύθμιση της χρηματικής ενοχής γενικά (53α. Φύση της χρηματικής ενοχής και εφαρμοστέοι κανόνες. 53β. Αδυναμία παροχής. 53γ. Τόπος παροχής. 53δ. Υπερημερία οφειλέτη. 53ε. Υπερημερία δανειστή. 53στ. Αναγκαστική εκτέλεση. 53ζ. Εφαρμογή κανόνων ενοχής γένους. 53η. Εξόφληση με λογιστικό χρήμα)

54. Χρηματική ενοχή σε ξένο νόμισμα (54α. Γενικά. 54β. Η ΑΚ 291. 54γ. Η ΑΚ 292)

55. Νομιναλιστική αρχή και υποτίμηση του νομίσματος (55α. Γενικά. 55β. Η ΑΚ 388. 55γ. Η ΑΚ 288. 55δ. Χρηματικές ενοχές στις οποίες δεν εφαρμόζεται η νομιναλιστική αρχή)

Δ. Ο τόκος

56. Έννοια, φύση και είδη τόκου (56α. Έννοια τόκου. 56β. Υπολογισμός του τόκου. 56γ. Διάκριση από συγγενείς έννοιες. 56δ. Φύση. 56ε. Τόκος και χρηματική ενοχή. 56στ. Η ρύθμιση. 56ζ. Είδη τόκου. 56η. Παρατηρήσεις de lege ferenda)

57. Η ενοχή τόκου ως παρεπόμενη ενοχή (57α. Γενικά. 57β. Συνέπειες του παρεπόμενου χαρακτήρα. 57γ. Η αυτοτέλεια της ενοχής τόκου)

58. Ύψος τόκου (58α. Γενικά. 58β. Η βασική ρύθμιση. 58γ. Καθορισμός ύψους δικαιοπρακτικού τόκου. 58δ. Συνυπολογισμός του πλασματικού τόκου στον δικαιοπρακτικό. 58ε. Υπέρβαση ορίου δικαιοπρακτικού τόκου)

59. Χρόνος καταβολής του τόκου (59α. Δικαιοπρακτικός τόκος. 59β. Νόμιμος τόκος)

60. Ανατοκισμός (60α. Έννοια. 60β. Το πρόβλημα. 60γ. Ο κανόνας της ΑΚ 296 § 1. 60δ. Ανατοκισμός με συμφωνία δανειστή και οφειλέτη. 60ε. Ανατοκισμός με έγερση αγωγής. 60στ. Ειδικές περιπτώσεις ανατοκισμού)

61. Απόσβεση – παραγραφή τόκων (61α. Απόσβεση. 61β. Παραγραφή)

Ε. Η αποζημίωση

i. Γενικά

62. Έννοια και προϋποθέσεις αποζημιώσεως (62α. Έννοια αποζημιώσεως. 62β. Αποζημίωση, διαφέρον. 62γ. Νομική – κοινωνική σημασία της αποζημιώσεως. 62δ. Προϋποθέσεις. 62ε. Αστική ευθύνη σε στενή έννοια. 62στ. Η ρύθμιση)

ii. Ζημία

63. Έννοια και είδη ζημίας (63α. Λειτουργική σημασία της ζημίας. 63β. Έννοια ζημίας. 63γ. Είδη ζημίας (γενικά)

64. Ζημία περιουσιακή και μη περιουσιακή (64α. Έννοια περιουσιακής ζημίας. 64β. Μη περιουσιακή ζημία)

65. Ζημία θετική και αποθετική (65α. Έννοια θετικής ζημίας. 65β. Έννοια αποθετικής ζημίας. 65γ. Θετική και αποθετική ηθική βλάβη)

66. Ζημία αυτούσια και ζημία λογιστική (66α. Έννοια αυτούσιας ζημίας. 66β. Έννοια λογιστικής ζημίας. 66γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως)

67. Ζημία αφηρημένη και ζημία συγκεκριμένη (67α. Έννοια αφηρημένης ζημίας. 67β. Έννοια συγκεκριμένης ζημίας. 67γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως)

68. Ζημία άμεση και ζημία έμμεση (68α. Έννοια άμεσης ζημίας. 68β. Έννοια έμμεσης ζημίας. 68γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως)

69. Ζημία παρούσα και ζημία μέλλουσα (69α. Έννοια παρούσας ζημίας. 69β. Έννοια μέλλουσας ζημίας. 69γ. Μέλλουσα θετική και αποθετική ζημία. 69δ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως. 69ε. Μέλλουσα ηθική βλάβη)

iii. Νόμιμος λόγος ευθύνης

70. Γενικά (70α. Casus sentit dominus. 70β. Έννοια νόμιμου λόγου ευθύνης. 70γ. Θέματα ορολογίας. 70δ. Διακρίσεις των νόμιμων λόγων ευθύνης. 70ε. Η ρύθμιση των νόμιμων λόγων ευθύνης)

71. Νόμιμοι λόγοι πρωτογενούς ευθύνης ex lege (71α. Γενικά. 71β. Ευθύνη από αδικοπραξία. 71γ. Ευθύνη από τις διαπραγματεύσεις. 71δ. Ευθύνη από ειδική διάταξη νόμου)

72. Η δικαιοπραξία ως νόμιμος λόγος πρωτογενούς ευθύνης. `.

73. Νόμιμος λόγος δευτερογενούς ευθύνης (73α. Γενικά. 73β. Το δευτερογενές της ευθύνης. 73γ. Θέματα ορολογίας)

74. Συνήθη χαρακτηριστικά των νόμιμων λόγων ευθύνης

iv. Αιτιώδης συνάφεια

75. Γενικά (75α. Η σχέση αιτίου – αιτιατού. 75β. Η νομοθετική πρόβλεψη. 75γ. Οι θεωρίες για την αιτιώδη συνάφεια. 75δ. Αιτιώδης συνάφεια ιδρυτική και πληρωτική της ευθύνης)

76. Η θεωρία του ισοδυνάμου των όρων (76α. Γενικά. 76β. Παράδειγμα. 76γ. Θέματα ορολογίας. 76δ. Αιτιώδης συνάφεια και θεωρία του ισοδυνάμου των όρων. 76ε. Η παράλειψη ως αναγκαίος όρος. 76στ. Κριτική της θεωρίας. 76ζ. Προσπάθειες αμβλύνσεως της θεωρίας. 76η. Η χρησιμότητα της θεωρίας)

77. Η θεωρία της πρόσφορης αιτιώδους συνάφειας (77α. Γενικά. 77β. Θέματα ορολογίας. 77γ. Πρόσφορη αιτιώδης συνάφεια ή πρόσφορο αίτιο; 77δ. Θετική ή αρνητική διατύπωση της προσφορότητας; 77ε. Η διαφορά μεταξύ θεωρίας του ισοδυνάμου των όρων και θεωρίας της πρόσφορης αιτίας. 77στ. Κριτήρια της προσφορότητας. 77ζ. Κριτικές παρατηρήσεις)

78. Η θεωρία του σκοπού (78α. Γενικά. 78β. Παραδείγματα. 78γ. Κριτικές παρατηρήσεις).

79. Ειδικά θέματα αιτιώδους συνάφειας (79α. Γενικά. 79β. Αιτιότητα περισσότερων προσώπων. 79γ. Συμβολή τρίτων στη ζημία. 79δ. Προλαμβάνουσα αιτιότητα. 79ε. Διαζευκτική νόμιμη συμπεριφορά. 79στ. Ευπάθεια ζημιωθέντος αγαθού. 79ζ. Συνήθης βιοτικός κίνδυνος. 79η. Συμβολή ζημιωθέντος στη ζημία)

80. Επίμετρο – Συμπεράσματα (80α. Αιτιώδης συνάφεια και καταλογισμός της ζημίας. 80β. Περιορισμός των καταλογιστέων ζημιών. 80γ. Προσπάθειες περαιτέρω περιορισμών)

81. Δικονομικά (81α. Βάρος αποδείξεως. 81β. Έλεγχος ΑΠ)

ν. Αντικείμενο αποζημιώσεως

82. Γενικά

83. Η χρηματική αποζημίωση (83α. Ο κανόνας. 83β. Τρόπος καταβολής. 83γ. Χρόνος και τρόπος υπολογισμού. 83δ. Υποτίμηση νομίσματος)

84. Η αυτούσια αποζημίωση (84α. Η ΑΚ 297 εδ. β΄ 84β. Έννοια αυτούσιας αποζημιώσεως. 84γ. Προϋποθέσεις επιδικά­σεως αυτούσιας αποζημίωσης. 84δ. Ειδικά θέματα)

85. Ικανοποίηση ηθικής βλάβης (85α. Γενικά. 85β. Χρηματική ικανοποίηση. 85γ. Αυτούσια ικανοποίηση)

vi. Προσδιορισμός της αποζημιώσεως

86. Γενικά

87. Θετικό και αρνητικό διαφέρον (87α. Γενικά. 87β. Έννοια θετικού διαφέροντος. 87γ. Έννοια αρνητικού διαφέροντος. 87δ. Θετικό και αρνητικό διαφέρον/θετική και αποθετική ζημία. 87ε. Περιπτώσεις αρνητικού διαφέροντος. 87στ. Έκταση αρνητικού διαφέροντος)

88. Πλήρης και περιορισμένη αποζημίωση (88α. Ο κανόνας και οι εξαιρέσεις. 88β. Περιορισμός αρνητικού διαφέ­ροντος έως το ύψος του θετικού. 88γ. Αποζημίωση μόνο για θετική ζημία. 88δ. Ανώτατο όριο αποζημιώσεως. 88ε. Αποζημίωση κατά αποκοπή. 88στ. Εύλογη αποζημίωση. 88ζ. «Ποινική» αποζημίωση)

89. Χρόνος υπολογισμού της ζημίας (89α. Γενικά. 89β. Η κρατούσα γνώμη. 89γ. Η άλλη γνώμη. 89δ. Η σύγκριση των δύο γνωμών)

90. Ειδικές περιπτώσεις δυσχερούς υπολογισμού (90α. Γενικά. 90β. Προσβολή πράγματος. 90γ. Αφαίρεση χρήσεως. 90δ. Προσβολή αγαθών της προσωπικότητας. 90ε. Ειδικά θέματα)

91. Συνυπολογισμός ζημίας και κέρδους (91α. Γενικά. 91β. Η ρύθμιση. 91γ. Ωφέλειες που προκύπτουν άμεσα από το ζημιογόνο γεγονός. 91δ. Ωφέλειες από ενέργειες του ζημιωθέντος. 91ε. Ωφέλειες από ενέργειες τρίτων. 91στ. Ωφέλειες με βάση ειδική διάταξη. 91ζ. Η αρχή της πρόσφορης αιτιότητας και ο συνυπολογισμός. 91η. Τρόπος συνυπολογισμού)

92. Συντρέχον πταίσμα του ζημιωθέντος (92α. Γενικά. 92β. Προϋποθέσεις εφαρμογής της ρυθμίσεως. 92γ. Ειδικότερα η υποχρέωση αποζημιώσεως. 92δ. Ειδικότερα η συμβολή του ζημιωθέντος. 92ε. Ειδικότερα η αιτιώδης συνάφεια. 92στ. Συνέπειες. 92ζ. Ειδικά θέματα)

vii. Υποκείμενα της σχέσεως

93. Ο δανειστής (93α. Γενικά. 93β. Ο δανειστής στην δευτε­ρογενή ευθύνη. 93γ. Ο δανειστής στην πρωτογενή ευθύνη ex lege. 93δ. Ο δανειστής στην πρωτογενή δικαιοπρακτική ευθύνη. 93ε. Περισσότεροι δανειστές)

94. Ο οφειλέτης (94α. Γενικά. 94β. Τρίτος οφειλέτης αποζη­μιώσεως. 94γ. Περισσότεροι οφειλέτες)

95. Ζημία τρίτου

V. ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

96. Γενικά (96α. Έννοια εκπληρώσεως ενοχής. 96β. Ανωμαλίες κατά την εκπλήρωση. 96γ. Επισκόπηση θεμάτων. 96δ. Η ρύθμιση)

97. Καλόπιστη εκπλήρωση της ενοχής

98. Τόπος παροχής (98α. Έννοια. 98β. Καθορισμός του τόπου παροχής. 98γ. Χρέη άρσιμα, κομίσιμα, πέμψιμα. 98δ. Ειδι­κότερα ο τόπος παροχής στις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις. 98ε. Πρακτική σημασία του τόπου παροχής)

99. Χρόνος παροχής (99α. Έννοια. 99β. Ειδικότερα η ληξιπρό­θεσμη παροχή. 99γ. Ειδικότερα η εκπληρώσιμη παροχή. 99δ. Δυνατοί συνδυασμοί ληξιπρόθεσμης και εκπληρώσι­μης παροχής. 99ε. Οι όροι «ληξιπρόθεσμη» και «απαιτητή» παροχή. 99στ. Καθορισμός του χρόνου παροχής. 99ζ. Χρόνος παροχής ορισμένος. Δικαίωμα πρόωρης εκπληρώ­σεως. 99η. Πρακτική σημασία του χρόνου παροχής. 99θ. Ταυτόχρονη εκπλήρωση)

100. Μερική εκπλήρωση (100α. Γενικά. 100β. Ο κανόνας. 100γ. Έκταση εφαρμογής. 100δ. Εξαιρέσεις από την ΑΚ 316)

101. Εκπλήρωση από τρίτον (101α. Έννοια. 101β. Ο κανόνας της ΑΚ 317. 101γ. Εξαιρέσεις από τον κανόνα. 101δ. Συνέπειες της εκπληρώσεως από τον τρίτο)

102. Το δικαίωμα προσφοράς και υποκαταστάσεως (102α. Γενικά. 102β. Προϋποθέσεις του δικαιώματος. 102γ. Η άσκηση του δικαιώματος. 102δ. Συνέπειες της ασκήσεως του δικαιώματος. 102ε. Ειδικότερα η υποκατάσταση)

103. Το δικαίωμα επισχέσεως (103α. Έννοια. 103β. Ρύθμιση – Δικαιολογία. 103γ. Προϋποθέσεις του δικαιώματος επι­σχέσεως. 103δ. Ειδικότερα οι δύο ανταπαιτήσεις. 103ε. Ειδικότερα η συνάφεια των ανταπαιτήσεων. 103στ. Ειδι­κότερα το ληξιπρόθεσμο των ανταπαιτήσεων. 103ζ. Ειδι­κότερα η ΑΚ 326. 103η. Αποκλεισμός του δικαιώματος επισχέσεως. 103θ. Απόκρουση του δικαιώματος επισχέ­σεως. 103ι. Συνέπειες της ασκήσεως του δικαιώματος επισχέσεως. 103ια. Ειδικά θέματα)

VI. ΑΝΩΜΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

Α. Γενικά

ί. Γενικές έννοιες

104. Έννοια ανώμαλης εξέλιξης – ορολογία (104α. Γενικά. 104β. Έννοια ανώμαλης εξέλιξης της ενοχής. 104γ. Ορο­λογία)

105. Επισκόπηση ανώμαλης εξέλιξης (105α. Από την πλευρά του οφειλέτη. 105β. Από την πλευρά του δανειστή. 105γ. Διάφορα συμπλέγματα)

106. Η ρύθμιση της ανώμαλης εξέλιξης

107. Γενικές αρχές της ρυθμίσεως (107α. Γενικά. 107β. Ως προς τη θεμελίωση της ευθύνης. 107γ. Ως προς τις συνέπειες της ανώμαλης εξέλιξης)

ii. Ανώμαλη εξέλιξη της ενοχής από πράξεις τρίτων γενικά

108. Γενικά (108α. Η επέμβαση τρίτων στην ενοχική σχέση. 108β. Η αυθαίρετη επέμβαση τρίτου. 108γ. Επέμβαση τρίτου με τη θέληση του ενός ή του άλλου μέρους. 108δ. Επέμβαση νόμιμων αντιπροσώπων ή οργάνων. 108ε. Η ρύθμιση του ΑΚ)

109. Επισκόπηση των ρυθμίσεων ΑΚ 330 και 334 (109α. Η ΑΚ 330 εδ. α’. 109β. Η ΑΚ 334 § 1. 109γ. Νόμιμος αντιπρόσω­πος και προστηθείς του δανειστή)

110. Δικαιολογία της ευθύνης για πράξεις τρίτων (110α. Κύρια δικαιολογία. 110β. Πρόσθετες δικαιολογίες. 110γ. Δυσμε­νείς επιπτώσεις της ρυθμίσεως)

iii. Ειδικότερα η ευθύνη για τον βοηθό εκπληρώσεως

111. Βασικές έννοιες (111α. Έννοια βοηθού εκπληρώσεως. 111β. Έννοια σχέσεως βοηθού εκπληρώσεως (προστήσεως)

112. Οι προϋποθέσεις της ευθύνης για τον βοηθό εκπληρώ­σεως (επισκόπηση)

113. Η σχέση βοηθού εκπληρώσεως (113α. Γενικά. 113β. Η ύπαρξη ενοχικής σχέσεως. 113γ. Χρησιμοποίηση του βοηθού για την εκπλήρωση της παροχής. 113δ. Επιτρε­πτό της χρησιμοποιήσεως βοηθού. 113ε. Εξάρτηση του βοηθού από τον οφειλέτη)

114. Συμπεριφορά του βοηθού κατά την εκπλήρωση της παροχής (114α. Γενικά. 114β. Το πταίσμα του βοηθού. 114γ. Βοηθός ακαταλόγιστος. 114δ. Συμπεριφορά κατά την εκπλήρωση. 114ε. Ειδικότερα συμπεριφορά του βοηθού με αφορμή την εκπλήρωση της παροχής)

115. Πρόκληση ανωμαλίας στην εξέλιξη της ενοχής κ.λπ. (115α. Γενικά. 115β. Ευθύνη για ανώμαλη εξέλιξη της ενοχής. 115γ. Ευθύνη για άλλα επιζήμια αποτελέσματα;)

116. Ειδικά θέματα (116α. Η λειτουργική σημασία της ΑΚ 334 § 1. 116β. Η ευθύνη του οφειλέτη. 116γ. Θέματα αποδεί­ξεως. 116δ. Απαλλακτικές ρήτρες)

117. Σχέσεις μερών (117α. Σχέσεις δανειστή – οφειλέτη. 117β. Σχέσεις δανειστή – βοηθού. 1Ι7γ. Σχέσεις οφειλέτη – βοηθού)

Β. Αδυναμία παροχής

118. Έννοια και ρύθμιση (118α. Έννοια. 118β. Λόγοι αδυνα­μίας. 118γ. Οριοθέτηση της έννοιας. 118δ. Η ρύθμιση. 118ε. Αδυναμία παροχής και υποχρέωση παραλείψεως. 118στ. Ειδικά θέματα)

119. Είδη αδυναμίας παροχής (119α. Γενικά. 119β. Αρχική και επιγενόμενη αδυναμία. 119γ. Αντικειμενική και υποκειμε­νική αδυναμία. 119δ. Ολική και μερική αδυναμία. 119ε. Οριστική και παροδική αδυναμία. 119στ. Υπαίτια και ανυπαίτια αδυναμία. 119ζ. Πλασματική αδυναμία)

120. Ανυπαίτια επιγενόμενη αδυναμία (120α. Γενικά. 120β. Συνέπειες. 120γ. Ειδικότερα η απαλλαγή του οφειλέτη. 120δ. Ειδικότερα η υποχρέωση ειδοποιήσεως. 120ε. Υποχρέωση αποδόσεως του περιελθόντος. 120στ. Άλλες υποχρεώσεις. 120ζ. Η αλλοίωση της ενοχής)

121. Υπαίτια επιγενόμενη αδυναμία (121α. Γενικά. 121β. Συνέπειες. 121γ. Ειδικότερα το διαφέρον εκπληρώσεως. 121δ. Ειδικότερα η μερική αδυναμία)

122. Πλασματική αδυναμία παροχής (122α. Γενικά. 122β. Προϋποθέσεις της πλασματικής αδυναμίας. 122γ. Συνέ­πεια. 122δ. Ειδικά θέματα)

Γ. Υπερημερία οφειλέτη

123. Έννοια και ρύθμιση (123α. Έννοια. 123β. Προϋποθέσεις της υπερημερίας οφειλέτη (επισκόπηση). 123γ. Συνέπειες της υπερημερίας οφειλέτη (επισκόπηση). 123δ. Υπερημε­ρία και ενοχή προς παράλειψη. 123ε. Υπερημερία και εκ των προτέρων παράβαση της ενοχής. 123στ. Η ρύθμιση)

124. Έγκυρη και αγώγιμη ενοχή

125. Παροχή δυνατή

126. Παροχή ληξιπρόθεσμη

127. Όχληση (127α. Έννοια οχλήσεως. 127β. Φύση οχλήσεως. 127γ. Περιεχόμενο οχλήσεως. 127δ. Τόπος και χρόνος οχλήσεως. 127ε. Εξώδικη και δικαστική όχληση. 127στ. Πότε δεν απαιτείται όχληση)

128. Πταίσμα του οφειλέτη (128α. Γενικά. 128β. Η ρύθμιση. 128γ. Βάρος αποδείξεως)

129. Συνέπειες της υπερημερίας. Α: Επίταση ευθύνης (129α. Γενικά. 129β. Ευθύνη για κάθε αμέλεια. 129γ. Ευθύνη για τυχηρά. 129δ. Η απαλλαγή του οφειλέτη από την ευθύνη για τα τυχηρά. 129ε. Φύση της ΑΚ 344)

130. Συνέπειες της υπερημερίας. Β: Υποχρέωση αποζημιώ­σεως (130α. Γενικά. 130β. Η παροχή αποζημιώσεως. 130γ. Η αιτιώδης συνάφεια)

131. Συνέπειες της υπερημερίας. Γ: Αποποίηση της παροχής (131α. Γενικά. 131 β. Προϋποθέσεις της αποποιήσεως. 131γ. Η αποποίηση. 131δ. Διαφέρον εκπληρώσεως)

132. Συνέπειες της υπερημερίας στη χρηματική ενοχή (132α. Γενικά. 132β. Η υποχρέωση αποζημιώσεως. 132γ. Ειδι­κότερα η υποτίμηση του νομίσματος. 132δ. Ειδικότερα η ΑΚ 347. 132ε. Ειδικά θέματα).

133.Μερική υπερημερία του οφειλέτη (133α. Έννοια. 133β. Η ρύθμιση. 133γ. Η μερική υπερημερία ως ολική)

134.Ευθύνη του οφειλέτη κατά την επιδικία (134α. Γενικά. 134β. Ευθύνη στη χρηματική ενοχή. 134γ. Ευθύνη στη μη χρηματική οφειλή)

135.Άρση της υπερημερίας (135α. Γενικά. 135β. Λόγοι άρσεως. 135γ. Συνέπειες)

Δ. Πλημμελής εκπλήρωση της παροχής

136.Γενικά (136α. Έννοια. 136β. Ορολογία. 136γ. Ρύθμιση)

137.Είδη πλημμελούς εκπληρώσεως (137α. Γενικά. 137β. Μη προσήκουσα εκπλήρωση της (κύριας) παροχής. 137γ. Παράβαση παρεπόμενων υποχρεώσεων. 137δ. Οριστική άρνηση εκπληρώσεως. 137ε. Άλλα είδη)

138.Η ρύθμιση (138α. Γενικά. 138β. Υπαίτια ή ανυπαίτια πλημ­μελής εκπλήρωση. 138γ. Ειδικότερα η ανυπαίτια πλημμε­λής εκπλήρωση. 138δ. Ειδικότερα η υπαίτια πλημμελής εκπλήρωση)

Ε. Υπερημερία δανειστή

139.Γενικά (139α. Έννοια. 139β. Προϋποθέσεις της υπερημε­ρίας του δανειστή. 139γ. Συνέπειες της υπερημερίας του δανειστή. 139δ. Διάκριση από την υπερημερία οφειλέτη. 139ε. Η ρύθμιση)

140.Προϋποθέσεις υπερημερίας δανειστή. Α: Παροχή δυνατή

141.Προϋποθέσεις υπερημερίας δανειστή. Β: Προσφορά της παροχής (141α. Γενικά. 141β. Νομική φύση. 141γ. Υλική προσφορά. 141δ. Ρηματική προσφορά. 141ε. Πρόσκλη­ση του δανειστή)

142.Προϋποθέσεις υπερημερίας δανειστή. Γ: Μη αποδοχή της παροχής (142α. Γενικά. 142β. Νομική φύση. 142γ. Δικαιο­λογημένη μη αποδοχή. 142δ. Αντικειμενική υπερημερία)

143.Ειδικά θέματα (143α. Η αποδοχή της παροχής. 143β. Χρό­νος παροχής μη ορισμένος. 143γ. Δικαίωμα του οφειλέτη να εκπληρώσει πριν από τον ορισμένο χρόνο. 143δ. Περιπτώσεις όπου αποκλείεται η υπερημερία δανειστή)

144.Υπερημερία δανειστή λόγω μη προσφοράς της αντιπα­ροχής (144α. Γενικά. 144β. Εφαρμογή γενικών διατάξεων. 144γ. Η ΑΚ 353)

145.Συνέπειες της υπερημερίας του δανειστή (145α. Γενικά. 145β. Περιορισμός της ευθύνης του οφειλέτη. 145γ. Περι­ορισμός ως προς την οφειλή τόκων. 145δ. Περιορισμός ευθύνης για τα ωφελήματα. 145ε. Αξίωση οφειλέτη για απόδοση δαπανών. 145στ. Δημόσια κατάθεση. 145ζ. Μεσεγγύηση ακινήτου)

146.Άρση της υπερημερίας του δανειστή (146α. Γενικά. 146β. Λόγοι άρσεως. 146γ. Οι συνέπειες της άρσεως)

147.Οριακές περιπτώσεις μεταξύ αδυναμίας και υπερημερίας δανειστή (147α. Γενικά. 147β. Οι διάφορες κατασκευές)

VII. ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΧΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

148.Γενικά

Α. Απαγορεύσεις, διατυπώσεις ή άλλες ρυθμίσεις ενοχικών συμβάσεων

149.Σύμβαση μεταβιβάσεως μέλλουσας περιουσίας (149α. Γε­νικά. 149β. Έννοια μέλλουσας περιουσίας. 149γ. Έκταση της απαγορεύσεως. 149δ. Η ακυρότητα)

150.Σύμβαση μεταβιβάσεως υφιστάμενης περιουσίας (150α. Γενικά. 150β. Δικαιολογία της ρυθμίσεως. 150γ. Η μετα­βίβαση των επί μέρους στοιχείων. 150δ. Συνέπεια μη τηρήσεως του τύπου)

151.Κληρονομικές συμβάσεις (151α. Γενικά. 151β. Φύση της συμβάσεως. 151γ. Δικαιολογία της ρυθμίσεως. 151δ. Έκταση της απαγορεύσεως. 151ε. Η ακυρότητα)

152.Εμπράγματες συμβάσεις για ακίνητο (152α. Γενικά. 152β. Έκταση της ρυθμίσεως. 152γ. Η ακυρότητα)

153. «Εμπράγματες» συμβάσεις και παράρτημα

154.Αοριστία παροχής (154α. Γενικά. 154β. Προσδιορισμός της παροχής από ένα συμβαλλόμενο μέρος. 154γ. Προσ­διορισμός της παροχής από τρίτον. 154δ. Προσδιορισμός αόριστης αντιπαροχής. 154ε. Το δικαίωμα προσδιορι­σμού της παροχής. 154στ. Υποχρέωση προσδιορισμού. 154ζ. Προσδιορισμός της παροχής από το δικαστήριο. 154η. Ειδικά θέματα)

Β. Εκπλήρωση και ανώμαλη εξέλιξη συμβατικών ενοχών

155. Γενικά (155α. Εκπλήρωση. 155β. Ανώμαλη εξέλιξη. 155γ. Η ρύθμιση)

i. Η ένσταση του μη εκπληρωθέντος συναλλάγματος

156.Η ένσταση του μη εκπληρωθέντος συναλλάγματος (156α. Έννοια. 156β. Προϋποθέσεις της ενστάσεως. 156γ. Ειδικότερα η παροχή και η αντιπαροχή. 156δ Ειδικότερα η ένσταση του μη προσηκόντως εκπληρωθέντος συναλλάγματος. 156ε. Η προβολή της. ενστάσεως. 156στ. Απόκρουση της ενστάσεως. 156ζ. Αποτελέσματα της αποδοχής της ενστάσεως.156η. Ειδικότερα η υποχρέωση προεκπλήρωσης. 156θ. Ειδικά θέματα)

ii. Η αρχική αδυναμία παροχής

157.Αρχική αδυναμία παροχής (157α. Γενικά. 157β. Προϋπο­θέσεις της αρχικής αδυναμίας. 157γ. Συνέπειες της αρχικής αδυναμίας (γενικά). 157δ. Ειδικότερα η ευθύνη του οφειλέτη. 157ε. Απαλλαγή του οφειλέτη. 157στ. Εφαρμογή της ΑΚ 300)

158.Σύμβαση για παροχή απαγορευμένη από το νόμο (158α. Γενικά. 158β. Η ρύθμιση)

iii. Ανώμαλη εξέλιξη αμφοτεροβαρών ενοχών

159.Γενικά (159α. Η ρύθμιση. 159β. Η ιδιομορφία. 159γ. Έκταση της ρυθμίσεως)

160.Ανυπαίτια αδυναμία παροχής του ενός (160α. Έννοια ανυ­παίτιας αδυναμίας. 160β. Παράδειγμα. 160γ. Συνέ­πειες της ανυπαίτιας αδυναμίας. 160δ. Ειδικότερα η απαλ­λαγή των μερών. 160ε. Ειδικότερα η αξίωση αδικαιολό­γητου πλουτισμού. 160στ. Αξίωση για το περιελθόν. 160ζ. Ειδικότερα η μερική αδυναμία. 160η. Ειδικά θέματα)

161.Αδυναμία παροχής από υπαιτιότητα του άλλου μέρους (δανειστή) (161α. Η ρύθμιση. 161β. Ειδικότερα η υπαιτιότητα του δανειστή. 161γ. Ειδικότερα η έκπτωση ωφελειών. 161δ. Δικονομικά)

162.Αδυναμία παροχής κατά την υπερημερία του δανειστή (162α. Η ρύθμιση. 162β. Τα ερμηνευτικά προβλήματα. 162γ. Ειδικότερα ο βαθμός υπαιτιότητας του οφειλέτη. 162δ. Η αιτία της υπερημερίας του δανειστή)

163.Υπαίτια αδυναμία παροχής (163α. Η ρύθμιση. 163β. Τα δικαιώματα της ΛΚ 380. 163γ. Το δικαίωμα αποζημιώ­σεως. 163δ. Το δικαίωμα υπαναχωρήσεως. 163ε. Η συρ­ροή. 163στ. Μερική αδυναμία. 163ζ. Δικονομικά. 163η. Αδυναμία παροχής από υπαιτιότητα οφειλέτη και δανειστή)

164. Πλασματική αδυναμία παροχής

165.Υπερημερία οφειλέτη (165α. Η ρύθμιση. 165β. Προϋπο­θέσεις της υπερημερίας. 165γ. Παράδειγμα. 165δ. Τα δικαιώματα του δανειστή. 165ε. Ειδικότερα η θέση εύλογης προθεσμίας εκπληρώσεως. 165στ. Πότε δεν απαι­τείται να ταχθεί προθεσμία. 165ζ. Η νομική κατά­σταση κατά τη διάρκεια της προθεσμίας. 165η. Μερική υπερημερία)

166.Υπαίτια αδυναμία και υπερημερία σε σύμβαση για διαδοχικές τμηματικές παροχές (166α. Γενικά. 166β. Δικαιώματα του δανειστή ως προς την αδύνατη κ.λπ. παροχή. 166γ. Δικαιώματα του δανειστή ως προς τις υπολειπόμενες παροχές. 166δ. Δικαιώματα του δανειστή ως προς τις εκτελεσθείσες παροχές)

167. Πλημμελής εκπλήρωση

168.Απρόοπτη μεταβολή συνθηκών (168α. Γενικά. 168β. Οι θεωρητικές κατασκευές. 168γ. Η ρύθμιση του ΑΚ. 168δ. Προϋποθέσεις εφαρμογής της ΑΚ 388. 168ε. Παρα­δείγμα­τα. 168στ. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388. Α: Αμφοτεροβαρής σύμβαση. 168ζ. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388. Β: Μεταβολή συνθηκών. 168η. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388. Γ: Μεταγενέ­στερη μεταβολή. 168θ. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388. Δ: Έκτακτοι και απρόβλεπτοι λόγοι μεταβολής. 168ι. Προ­ϋποθέσεις της ΑΚ 388. Ε: Υπέρμετρη επάχθεια της παροχής λόγω της μεταβολής. 168ια. Συνέπειες. 168ιβ. Ειδικά θέματα)

iv. Υπαναχώρηση και καταγγελία

169.Έννοια και είδη υπαναχωρήσεως (169α. Γενικά. 169β. Έννοια υπαναχωρήσεως. 169γ. Διάκριση από συγγενείς έννοιες. 169δ. Είδη υπαναχωρήσεως. 169ε. Η ρύθμιση)

170.Ασκηση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως (170α. Γενικά. 170β. Υπαναχώρηση σε περίπτωση περισσοτέρων)

171.Αποκλεισμός του δικαιώματος υπαναχωρήσεως (171α. Γενικά. 171β. Λόγοι αποκλεισμού)

172.Απόσβεση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως (172α. Γενικά. 172β. Γενικοί λόγοι αποσβέσεως. 172γ. Ο ειδικός λόγος αποσβέσεως)

173.Αποτελέσματα της υπαναχωρήσεως (173α. Γενικά. 173β. Η απόσβεση των υποχρεώσεων. 173γ. Η απόδοση των ληφθεισών παροχών. 173δ. Απόσβεση της ενοχικής σχέσεως; 173ε. Ενοχική ή εμπράγματη ενέργεια της υπαναχωρήσεως; 173στ. Εύλογη αποζημίωση;)

174.Ματαίωση της υπαναχωρήσεως (174α. Γενικά. 174β. Προ­ϋποθέσεις της ματαιώσεως. 174γ. Συνέπειες ματαιώ­σεως)

175.Ειδικές ρήτρες (175α. Γενικά. 175β. Υπαναχώρηση σε περίπτωση μη εκτέλεσης της σύμβασης. 175γ. Υπαναχώ­ρηση έναντι καταβολής ποινής. 175δ. Ρήτρα έκπτωσης. 175ε. Ρήτρα κράτησης της παροχής)

176.Ειδικότερα οι συμβάσεις ακριβόχρονης εκτέλεσης (176α. Γενικά. 176β. Τα δικαιώματα του δανειστή. 176γ. Ερμηνευτικά ζητήματα)

177.Καταγγελία (177α. Έννοια. 177β. Ρύθμιση. 177γ. Είδη. 177δ. Άσκηση του δικαιώματος καταγγελίας. 177ε. Αποτελέσματα. 177στ. Δικαίωμα καταγγελίας διαρκούς συμβάσεως)

Γ. Σύμβαση υπέρ και σε βάρος τρίτου

i. Γενικά

178.Γενικά (178α. Η ενοχική σύμβαση ως προς τους τρίτους. 178β. Η σύμβαση σε βάρος τρίτου. 178γ. Η σύμβαση υπέρ τρίτου. 178δ. Η ρύθμιση)

ii. Η σύμβαση υπέρ τρίτου

179.Έννοια και είδη (179α. Έννοια. 179β. Είδη. 179γ. Κριτήρια της διακρίσεως. 179δ. Γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου ex lege. 179ε. Διάκριση από συγγενείς έννοιες)

180.Οι δημιουργούμενες σχέσεις (180α. Γενικά. 180β. Η σχέση μεταξύ των συμβαλλομένων. 180γ. Η σχέση μεταξύ δέκτη της υποσχέσεως και τρίτου. 180δ. Η σχέση μεταξύ υποσχεθέντος και τρίτου. 180ε. Η σύμβαση υπέρ τρίτου ως αυτοτελής σύμβαση ή ως όρος συμβάσεως. 180στ. Οι σχέσεις των μερών και η επίδοση)

181.Η μη γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου (181α. Γενικά. 181β. Το πρόσωπο του τρίτου. 181γ. Η θέση του υποσχεθέντος. 181δ. Η θέση του δέκτη της υποσχέσεως. 181ε. Η θέση του τρίτου. 181στ. Έλλειψη κ.λπ. της βασικής ή της εσωτερικής σχέσεως)

182.Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου. Α: Το δικαίωμα του τρίτου (182α. Γενικά. 182β. Το πρόσωπο του τρίτου. 182γ. Το δικαίωμα του τρίτου. 182δ. Ειδικότερα το μετακλητό ή αμετάκλητο του δικαιώματος του τρίτου. 182ε. Ειδικότε­ρα η αποποίηση του δικαιώματος)

183.Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου. Β: Η αμεσότητα της κτήσεως του δικαιώματος του τρίτου (183α. Γενικά. 183β. Αμεσότητα και κληρονομιά του δέκτη της υποσχέσεως. 183γ. Αμεσότητα και δανειστές του δέκτη της υποσχέσεως. 183δ. Προστασία δανειστών και νόμιμων μεριδούχων του δέκτη της υποσχέσεως)

184.Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου. Γ: Ενστάσεις του υποσχε­θέντος κατά του τρίτου (184α. Γενικά. 184β. Προσωπικές ενστάσεις του υποσχεθέντος κατά του τρίτου. 184γ. Ενστάσεις του υποσχεθέντος από τη σύμβαση. 184δ. Άλλες ενστάσεις)

185.Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου. Δ: Ζητήματα ανώμαλης εξέλιξης (185α. Γενικά. 185β. Μετακλητό δικαίωμα τρίτου. 185γ. Αμετάκλητο αποκλειστικό δικαίωμα τρίτου. 185δ. Αμετάκλητο παράλληλο δικαίωμα τρίτου)

185Α. Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου. Ε: Έλλειψη κ.λπ. της βασικής ή της εσωτερικής σχέσεως

iii. Η σύμβαση σε βάρος τρίτο

186.Γενικά (186α. Παραδείγματα. 186β. Οι δύο μορφές της συμ­βάσεως σε βάρος τρίτου. 186γ. Το πρόσωπο του τρίτου)

187. Η γνήσια σύμβαση σε βάρος τρίτου

188.Η μη γνήσια σύμβαση σε βάρος τρίτου (188α. Γενικά. 188β. Στοιχεία. 188γ. Ειδικότερα η υπόσχεση. 188δ. Ειδικότερα η παροχή. 188ε. Τα μέρη. 188στ. Το ερμηνευτικό πρόβλημα. 188ζ. Η λειτουργία της μη γνήσιας σύμβασης σε βάρος τρίτου)

VIII. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

189.Γενικά (189α. Γενικά. 189β. Διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας. 189γ. Διατάξεις του Αστικού Κώδικα)

i. Αρραβώνας

190.Έννοια, είδη και ρύθμιση αρραβώνα (190α. Έννοια. 190β. Στοιχεία της έννοιας. 190γ. Είδη αρραβώνα. 190δ. Η ρύθμιση. 190ε. Διάκριση από συγγενείς έννοιες)

191.Ο αρραβώνας κατά τον Αστικό Κώδικα (191α. Γενικά. 191β. Φύση του αρραβώνα. 191γ. Η αρραβωνική σύμβαση. 191δ. Η δόση του αρραβώνα. 191ε. Ειδικά θέματα)

192.Ειδικότερα η τύχη του αρραβώνα (192α. Γενικά. 192β. Εκτέλεση της κύριας σύμβασης. 192γ. Ανυπαίτια μη εκτέ­λεση της κύριας σύμβασης. 192δ. Υπαίτια μη εκτέλεση της κύριας σύμβασης. 192ε. Κατάπτωση αρραβώνα και απαίτηση της (δυνατής) παροχής; 192στ. Υπαναχώρηση και κατάπτωση αρραβώνα; 192ζ. Περαιτέρω αποζη­μίωση)

ii. Ποινική ρήτρα

193.Έννοια, είδη και ρύθμιση της ποινικής ρήτρας (193α. Έννοια. 193β. Είδη. 193γ. Στοιχεία της έννοιας της γνήσιας ποινικής ρήτρας. 193δ. Θέματα ορολογίας. 193ε. Χαρακτήρας της ποινικής ρήτρας. 193στ. Διάκριση από συγγενείς έννοιες. 193ζ. Η ρύθμιση)

194.Κατάπτωση ποινικής ρήτρας. Α: Γενικά (194α. Έννοια. 194β. Προϋποθέσεις της καταπτώσεως. 194γ. Ειδικότερα η υπαιτιότητα. 194δ. Χρόνος καταπτώσεως. 194ε. Ειδικότερα κύρια ενοχή παραλείψεως. 194στ. Ανυπαίτια αδυναμία. 194ζ. Η καταπεσούσα ποινή)

195.Κατάπτωση ποινικής ρήτρας. Β: Μη εκπλήρωση (195α. Γενικά. 195β. Τα δικαιώματα του δανειστή (γενικά). 195γ. Σχέση των δικαιωμάτων του δανειστή μεταξύ τους. 195δ. Ειδικότερα η απαίτηση της ποινής. 195ε. Ειδικότερα η απαίτηση αποζημιώσεως. 195στ. Μερική εκπλήρωση)

196.Κατάπτωση ποινικής ρήτρας. Γ; Μη προσήκουσα ή μη έγκαιρη εκπλήρωση (196α. Γενικά. 196β. Τα δικαιώματα του δανειστή. 196γ. Πραγματικά ελαττώματα και ποινική ρήτρα)

197.Ύψος ποινικής ρήτρας (197α. Γενικά. 197β. Η ρύθμιση ΑΚ 409. 197γ. Ειδικότερα η δυσανάλογα μεγάλη ποινή. 197δ. Ειδικότερα η αίτηση του οφειλέτη. 197ε. Ειδικότερα η δικαστική απόφαση. 197στ. Μείωση αδιαίρετης ποινικής ρήτρας; 197ζ. Ειδικότερα ποινική ρήτρα για κύρια χρηματική παροχή)

IX. ΑΠΟΣΒΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

i. Γενικά

198.Έννοια αποσβέσεως και αποσβεστικοί λόγοι (198α. Έννοια αποσβέσεως. 198β. Έννοια αποσβεστικού λόγου. 198γ. Διακρίσεις των αποσβεστικών λόγων)

199.Γενικοί αποσβεστικοί λόγοι (199α. Γενικά. 199β. Ειδικό­τερα η αντίθετη σύμβαση. 199γ. Ειδικότερα η συρροή επικερδών αιτιών. 199δ. Ειδικότερα η ματαίωση ή η επίτευξη του σκοπού της ενοχής)

ii. Ειδικοί αποσβεστικοί λόγοι

α. Η καταβολή

200.Έννοια, φύση και ρύθμιση καταβολής (200α. Έννοια. 200β. Η καταβολή ως αποσβεστικός λόγος. 200γ. Θέματα ορολογίας. 200δ. Νομική φύση καταβολής. 200ε. Ρύθμιση)

201.Προσήκουσα καταβολή (201α. Γενικά. 201β. Δικαιοπρα­ξία ως καταβολή. 201γ. Μεταβίβαση κυριότητας ως καταβολή. 201δ. Καταβολή με επιφύλαξη. 201ε. Αποδο­χή παροχής από δανειστή)

202. Από ποιον γίνεται η καταβολή

203.Προς ποιον γίνεται η καταβολή (203α. Γενικά. 203β. Καταβολή στον δανειστή. 203γ. Καταβολή σε τρίτον, «επιτετραμμένο» από τον δανειστή. 203δ. Καταβολή σε τρίτον, «επιτετραμμένο» από το δικαστήριο. 203ε. Κατα­βολή σε τρίτον, «επιτετραμμένο» από το νόμο. 203στ. Ανεπίτρεπτη καταβολή σε τρίτον. 203ζ. Καταβολή στον κατά το φαινόμενο δικαιούχο)

204.Ειδικότερα η καταβολή στον κομιστή εξοφλητικής απόδειξης (204α. Έννοια εξοφλητικής απόδειξης. 204β. Η ρύθμιση ΑΚ 426 (γενικά). 204γ. Προϋποθέσεις. 204δ. Συνέπεια. 204ε. Έκταση εφαρμογής της ΑΚ 426)

205. Ειδικότερα ο σκοπός εξοφλήσεως του χρέους

206.Περισσότερα χρέη. Καταλογισμός (206α. Γενικά. 206β. Επισκόπηση της ρυθμίσεως ΑΚ 422-423. 206γ. Καταλο­γισμός κατά τη συμφωνία των μερών. 206δ. Καταλογι­σμός κατά τον ορισμό του οφειλέτη. 206ε. Καταλογισμός κατά τη σειρά του νόμου. 206στ. Καταλογισμός κατά την ΑΚ 423)

207.Δικαίωμα για εξοφλητική απόδειξη (207α. Γενικά. 207β. Φύση του δικαιώματος. 207γ. Τα μέρη. 207δ. Άσκηση. 207ε. Διάφορα θέματα)

208.Δικαίωμα αποδόσεως χρεωστικού εγγράφου (208α. Έννοια χρεωστικού εγγράφου. 208β. Φύση του δικαιώμα­τος. 208γ. Τα μέρη. 208δ. Αντικείμενο του δικαιώματος. 208ε. Άσκηση. 208στ. Απώλεια κ.λπ. χρεωστικού εγγρά­φου. 208ζ. Το τεκμήριο από την απόδοση του χρεωστι­κού εγγράφου)

209. Έξοδα εξοφλήσεως

β. Δόση αντί καταβολής. Υπόσχεση αντί καταβολής

210.Έννοια, φύση, ρύθμιση δόσεως αντί καταβολής (210α. Έννοια. 210β. Φύση. 210γ. Ρύθμιση)

211.Έννοια, φύση, ρύθμιση υποσχέσεως αντί καταβολής (211α. Έννοια. 211β. Φύση. 211γ. Ρύθμιση)

212.Ενδιάμεσες καταστάσεις. Συγγενείς έννοιες (212α. Γενικά. 212β. Υπόσχεση δόσεως αντί καταβολής. 212γ. Υπόσχεση χάριν καταβολής. 212δ. Ανανέωση. 212ε. Αναδοχή χρέους. 212στ. Αλλοίωση της ενοχής. 212ζ. Διάκριση μεταξύ δόσεως και υποσχέσεως αντί καταβολής)

213.Η λειτουργία της δόσεως αντί καταβολής (213α. Η απόσβεση της ενοχής. 213β. Ακυρότητα ή ακυρωσία της συμφωνίας για τη δόση αντί καταβολής. 213γ. Ακυρότητα ή ακυρωσία της αρχικής ενοχής. 213δ. Ελαττώματα του δοθέντος)

214.Η λειτουργία της υποσχέσεως αντί καταβολής (214α. Απόσβεση της ενοχής. 214β. Ακυρότητα ή ακυρωσία της συμφωνίας για την υπόσχεση αντί καταβολής. 214γ. Ακυρότητα ή ακυρωσία της αρχικής ενοχής. 214δ. Οι σχέσεις των μερών)

215.Η λειτουργία της υποσχέσεως χάριν καταβολής (215α. Ακυρότητα ή ακυρωσία της αρχικής ενοχής. 215β. Σχέσεις των μερών)

γ. Δημόσια κατάθεση

216. Έννοια, φύση, ρύθμιση (216α. Έννοια. 216β. Φύση. 216γ. Ρύθμιση)

217.Προϋποθέσεις της δημόσιας κατάθεσης (217α. Γενικά. 217β. Παροχή καταθέσιμη. 217γ. Νόμιμοι λόγοι καταθέσεως. 217δ. Το δικαίωμα καταθέσεως)

218.Πώς γίνεται η δημόσια κατάθεση (218α. Γενικά. 218β. Καταθέτης. 218γ. Αρμόδια αρχή. 218δ. Περιεχόμενο καταθέσεως. 218ε. Υποχρέωση ειδοποιήσεως. 218στ. Κατάθεση και απαίτηση του οφειλέτη για αντιπαροχή. 218ζ. Έξοδα καταθέσεως)

219.Αποτελέσματα της δημόσιας κατάθεσης (219α. Γενικά. 219β. Απόσβεση της ενοχής. 219γ. Η θέση του ΤΠΔ. 219δ. Δικαιώματα του δανειστή. 219ε. Ειδικότερα απαίτηση του κατατεθέντος έναντι αντιπαροχής. 219στ. Δικαιώματα του οφειλέτη. 219ζ. Αζήτητη κατάθεση. 219η. Ελαττώματα κ.λπ. κατατεθέντος)

220.Πράγμα μη καταθέσιμο (220α. Γενικά. 220β. Δικαίωμα πωλήσεως. 220γ. Διαδικασία. 220δ. Η κατάθεση. 220ε. Φύση απαιτήσεως. 220στ. Άλλα θέματα)

δ. Ανανέωση

221.Έννοια, φύση, ρύθμιση (221α. Έννοια. 221β. Παραδείγματα. 221γ. Φύση. 221δ. «Σιωπηρή ανανέωση». 221ε. Ρύθμιση)

222.Προϋποθέσεις και κατάρτιση της ανανεώσεως (222α. Προϋποθέσεις. 222β. Ειδικότερα η παλαιά ενοχή. 222γ. Ειδικότερα η νέα ενοχή. 222δ. Κατάρτιση της ανανεώσεως)

223.Αποτελέσματα ανανεώσεως (223α. Απόσβεση παλαιάς ενοχής. 223β. Δημιουργία νέας ενοχής. 223γ. Ασφάλειες παλαιάς ενοχής. 223δ. Ακυρότητα κ.λπ. ανανεώσεως)

ε. Συμψηφισμός

224.Γενικά (224α. Έννοια συμψηφισμού. 224β. Είδη συμψηφισμού. 224γ. Δικαιολογία του συμψηφισμού)

225.Συμβατικός συμψηφισμός (225α. Έννοια. 225β. Φύση. 225γ. Περιπτωσιολογία. 225δ. Ρύθμιση)

226.Μονομερής συμψηφισμός. Α: Έννοια και προϋποθέσεις (226α. Έννοια. 226β. Δικαίωμα συμψηφισμού. 226γ. Δήλωση συμψηφισμού. 226δ. Διάκριση από συγγενείς έννοιες. 226ε. Προϋποθέσεις του συμψηφισμού. 226στ. Ορολογία)

227.Μονομερής συμψηφισμός. Β: Προϋπόθεση αμοιβαιότη­τας (227α. Γενικά. 227β. Εκδηλώσεις της αμοιβαιότητας)

228.Μονομερής συμψηφισμός. Γ: Προϋπόθεση ομοειδούς (228α. Γενικά. 228β. Περιπτωσιολογία. 228γ. Ομοειδές και ισόποσο. 228δ. Ομοειδές και διαζευκτική ευχέρεια)

229.Μονομερής συμψηφισμός. Δ: Προϋπόθεση ληξιπροθέσμου (229α. Γενικά. 229β. Περιπτωσιολογία. 229γ. Ειδικότερα η ανταπαίτηση που έχει παραγραφεί. 229δ. Μη ληξιπρόθεσμη απαίτηση του οφειλέτη κατά του εκχωρητή. 229ε. Απαίτηση που έχει παραγραφεί)

230.Μονομερής συμψηφισμός. Ε: Προϋπόθεση εγκυρότητας (230α. Γενικά. 230β. Ανύπαρκτη απαίτηση. 230γ. Άκυρη ή ακυρωθείσα απαίτηση ή ανταπαίτηση. 230δ. Ακυρώσιμη απαίτηση ή ανταπαίτηση. 230ε. Φυσική ενοχή. 230στ. Ένσταση ανατρεπτική ή αναβλητική)

231.Αποκλεισμός του μονομερούς συμψηφισμού (231α. Γενικά. 231 β. Δικαιοπρακτικός αποκλεισμός του συμψηφισμού. 231γ. Αποκλεισμός συμψηφισμού κατά απαιτήσεως από αδίκημα. 231δ. Αποκλεισμός συμψηφισμού κατά απαιτήσεως ακατάσχετης)

232.Κατάσταση συμψηφισμού. Επέλευση συμψηφισμού (232α. Η κατάσταση συμψηφισμού. 232β. Η επέλευση του μονομερούς συμψηφισμού. 232γ. Συμψηφισμός κατά επίδικης απαίτησης)

233.Αποτελέσματα μονομερούς συμψηφισμού (233α. Απόσβεση απαιτήσεων. 233β. Απόσβεση παρεπόμενων δικαιωμάτων. 233γ. Εξαιρέσεις. 233δ. Δικαστικός συμψηφισμός. 233ε. Απαιτήσεις με διάφορο τόπο παροχής. 233στ. Συμψηφισμός σε περίπτωση περισσότερων χρεών)

στ. Σύγχυση

234.Σύγχυση (234α. Έννοια. 234β. Διάκριση από συγγενείς έννοιες. 234γ. Λόγοι συγχύσεως. 234δ. Αποτελέσματα της συγχύσεως. 234ε. Ανατροπή συγχύσεως)

ζ. Άφεση χρέους. Αρνητική αναγνωριστική σύμβαση

235.Άφεση χρέους (235α. Έννοια. 235β. Προϋποθέσεις της αφέσεως. 235γ. Αποτελέσματα της αφέσεως)

236. Αρνητική αναγνωριστική σύμβαση

X. ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΕΝΟΧΗΣ (ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ)

237.Γενικά (237α. Γενικά. 237β. Μεταβίβαση και αλλοίωση ενοχής. 237γ. Μεταβίβαση ενοχής και μεταβίβαση ενοχικής σχέσεως. 237δ. Είδη μεταβιβάσεως. 237ε. Πρακτική χρησιμότητα)

Α. Εκχώρηση

238.Έννοια, φύση, ρύθμιση (238α. Έννοια. 238β. Φύση. 238γ. Συγγενείς έννοιες. 238δ. Ρύθμιση)

239.Η σύμβαση εκχωρήσεως (239α. Γενικά. 239β. Τα μέρη. 239γ. Περιεχόμενο. 239δ. Ειδικότερα η εκχωρούμενη απαίτηση. 239ε. Τύπος. 239στ. Ειδικότερα ο εκποιητικός χαρακτήρας. 239ζ. Ειδικότερα η αιτία της εκχωρήσεως),

240.Η τελείωση της εκχωρήσεως. Αναγγελία (240α. Γενικά. 240β. Έννοια και φύση αναγγελίας. 240γ. Αναγγελία και μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της εκχωρήσεως. 240δ. Το πρόσωπο του αναγγέλλοντος. 240ε. Σημασία αναγγελίας)

241.Αποτελέσματα της εκχωρήσεως (γενικά) (241α. Μεταβίβαση της απαιτήσεως. 241 β. Μεταβίβαση παρεπόμενων δικαιωμάτων. 241γ. Μεταβίβαση τόκων. 241δ. Υποχρεώσεις του εκχωρητή. 241ε. Σχέσεις μερών)

242.Σχέσεις εκχωρητή – εκδοχέα (242α. Γενικά. 242β. Υποχρεώσεις εκχωρητή κατά ΑΚ 456, 457. 242γ. Υποχρέωση πίστεως του εκχωρητή. 242δ. Ευθύνη εκχωρητή. 242ε. Επαχθής αιτία εκχωρήσεως – ευθύνη εκχωρητή. 242στ. Χαριστική αιτία εκχωρήσεως – ευθύνη εκχωρητή. 242ζ. Ανάληψη ευθύνης για το φερέγγυο του οφειλέτη. 242η. Ευθύνη εκχωρητή στη νόμιμη εκχώρηση)

243.Σχέσεις εκχωρητή – οφειλέτη

244.Σχέσεις εκδοχέα – οφειλέτη (244α. Γενικά. 244β. Σχέσεις πριν από την αναγγελία. 244γ. Σχέσεις μετά την αναγγελία. 244δ. Ειδικότερα οι υποχρεώσεις του οφειλέτη. 244ε. Ενστάσεις οφειλέτη κατά εκδοχέα (γενικά)

245.Ειδικότερα ενστάσεις οφειλέτη κατά εκχωρητή, προβαλλόμενες κατά του εκδοχέα (245α. Γενικά. 245β. Έννοια ενστάσεων. 245γ. Περιπτωσιολογία. 245δ. Ειδικότερα η ένσταση συμψηφισμού κατά ΑΚ 463 § 2)

246.Ειδικότερα αυτοτελείς (προσωπικές) ενστάσεις οφειλέτη κατά εκδοχέα (246α. Γενικά. 246β. Καθαρά προσωπικές ενστάσεις. 246γ. Ενστάσεις κατά του κύρους της εκχωρήσεως. 246δ. Αποκλεισμός ενστάσεων)

247.Σχέσεις με τρίτους (247α. Γενικά. 247β. Η γενική αρχή. 247γ. Διαδοχικές εκχωρήσεις της απαιτήσεως. 247δ. Μετεκχώρηση. 247ε. Πτώχευση του εκχωρητή)

248.Ειδικότερα η εκχώρηση απαιτήσεως από αμφοτεροβαρή σύμβαση (248α. Γενικά. 248β. Ακυρωσία της συμβάσεως. 248γ. Διάφορα διαπλαστικά δικαιώματα. 248δ. Δικαίωμα αποζημιώσεως)

249.Αποκλεισμός της εκχωρήσεως (249α. Γενικά. 249β. Ανεκχώρητο από το νόμο. 249γ. Ανεκχώρητο από δικαιοπραξία. 249δ. Ανεκχώρητο από δικαστική απόφαση. 249ε. Ανεκχώρητο λόγω της φύσεως της παροχής)

250.Καταπιστευτική εκχώρηση (250α. Γενικά. 250β. Εξασφαλιστική καταπίστευση. 250γ. Διαχειριστική καταπίστευση)

251.Μεταβίβαση άλλων δικαιωμάτων (251α. Η ΑΚ 470. 251β. Μεταβιβαστά και αμεταβίβαστα δικαιώματα)

B. Αναδοχή χρέους

252.Έννοια, είδη, ρύθμιση (252α. Έννοια αναδοχής γενικά. 252β. Είδη αναδοχής. 252γ. Συμμετοχή του οφειλέτη. 252δ. Γενεσιουργός λόγος της αναδοχής. 252ε. Ρύθμιση)

i. Στερητική αναδοχή

253.Η σύμβαση στερητικής αναδοχής (253α. Γενικά. 253β. Τα μέρη. 253γ. Περιεχόμενο. 253δ. Αντικείμενο. 253ε. Τύπος. 253στ. Αιτία. 253ζ. Φύση. 253η. Συγγενείς έννοιες)

254.Αποτελέσματα της στερητικής αναδοχής (254α. Απαλλαγή αρχικού οφειλέτη. 254β. Υπεισέλευση αναδοχέα στη θέση του οφειλέτη. 254γ. Τύχη παρεπόμενων δικαιωμάτων)

255.Ενστάσεις του αναδοχέα κατά του δανειστή (255α. Γενικά. 255β. Ενστάσεις του αρχικού οφειλέτη. 255γ. Ενστάσεις από τη σύμβαση αναδοχής. 255δ. Καθαρά προσωπικές ενστάσεις του αναδοχέα. 255ε. Ενστάσεις από την υποκείμενη σχέση. 255στ. Διαπλαστικά δικαιώματα)

256.Σχέσεις αναδοχέα και παλαιού οφειλέτη (256α. Γενικά. 256β. Συμμετοχή παλαιού οφειλέτη στη σύμβαση αναδοχής. 256γ. Ακυρότητα κ.λπ. υποκείμενης σχέσης. 256δ. Αναγωγή αναδοχέα κατά παλαιού οφειλέτη)

257.Εκποίηση ενυποθήκου και στερητική αναδοχή (257α. Γενικά. 257β. Προϋποθέσεις αναδοχής κατά ΑΚ 476. 257γ. Αποτελέσματα. 257δ. Ειδικά θέματα)

ii. Σωρευτική αναδοχή

258.Η σύμβαση σωρευτικής αναδοχής (258α. Γενικά. 258β. Τα μέρη. 258γ. Περιεχόμενο. 258δ. Αντικείμενο. 258ε. Τύπος. 258στ. Αιτία. 258ζ. Φύση. 258η. Συγγενείς έννοιες. 258θ. «Σωρευτική αναδοχή» με σύμβαση μεταξύ οφειλέτη και αναδοχέα. 258ι. Άλλες περιπτώσεις σωρευτικής αναδοχής)

259.Αποτελέσματα της σωρευτικής αναδοχής (259α. Η υπεισέλευση του αναδοχέα. 259β. Ενστάσεις του αναδοχέα. 259γ. Σχέσεις αρχικού οφειλέτη και αναδοχέα)

iii. Υπόσχεση ελευθερώσεως

260. Έννοια, φύση και ρύθμιση (260α. Έννοια. 260β. Φύση. 260γ. Ρύθμιση)

261.Σχέσεις των μερών (261α. Σχέσεις οφειλέτη και υποσχεθέντος. 261β. Σχέσεις δανειστή και υποσχεθέντος)

262. Διαφοροποιήσεις

iv. Μεταβίβαση περιουσίας και σωρευτική αναδοχή

263.Γενικά (263α. Το πρόβλημα. 263β. Κριτική της ρυθμίσεως. 263γ. Παράδειγμα).

264.Η μεταβίβαση περιουσίας ή επιχειρήσεως (264α. Έννοια περιουσίας και επιχειρήσεως. 264β. Έννοια μεταβιβάσεως. 264γ. Μεταβίβαση σε περισσότερα πρόσωπα. 264δ. Διαδοχικές μεταβιβάσεις. 264ε. Γνώση του αποκτώντος)

265.Τα χρέη (265α. Γενικά. 265β. Ειδικότερα τα χρέη της περιουσίας. 265γ. Ειδικότερα τα χρέη της επιχειρήσεως. 265δ. Γνώση του αποκτώντος)

266.H σωρευτική αναδοχή (266α. Γενικά. 266β. Η ευθύνη του αποκτώντος – αναδοχέα. 266γ. Χρόνος υπολογισμού αξίας. 266δ. Σχέσεις αποκτώντος – δανειστών. 266ε. Σχέσεις αποκτώντος – μεταβιβάζοντος. 266στ. Διαδοχικές μεταβιβάσεις)

267.Αντίθετες συμφωνίες (267α. Γενικά. 267β. Συμφωνία αποκτώντος – μεταβιβάζοντος. 267γ. Συμφωνία αποκτώντος – δανειστών)

Γ. Μεταβίβαση (ανάληψη) ενοχικής σχέσεως

268. Γενικά (268α. Το πρόβλημα. 268β. Παραδείγματα. 268γ. Είδη)

269.Στερητική μεταβίβαση (269α. Έννοια. 269β. Η δικαιοπραξία. 269γ. Τύπος. 269δ. Αποτελέσματα. 269ε. Φύση. 269στ. Διπλή στερητική μεταβίβαση)

270.Σωρευτική μεταβίβαση (270α. Έννοια. 270β. Δικαιοπραξία, τύπος, φύση. 270γ. Αποτέλεσμα. 270δ. Διπλή σωρευτική μεταβίβαση)

XI. ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΝΟΧΕΣ

ί. Γενικά

271.Έννοια, είδη και ρύθμιση πολυπρόσωπων ενοχών (271α. Έννοια. 271 β. Ζητήματα ορολογίας. 271γ. Παραδείγματα. 271δ. Είδη. 271ε. Η ρύθμιση)

ii. Διαιρετή ενοχή

272.Έννοια, ορολογία, είδη (272α. Έννοια. 272β. Ορολογία. 272γ. Είδη. 272δ. Διαιρετότητα παροχής χωρίς διαιρετή ενοχή)

273.Η ρύθμιση (273α. Ο μερισμός της διαιρετής παροχής. 273β. Η αυτοτέλεια των επί μέρους δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. 273γ. Αναγωγή στην παθητική διαιρετή ενοχή. 273δ. Αναγωγή στην ενεργητική διαιρετή ενοχή)

iii. Ενοχή εις ολόκληρον

α. Γενικά

274.Έννοια, όροι, είδη, ρύθμιση (247α. Έννοια. 274β. Ορολογία. 274γ. Στοιχεία της έννοιας. 274δ. Ειδικότερα η ταυτότητα της παροχής. 274ε. Ειδικότερα η συνδετική σχέση. 274στ. Ειδικότερα η ισοτιμία απαιτήσεων ή υποχρεώσεων. 274ζ. Ειδικότερα η ακυρότητα κ.λπ. της ενοχής ως προς ένα συνδανειστή ή συνοφειλέτη. 274η. Είδη. 274θ. Η ρύθμιση. 274ι. Διάκριση από συγγενείς έννοιες)

275.Πρακτική χρησιμότητα (275α. Η πρακτική χρησιμότητα της ενεργητικής εις ολόκληρον ενοχής. 275β. Η πρακτική χρησιμότητα της παθητικής εις ολόκληρον ενοχής)

276.Γενεσιουργοί λόγοι (276α. Γενικά. 276β. Γενεσιουργοί λόγοι της ενεργητικής εις ολόκληρον ενοχής. 276γ. Γενεσιουργοί λόγοι της παθητικής εις ολόκληρον ενοχής)

β. Παθητική εις ολόκληρον ενοχή

277. Έννοια και προβλήματα (277α. Έννοια. 277β. Τα προβλήματα)

278.Τα δικαιώματα του δανειστή (278α. Γενικά. 278β. Ειδικότερα. 278γ. lus variandi. 278δ. Ενστάσεις συνοφειλετών. 278ε. Εξόφληση της οφειλής)

279.Γεγονότα που ενεργούν αντικειμενικά (279α. Γενικά. 279β. Η καταβολή. 279γ. Η δόση ή υπόσχεση αντί καταβολής. 279δ. Η δημόσια κατάθεση. 279ε. Η ανανέωση. 279στ. Ο συμψηφισμός. 279ζ. Η άφεση χρέους. 279η. Η στερητική αναδοχή χρέους. 279θ. Η παροχή προθεσμίας σε έναν από τους συνοφειλέτες. 279ι. Η υπερημερία του δανειστή. 279ια. Άλλα γεγονότα που ενεργούν αντικειμενικά)

280.Γεγονότα που ενεργούν υποκειμενικά (280α. Γενικά. 280β. Η όχληση. 280γ. Η καταγγελία. 280δ. Η υπερημερία. 280ε. Το πταίσμα. 280στ. Η αδυναμία παροχής. 280ζ. Η παραγραφή. 280η. Η σύγχυση. 280θ. Το δεδικασμένο. 280ι. Η άφεση χρέους)

281.Η εσωτερική σχέση μεταξύ των συνοφειλετών (281α. Εξωτερική και εσωτερική σχέση. 281 β. Φύση και γενεσιουργός λόγος της εσωτερικής σχέσεως. 281γ. Χρόνος γένεσεως της εσωτερικής σχέσεως. 281δ. Περιεχόμενο της εσωτερικής σχέσεως. 281ε. Η αναλογία κάθε συνοφειλέτη στο χρέος. 281 στ. Τροποποίηση της εσωτερικής σχέσεως)

282.Αναγωγή μεταξύ των συνοφειλετών (282α. Έννοια αναγωγής. 282β. Προϋποθέσεις του δικαιώματος αναγωγής. 282γ. Ειδικότερα η αναλογία συμμετοχής. 282δ. Ειδικότερα η εξόφληση. 282ε. Σχέσεις δικαιούχου αναγωγής και λοιπών συνοφειλετών. 282στ. Είδη αναγωγής)

283.Αναπληρωτική αναγωγή (283α. Έννοια. 283β. Προϋποθέσεις της αναπληρωτικής αναγωγής. 283γ. Άλλα θέματα)

284.Υποκατάσταση στα δικαιώματα του δανειστή (284α. Γενικά. 284β. Προϋποθέσεις της υποκαταστάσεως. 284γ. Αποτελέσματα της υποκαταστάσεως. 284δ. Αποκλεισμός υποκαταστάσεως)

285. Διάκριση από συγγενείς έννοιες και σχέσεις

γ. Ενεργητική εις ολόκληρον ενοχή

286. Έννοια και προβλήματα (286α. Έννοια. 286β. Τα προβλήματα)

287.Τα δικαιώματα του οφειλέτη (287α. Γενικά. 287β. Ειδικότερα. 287γ. Έγερση αγωγής)

288.Γεγονότα που ενεργούν αντικειμενικά (288α. Γενικά. 288β. Η καταβολή. 288γ. Η δόση ή υπόσχεση αντί καταβολής. 288δ. Η δημόσια κατάθεση. 288ε. Η ανανέωση. 288στ. Ο συμψηφισμός. 288ζ. Η σύγχυση. 288η. Η άφεση χρέους. 288θ. Η στερητική αναδοχή χρέους. 288ι. Η υπερημερία ενός συνδανειστή. 288ια. Άλλα γεγονότα που ενεργούν αντικειμενικά)

289. Γεγονότα που ενεργούν υποκειμενικά (289α. Γενικά. 289β. Ειδικότερα)

290.Αναγωγή μεταξύ των συνδανειστών (290α. Η εσωτερική σχέση μεταξύ των συνδανειστών. 290β. Έννοια δικαιώματος αναγωγής. 290γ. Προϋποθέσεις του δικαιώματος αναγωγής. 290δ. Σχέσεις υποχρέου και δικαιούχου αναγωγής. 290ε. Αποκλεισμός αναγωγής)

290Α. Διάκριση από συγγενείς έννοιες και σχέσεις

iv. Αδιαίρετη ενοχή

291.Έννοια και είδη (291α. Έννοια. 291β. Διεύρυνση της έννοιας. 291γ. Είδη. 291δ. Η ρύθμιση)

292.Η παθητική αδιαίρετη ενοχή (292α. Η ρύθμιση. 292β. Αδιαίρετη παροχή. 292γ. Μετατροπή σε χρηματική. 292δ. Αδυναμία παροχής υπαίτια κ.λπ. 292ε. Ειδικά θέματα)

293.Η ενεργητική αδιαίρετη ενοχή

ν. Κοινή ενοχή

294. Έννοια και ρύθμιση (294α. Έννοια. 294β. Είδη. 294γ. Η ρύθμιση)

XII. ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑ, ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ

295. Γενικά

i. Αδικοπραξία

α. Η άδικη πράξη γενικά

296.Πράξη άδικη (296α. Έννοια πράξεως. 296β. Έννοια δικανικής πράξεως. 296γ. Διακρίσεις των άδικων πράξεων)

297.Η αστική άδικη πράξη (297α. Γενικά. 297β. Απόλυτα άδικη. 297γ. Σχετικά άδικη. 297δ. «Απλή» ή «αντικειμενική» άδικη πράξη και αστικό αδίκημα)

298. Η ρύθμιση

β. Οι αδικοπραξίες (αδικήματα) κατά ΑΚ 914 και

299. Έννοια και στοιχεία του αδικήματος κατά ΑΚ

300.Το παράνομο της συμπεριφοράς (300α. Οι γνώμες. 300β. Η κρατούσα γνώμη. 300γ. Άρση του παρανόμου)

301. Έννοια και στοιχεία του αδικήματος κατά την ΑΚ

γ. Αδικοκρατική ευθύνη

302. Γενικά

303.Η αποζημίωση (303α. Ρύθμιση. 303β. Συρροή αδικοπρακτικής και δικαιοπρακτικής ευθύνης)

304.Χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης (304α. Γενικά. 304β. Ψυχική οδύνη)

305. Αξίωση άρσεως και παραλείψεως της προσβολής

306. Παραγραφή

ii. Αδικαιολόγητος πλουτισμός

307.Έννοια, δικαιολογία, φύση, ρύθμιση (307α. Έννοια, 307β. Προϋποθέσεις. 307γ. Δικαιολογία του θεσμού. 307δ. Φύση. 307ε. Ρύθμιση)

308.Αμεσότητα της περιουσιακής μετακινήσεως. Αιτιώδης συνάφεια μεταξύ ωφέλειας και απώλειας

309. Επικουρικότητα της αξιώσεως αδικαιολόγητου πλουτισμού

310. Άσκηση της αξιώσεως αδικαιολόγητου πλουτισμού

311. Παραγραφή