Ι. Σπυριδάκης, Εγχειρίδιο Αστικού Δικαίου - Οικογενειακό Δίκαιο, τόμ. 4, 2025

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Πρόλογος

I. ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

1. Περιεχόμενο. (1.1. Η αρχική διάρθρωση. – 1.2. Η νέα διάρθρωση. – 1.3. Η κατάταξη της ύλης. – 1.4. Διατάξεις Οικογενειακού Δικαίου)

2. Ιστορική καταγωγή. – Εξέλιξη. (2.1. Γενικά. – 2.2. Ο ν. 1329/1983. – 2.3. Ο ν. 2447/1996. – 2.4. Ο ν. 3082/ 2002. – 2.5. Οι νόμοι 3719/2008, 4356/2015, 4800/2021, 5089/2024. – 2.6. Ειδικότερα το Σύνταγμα)

3. Έννοια Οικογενειακού Δικαίου

4. Η λειτουργική σημασία του ΟικογΔ

5. Φύση των κανόνων του ΟικογΔ

6. «Εθνικός» χαρακτήρας του ΟικογΔ;

7. Η μεταρρύθμιση του ΟικογΔ. (7.1. Γενικά. – 7.2. Επισκόπηση των μεταρρυθμίσεων)

II. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

8. Οικογένεια. (8.1. Έννοια οικογένειας. – 8.2. Νόμιμη και φυσική οικογένεια. – 8.3. Η κοινωνική σημασία της οικογένειας. – 8.4. Προστασία της οικογένειας)

9. Συγγένεια. (9.1. Έννοια και είδη συγγένειας. – 9.1.1. Συγγένεια σε ευθεία γραμμή. – 9.1.2. Συγγένεια σε πλάγια γραμμή. – 9.1.3. Αγχιστεία [συγγένεια εξ αγχιστείας]. – 9.1.4. Οιονεί αγχιστεία. – 9.1.5. «Πνευματική». – 9.2. Συγγένεια, αγχιστεία και γάμος. – 9.3. Νομική ή κοινωνικοσυναισθηματική συγγένεια. – 9.4. Πολλαπλή συγγένεια. – 9.5. Βαθμός συγγένειας και αγχιστείας. – 9.5.1. Ο βαθμός της συγγένειας. – 9.5.2. Ο βαθμός της αγχιστείας. – 9.5.3. Βαθμός της οιονεί αγχιστείας. – 9.6. Σημασία συγγένειας. – 9.7. Προσβολή και προστασία συγγένειας)

10. Οικογενειακές σχέσεις. (10.1. Έννοια οικογενειακών σχέσεων. – 10.2. Φύση και χαρακτηριστικά. – 10.3. Διακρίσεις. – 10.4. Οιονεί οικογενειακές σχέσεις)

11. Τα οικογενειακά δικαιώματα. (11.1. Γενικά, «βασικό» οικογενειακό δικαίωμα και οικογενειακή σχέση ή κατάσταση. – 11.2. Ανάλογα με τη λειτουργική αποστολή. – 11.3. Ανάλογα με το ειδικότερο περιεχόμενο. – 11.4. Χαρακτηριστικά των οικογενειακών δικαιωμάτων. – 11.4.1. Το «βασικό» οικογενειακό δικαίωμα. – 11.4.2. Τα διαπλαστικά οικογενειακά δικαιώματα. – 11.4.3. Τα προσωπικά οικογενειακά δικαιώματα. – 11.4.4. Τα περιουσιακά οικογενειακά δικαιώματα. – 11.4.5. Διευκρινήσεις. – 11.5. Ιδιομορφίες ως προς την αναγκαστική εκτέλεση)

Β. ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

12. Γενικά

13. Αρχή της ισονομίας ανδρών και γυναικών

14. Αρχή της προστασίας των συμφερόντων των τέκνων

15. Αρχή του κλειστού αριθμού των οικογενειακών σχέσεων

16. Αρχή της σαφήνειας των οικογενειακών σχέσεων

17. Αρχή της αναγνώρισης και της προστασίας της οικογένειας

18. Οι γενικές αρχές του ΟικογΔ και η εναρμόνιση των συγκρουόμενων συμφερόντων. (18.1. Τα συγκρουόμενα συμφέροντα. – 18.2. Οι γενικές αρχές του ΟικογΔ και η εναρμόνιση των συγκρουόμενων συμφερόντων)

III. Η ΜΝΗΣΤΕΙΑ

19. Έννοια και νομική φύση της μνηστείας. (19.1. Έννοια. – 19.2. Νομική φύση)

20. Σύναψη της μνηστείας. (20.1. Προϋποθέσεις έγκυρης σύναψης. – 20.1.1. Θετική προϋπόθεση. – 20.1.2. Αρνητικές προϋποθέσεις [κωλύματα] της μνηστείας. – 20.2. Η σύναψη της μνηστείας. – 20.3. Ειδικότερα η διάσταση δηλώσεως και βουλήσεως. – 20.4. Ειδικότερα τα ελαττώματα της βουλήσεως. – 20.5. Εφαρμογή γενικών διατάξεων. – 20.6. Απόδειξη)

21. Αποτελέσματα της μνηστείας. (21.1. Γενικά. – 21.2. Προσωπικά αποτελέσματα. – 21.3. Περιουσιακά αποτελέσματα)

22. Λύση της μνηστείας. (22.1. Λόγοι λύσεως. – 22.2. Δικαιολογημένη και αδικαιολόγητη λύση της μνηστείας. – 22.3. Συνέπειες της λύσεως. – 22.3.1. Προσωπικά αποτελέσματα. – 22.3.2.Περιουσιακά αποτελέσματα)

IV. Ο ΓΑΜΟΣ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

23. Έννοια και φύση του γάμου. (23.1. Έννοια του γάμου. – 23.2. Νομική φύση του γάμου. – 23.3. Η μεταρρύθμιση του δικαίου του γάμου)

24. Ο σκοπός του γάμου

25. Γενικές αρχές του δικαίου του γάμου. (25.1. Η αρχή της μονογαμίας. – 25.2. Η αρχή της ελευθερίας συνάψεως γάμου. – 25.3. Η αρχή ότι γάμος μόνο μεταξύ ετερόφυλων προσώπων είναι δυνατός. – 25.4. Η αρχή της συναινετικής λύσεως του γάμου)

26. Οι ιδιορρυθμίες της συμβάσεως του γάμου

Β. Η ΣΥΝΑΨΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

27. Προϋποθέσεις της συνάψεως του γάμου (γενικά)

28. Οι θετικές προϋποθέσεις του γάμου. (28.1. Γενικά. – 28.2. Η νόμιμη ηλικία. – 28.2.1. Το 18° έτος νόμιμη ηλικία για τη σύναψη γάμου. – 28.2.2. Γάμος ανηλίκων. – 28.3. Η δικαιοπρακτική ικανότητα των μελλονύμφων. – 28.3.1. Γενικά. – 28.3.2. Πλήρως ανίκανοι για σύναψη γάμου. – 28.3.3. Περιορισμένα ικανοί για σύναψη γάμου. – 28.3.4. Παροδικά ανίκανοι για σύναψη γάμου. – 28.3.5. Πλήρως ικανοί για σύναψη γάμου. – 28.3.6. Ειδικότερα ο γάμος των νόμιμα απαγορευμένων. – 28.3.7. Ειδικότερα ο γάμος των τελούντων υπό επικουρική δικαστική συμπαράσταση)

29. Οι αρνητικές προϋποθέσεις (τα κωλύματα) του γάμου. (29.1. Γενικά. – 29.2. Το κώλυμα του υφιστάμενου γάμου. – 29.3. Το κώλυμα της εξ αίματος συγγένειας. – 29.4. Το κώλυμα της αγχιστείας. – 29.5. Το κώλυμα της υιοθεσίας. – 29.6. Τα καταργηθέντα κωλύματα γάμου)

30. Προληπτικός έλεγχος της συνδρομής των προϋποθέσεων

31. Η σύναψη του γάμου. (31.1. Γενικά. – 31.2. Αυτοπρόσωπη συμφωνία. – 31.3. Τύπος του γάμου. – 31.3.1. Γενικά. – 31.3.2. Ο θρησκευτικός γάμος. – 31.3.3. Ο πολιτικός γάμος. – 31.3.4. Σχέση πολιτικού και θρησκευτικού γάμου. – 31.3.5. Συνέπεια της μη τηρήσεως του τύπου του γάμου. – 31.3.6. Η σημασία της μεταρρυθμίσεως του δικαίου του τύπου του γάμου. – 31.3.7. Αναδρομική κύρωση πολιτικών γάμων.)

32. Καταχώριση στα ληξιαρχικά βιβλία κλπ

Γ. ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ

33. Γενικά

34. Ανυπόστατος γάμος. (34.1. Έννοια. – Περιπτωσιολογία. – 34.2. Συνέπειες, – 34.3. Χωλός γάμος)

35. Άκυρος γάμος. (35.1. Έννοια. – 35.2. Κατηγορίες ακυρότητας. – 35.2.1. Θεραπεύσιμη ακυρότητα. – 35.2.2. Μη θεραπεύσιμη ακυρότητα. – 35.3. Η ακυρότητα απόλυτη. – 35.4. Πώς επέρχεται η ακύρωση. – 35.4.1. Γενικά. – 35.4.2. Ενάγων – εναγόμενος. – 35.4.3. Νομική φύση της αγωγής και της αποφάσεως. – 35.4.4. Πότε επέρχεται η ακύρωση. – 35.5. Αποτελέσματα της ακυρώσεως. – 35.5.1. Γενικά. – 35.5.2. Αποτελέσματα ως προς τους συζύγους. – 35.5.3. Αποτελέσματα ως προς τα τέκνα. –35.5.4. Αποτελέσματα ως προς τους τρίτους)

36. Ακυρώσιμος γάμος. (36.1. Έννοια. – 36.2. Ακυρώσιμος γάμος λόγω πλάνης. – 36.3. Ακυρώσιμος γάμος λόγω απάτης. – 36.4. Ακυρώσιμος γάμος λόγω απειλής. – 36.5. Η ακυρωσία του γάμου θεραπεύσιμη. – 36.6. Πώς επέρχεται η ακύρωση. – 36.6.1. Γενικά. – 36.6.2. Ενάγων, εναγόμενος. – 36.6.3. Νομική φύση της αγωγής και της αποφάσεως. – 36.6.4. Πότε επέρχεται η ακύρωση. – 36.7. Αποτελέσματα της ακυρώσεως. – 36.8. Παραγραφή – απόσβεση του δικαιώματος ακυρώσεως)

37. Σύγκριση ακυρότητας και ακυρωσίας του γάμου. (37.1. Διαφορές. – 37.2. Ομοιότητες)

38. Καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος ακυρώσεως;

39. Νομιζόμενος γάμος. (39.1. Έννοια. – 39.2. Περιπτωσιολογία. – 39.3. Η ρύθμιση. – 39.4. Τα δικαιώματα του απειληθέντος συζύγου. – 39.5. Διαχρονικό δίκαιο)

V. ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΜΟ

40. Γενικά. (40.1. Η διάκριση των σχέσεων σε προσωπικές και περιουσιακές. – 40.2. Η ρύθμιση. – 40.3. Αρχή που διέπει τις σχέσεις των συζύγων. – 40.4. Η προίκα. – 40.5. Διαχρονικό δίκαιο)

Α. ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

41. Γενικά. (41.1. Έννοια – χαρακτηριστικά. – 41.2. Περιπτωσιολογία)

42. Η υποχρέωση συμβιώσεως. (42.1. Έννοια και περιεχόμενο. – 42.2. Παράβαση της υποχρεώσεως. – 42.3. Συνέπειες της παραβάσεως. – 42.4. Ακυρότητα αντίθετων συμφωνιών. – 42.5. Παύση της υποχρεώσεως συμβιώσεως. – 42.6. Ειδικά θέματα. – 42.6.1. Διακοπή συμβιώσεως και διατροφή. – 42.6.2. Διακοπή συμβιώσεως και διαζύγιο)

43. Ρύθμιση του συζυγικού βίου. (43.1. Η ρύθμιση. – 43.2. Ειδικά θέματα)

44. Επώνυμο των συζύγων. (44.1. Η ρύθμιση. – 44.2. Διαχρονικό δίκαιο)

45. Αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών. (45.1. Γενικά. – 45.2. Έννοια οικογενειακών αναγκών. – 45.3. Ο ειδικότερος προσδιορισμός των οικογενειακών αναγκών. – 45.4. Το μέτρο της υποχρεώσεως συνεισφοράς. – 45.5. Ο τρόπος συνεισφοράς. – 45.6. Η εκπλήρωση της υποχρεώσεως συνεισφοράς. – 45.7. Απαλλαγή από την υποχρέωση συνεισφοράς. – 45.8. Υποχρέωση συνεισφοράς και κίνδυνος ίδιας διατροφής. – 45.9. Εκπλήρωση της υποχρεώσεως συνεισφοράς από τρίτο. – 45.10. Η αξίωση συνεισφοράς. – 45.10.1. Γενικά. – 45.10.2. Φύση της αξιώσεως συνεισφοράς. – 45.10.3. Δικαστική επιδίωξη. – 45.10.4. Έμμεση προστασία της αξιώσεως συνεισφοράς. – 45.10.5. Η ΑΚ 1392)

46. Οικογενειακή στέγη. (46.1. Έννοια. – 46.2. Η ρύθμιση. – 46.3. Οικογενειακή στέγη και διακοπή συμβιώσεως)

47. Διακοπή της συμβιώσεως. (47.1. Έννοια – συνέπειες. – 47.2. Διακοπή συμβιώσεως και διατροφή. – 47.2.1. Ερμηνευτικές παρατηρήσεις. – 47.2.2. Δικονομικά θέματα. – 47.3. Διακοπή συμβιώσεως και οικογενειακή στέγη. – 47.3.1. Έννοια οικογενειακής στέγης. – 47.3.2. Δικαιολογία της ρυθμίσεως. – 47.3.3. Ρύθμιση οικογενειακής στέγης και διατροφή. – 47.3.4. Δικονομικά θέματα. – 47.3.5. Εύλογη αποζημίωση για την παραχώρηση της χρήσεως της οικογενειακής στέγης; – 47.3.6. Σχέσεις με τον τρίτο κύριο της οικογενειακής στέγης. – 47.3.7. Μεταβίβαση της οικογενειακής στέγης. – 47.3.8. Τελική παρατήρηση. – 47.4. Διακοπή της συμβιώσεως και κατανομή των κινητών. – 47.4.1. Η κατανομή των κινητών. – 47.4.2. Δικονομικά θέματα. – 47.4.3. Εύλογη αποζημίωση και για την παραχώρηση της χρήσεως κατά την 1394 εδ. β΄; – 47.5. Διακοπή συμβιώσεως και αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα. – 47.6. Διακοπή συμβιώσεως και κοινοκτημοσύνη. – 47.7. Διακοπή συμβιώσεως και τεκμήριο για τα κινητά. – 47.8. Διακοπή συμβιώσεως και γονική μέριμνα. – 47.9. Διακοπή συμβιώσεως και διαζύγιο. – 47.10. Διακοπή συμβιώσεως και αποκλήρωση)

48. Μέτρο αμοιβαίας ευθύνης

49. Σχέσεις με τους τρίτους

Β. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

50. Γενικά. (50.1. Έννοια περιουσιακών σχέσεων. – 50.2. Επισκόπηση του [νέου] συστήματος των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων)

51. Τεκμήρια για τα κινητά. (51.1. Γενικά. – 51.2. Τεκμήριο κυριότητας κινητών ως προς τους δανειστές. – 51.3. Τεκμήριο κυριότητας κινητών ως προς τους συζύγους. – 51.4. Τεκμήριο σε περίπτωση πτωχεύσεως των συζύγων)

52. Διαχείριση της περιουσίας του ενός συζύγου από τον άλλο. (52.1. Γενικά. – 52.2. Διαχείριση μετά από ανάθεση. – 52.2.1. Γενικά. – 52.2.2. Ανάθεση διαχειρίσεως χωρίς υποχρέωση λογοδοσίας. – 52.2.3. Ανάθεση διαχειρίσεως με υποχρέωση λογοδοσίας. – 52.3. Διαχείριση χωρίς ανάθεση)

53. Αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα. (53.1. Γενικά. – 53.2. Προϋποθέσεις γενέσεως της αξιώσεως. – 53.3. Τα αποκτήματα. – 53.3.1. Έννοια αποκτημάτων. – 53.3.2. Κρίσιμα χρονικά σημεία για τον υπολογισμό των αποκτημάτων. – 53.3.3. Ειδικά θέματα. – 53.4. Η συμβολή του άλλου συζύγου στη δημιουργία των αποκτημάτων. – 53.4.1. Είδος της συμβολής. – 53.4.2. Τεκμήριο συμβολής. – 53.4.3. Ανατροπή του τεκμηρίου. – 53.4.4. Συμβολή στα αποκτήματα και συνεισφορά για τις ανάγκες της οικογένειας. – 53.5. Τελικός καθορισμός του ύψους της αξιώσεως συμμετοχής. – 53.6. Χρόνος γενέσεως της αξιώσεως. – 53.7. Φύση της αξιώσεως. – 53.8. Ασφάλεια της αξιώσεως. – 53.8.1. Νόμιμος τίτλος για εγγραφή υποθήκης. – 53.8.2. Παροχή ασφάλειας κατά το άρθρο 1402 ΑΚ. – 53.9. Η ρύθμιση ius cogens; – 53.10. Ειδικά θέματα. – 53.10.1. Η αξίωση συμμετοχής μορφή «λογιστικής κοινοκτημοσύνης». – 53.10.2. Αποκτήματα και των δύο συζύγων. – 53.10.3. Παραγραφή. – 53.10.4. Δικονομικά θέματα. – 53.10.5. Διαχρονικό δίκαιο)

54. Το σύστημα της κοινοκτημοσύνης. (54.1. Γενικά. – 54.2. Η σύσταση της κοινοκτημοσύνης. – 54.2.1. Η σύμβαση. – 54.2.2. Η καταχώριση στο ειδικό δημόσιο βιβλίο. – 54.3. Έκταση της κοινοκτημοσύνης. – 54.3.1. Καθορισμός με τη σύμβαση κοινοκτημοσύνης. – 54.3.2. Καθορισμός κατά την ΑΚ 1405. – 54.3.3. Ειδικότερα η «καθολική κοινοκτημοσύνη». – 54.3.4. Κοινή και ατομική περιουσία των συζύγων. – 54.4. Η δημιουργία της κοινωνίας. – 54.5. Η ρύθμιση της κοινοκτημοσύνης. – 54.5.1. Η ρύθμιση με τη σύμβαση κοινοκτημοσύνης. – 54.5.2. Η ρύθμιση κατά τις διατάξεις του ΑΚ για την κοινωνία. – 54.6. Διάθεση της μερίδας και του κοινού. – 54.7. Διαχείριση των κοινών. – 54.7.1. Γενικά. – 54.7.2. Συμβατική ρύθμιση της διαχειρίσεως. – 54.7.3. Διαχείριση κατά τις διατάξεις για την κοινωνία. – 54.7.4. Ευθύνη του διαχειριστή. – 54.7.5. Υποχρέωση λογοδοσίας; – 54.7.6. Δαπάνες για το κοινό. – 54.7.7. Δικαιοπραξίες από τον ένα σύζυγο. – 54.7.8. Εισοδήματα από τη διαχείριση. – 54.8. Υπεγγυότητα της κοινής περιουσίας. – 54.8.1. Γενικά. – 54.8.2. Υπεγγυότητα για εμπράγματα δικαιώματα ή άλλα βάρη. – 54.8.3. Υπεγγυότητα για τις υποχρεώσεις από τη διαχείριση. – 54.8.4. Υπεγγυότητα για τις ανάγκες της οικογένειας. – 54.8.5. Επικουρική υπεγγυότητα της κοινής περιουσίας. – 54.8.5.1. Γενικά. – 54.8.5.2. Προϋποθέσεις επικουρικής υπεγγυότητας. – 54.8.5.3. Κατηγορίες ατομικών δανειστών. – 54.8.5.4. Σχέσεις των συζύγων σε περίπτωση επικουρικής υπεγγυότητας της κοινής περιουσίας. – 54.9. Επικουρική υπεγγυότητα της ατομικής περιουσίας. – 54.10. Λήξη της κοινοκτημοσύνης. – 54.10.1. Γενικά. – 54.10.2. Λήξη της κοινοκτημοσύνης με θάνατο ενός συζύγου. – 54.10.3. Δήξη της κοινοκτημοσύνης με διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου. – 54.10.4. Λήξη της κοινοκτημοσύνης με κήρυξη ενός συζύγου σε αφάνεια. – 54.10.5. Δήξη της κοινοκτημοσύνης με κήρυξη ενός συζύγου σε πτώχευση. – 54.10.6. Λήξη της κοινοκτημοσύνης με συμφωνία των συζύγων. – 54.10.7. Λήξη της κοινοκτημοσύνης με λύση από το δικαστήριο. – 54.10.8. Λήξη της κοινοκτημοσύνης με πλήρωση της διαλυτικής αιρέσεως ή με πάροδο της προθεσμίας. – 54.10.9. Ειδικά θέματα. – 54.10.9.1. Εξαίρεση περιουσιακού στοιχείου από την κοινοκτημοσύνη. – 54.10.9.2. Η αναδρομικότητα της λήξεως της κοινοκτημοσύνης. – 54.10.9.3. Λήξη της κοινοκτημοσύνης και λύση της κοινωνίας)

VI. ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

A. ΓΕΝΙΚΑ

55. Η λύση του γάμου

56. Έννοια και είδη διαζυγίου. (56.1. Έννοια διαζυγίου. – 56.2. Είδη διαζυγίου. – 56.3. Ο χωρισμός από τραπέζης και κοίτης)

57. Επισκόπηση του (νέου) δικαίου του διαζυγίου. (57.1. Το κατά αντιδικία διαζύγιο. – 57.2. Το συναινετικό διαζύγιο)

58. Ο γάμος ως προϋπόθεση του διαζυγίου. (58.1. Διαζύγιο και άκυρος ή ακυρώσιμος γάμος. – 58.2. Διαζύγιο και ανυπόστατος γάμος)

59. Φύση των κανόνων του διαζυγίου

60. Έκταση εφαρμογής

Β. ΤΟ ΚΑΤΑ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

i. Οι λόγοι διαζυγίου

61. Γενικά. (61.1. Επισκόπηση λόγων διαζυγίου. – 61.2. Κατηγορίες των λόγων διαζυγίου. – 61.3. Αντιστοιχίες παλαιού και νέου δικαίου. – 61.4. Διαχρονικό δίκαιο)

62. Ο ισχυρός κλονισμός. (62.1. Έννοια. – 62.2. Συμπεριφορά [κατάσταση] κλονιστική. – 62.2.1. Γενικά. – 62.2.2. Έννοια. – 62.2.3. Σύνδεση με το πρόσωπο των συζύγων. – 62.2.4. Περιπτωσιολογία. – 62.2.5. Γενική ερμηνευτική παρατήρηση. – 62.3. Κλονισμός της έγγαμης σχέσης ισχυρός. – 62.4. Αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ κλονιστικού γεγονότος και κλονισμού. – 62.5. Ο ισχυρός κλονισμός έννοια νομική)

63. Μαχητά τεκμήρια ισχυρού κλονισμού. (63.1. Γενικά. – 63.2. Η διγαμία. – 63.2.1. Έννοια διγαμίας. – 63.2.2. Σχέση ποινικής δίκης και δίκης διαζυγίου. – 63.2.3. Η ισχύς του τεκμηρίου. – 63.2.4. Λειτουργία του τεκμηρίου. – 63.3. Η μοιχεία. – 63.3.1. Έννοια μοιχείας. – 63.3.2. Η ισχύς του τεκμηρίου. – 63.3.3. Λειτουργία του τεκμηρίου. – 63.4. Η εγκατάλειψη. – 63.4.1. Έννοια εγκαταλείψεως. – 63.4.2. Ισχύς του τεκμηρίου. – 63.4.3. Λειτουργία του τεκμηρίου. – 63.5. Η επιβουλή της ζωής. – 63.5.1. Έννοια επιβουλής της ζωής. – 63.5.2. Σχέση ποινικής δίκης και δίκης διαζυγίου. – 63.5.3. Η ισχύς του τεκμηρίου. – 63.5.4. Λειτουργία του τεκμηρίου. – 63.6. Άσκηση οικογενειακής βίας)

64. Η τετραετής διάσταση. (64.1. Γενικά. – 64.2. Έννοια και στοιχεία διαστάσεως. – 64.2.1. Έννοια. – 64.2.2. Τα αίτια της διαστάσεως. – 64.2.3. Το αντικειμενικό [εξωτερικό] και το υποκειμενικό [εσωτερικό] στοιχείο της διαστάσεως. – 64.2.4. «Διάσταση» και «διακοπή συμβιώσεως». – 64.2.5. Η έννοια της διαστάσεως σχετική. – 64.3. Μορφές εμφανίσεως της διαστάσεως. – 64.3.1. Γενικά. – 64.3.2. Αρχική ανυπαρξία έγγαμης συμβίωσης. – 64.3.3. Διάσταση με κοινή απόφαση. – 64.3.4. «Μονομερής» διάσταση. – 64.3.5. Διακοπή συμβιώσεως [εγκατάλειψη ή αποπομπή], όταν η αξίωση συμβιώσεως αποτελεί κατάχρηση δικαιώματος. – 64.3.6. Εγκατάλειψη όχι κακόβουλη. – 64.3.7. Εγκατάλειψη κακόβουλη. – 64.3.8. Διάσταση και παράλληλη διατήρηση ορισμένων εξωτερικών στοιχείων της έγγαμης συμβίωσης. – 64.3.9. Διάσταση και συνοίκηση των δύο συζύγων. – 64.4. Διάρκεια της διαστάσεως. – 64.4.1. Έναρξη της διαστάσεως. – 64.4.2. Ο υπολογισμός της διετίας συναπτός. – 64.4.3. Διακοπή της διαστάσεως. – 64.4.4. Η συμπλήρωση της διετίας. – 64.4.5. Χρόνος διαστάσεως πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 1329/1983)

65. Η αφάνεια. (65.1. Γενικά. – 65.2. Ο λόγος διαζυγίου)

ii. Το δικαίωμα διαζεύξεως

66. Η γένεση του δικαιώματος διαζεύξεως

67. Ο δικαιούχος του δικαιώματος διαζεύξεως

68. Φύση του δικαιώματος διαζεύξεως

69. Άσκηση του δικαιώματος διαζεύξεως

70. Απόσβεση του δικαιώματος διαζεύξεως

71. Καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος διαζεύξεως. (71.1. Γενικά. – 71.2. Κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή της ΑΚ 281.–71.3. Συνέπεια της καταχρηστικής ασκήσεως του δικαιώματος διαζεύξεως)

iii. Η διαδικασία του διαζυγίου

72. Γενικά

73. Η διαδικασία στο δικαστήριο. (73.1. Δικαιοδοσία. – 73.2. Αρμοδιότητα. – 73.3. Διαδικασία. – 73.4. Ικανότητα. – 73.5. Η αγωγή διαζυγίου. – 73.5.1. Φύση της αγωγής. – 73.5.2. Ενάγων–Εναγόμενος. – 73.5.3. Περιεχόμενο της αγωγής. – 73.5.4. Άμυνα του εναγόμενου. – 73.5.4.1. Άρνηση της βάσεως της αγωγής. – 73.5.4.2. Ενστάσεις εναγομένου. – 73.5.4.3. Ανταγωγή. – 73.6. Απόδειξη. – 73.7. Η απόφαση διαζυγίου. – 73.7.1. Φύση της αποφάσεως. – 73.7.2. Περιεχόμενο της αποφάσεως. – 73.7.3. Έλεγχος Αρείου Πάγου. – 73.7.4. Αμετάκλητη απόφαση. – 73.8. Ειδικά θέματα. – 73.8.1. Σώρευση λόγων διαζυγίου. 73.8.2. Ερημοδικία ενάγοντος – εναγομένου. – 73.8.3. Εκκρεμοδικία. – 73.8.4. Συνεκδίκαση άλλων διαφορών. – 73.8.5. Δίκη διαζυγίου λόγω αφάνειας και επανεμφάνιση του αφάντου. – 73.8.6. Ειδική πληρεξουσιότητα. – 73.8.7. Δίκη διαζυγίου και θάνατος ενός συζύγου. – 73.8.8. Δεδικασμένο)

74. Πνευματική λύση του γάμου

Γ. ΤΟ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ – ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

75. Γενικά. (75.1. Ιστορικά. – 75.2. Συναινετικό διαζύγιο και [φυσική] ελευθερία λύσεως του γάμου. – 75.3. Συναινετικό διαζύγιο και τύπος του γάμου. – 75.4. Έννοια συναινετικού διαζυγίου. – 75.5. Φύση του συναινετικού διαζυγίου. – 75.6. Συναινετική λύση του γάμου)

76. Προϋποθέσεις. (76.1. Γενικά. – 76.1.1. Συμφωνία των συζύγων. – 76.1.2. Κοινή ψηφιακή δήλωση. – 76.2. Δικαιοπρακτική ικανότητα. – 76.3. Περιεχόμενο της συμφωνίας. – 76.4. Εικονικότητα, ελαττώματα της βουλήσεως. – 76.5. Προσύμφωνο. – 76.6. Παρεπόμενες συμφωνίες. – 76.7. Βεβαίωση γνησίου υπογραφής)

77. Διαδικασία. (77.1. Υποβολή συμφωνίας σε συμβολαιογράφο. – 77.2. Σύνταξη και υπογραφή συμβολαιογραφικής πράξεως. – 77.3. Ειδικότερα για τη συμφωνία για ανήλικα τέκνα. – 77.4. Χρόνος συντάξεως της πράξεως – 77.5. Ρυθμίσεις ψηφιακής δήλωσης)

78. Η λύση του γάμου

Δ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ

79. Γενικά

80. Προσωπικά αποτελέσματα ως προς τους συζύγους. (80.1. Γενικά. – 80.2. Ειδικότερα. – 80.2.1. Επώνυμο της γυναίκας [των συζύγων]. – 80.2.2. Αξίωση χρηματικής ικανοποιήσεως της ηθικής βλάβης)

81. Περιουσιακά αποτελέσματα ως προς τους συζύγους. (81.1. Αξίωση διατροφής. – 81.1.1. Η ρύθμιση. – 81.1.2. Προϋποθέσεις γενέσεως της αξιώσεως διατροφής. – 81.1.2.1. Προϋποθέσεις από την πλευρά του υποχρέου διατροφής. – 81.1.2.2. Προϋποθέσεις από την πλευρά του δικαιούχου διατροφής. – 81.1.3. Μέτρο και περιεχόμενο διατροφής. – 81.1.4. Τρόπος καταβολής της διατροφής. 81.1.5. Περιορισμός ή αποκλεισμός της διατροφής. – 81.1.6. Μεταβολή των όρων. – 81.1.7. Παύση του δικαιώματος διατροφής. – 81.1.8. Δικαστική επιδίωξη. – 81.1.9. Φύση της αξιώσεως διατροφής. – 81.1.10. Άλλα θέματα. – 81.1.10.1. Διατροφή για το παρελθόν. – 81.1.10.2. Υποχρέωση παροχής πληροφοριών. – 81.1.10.3. Παραίτηση από το δικαίωμα διατροφής. – 81.1.10.4. Συμβατική ρύθμιση της διατροφής. – 81.1.10.5. Διατροφή διαζευγμένου και διατροφή μεταξύ ανιόντων και κατιόντων. – 81.2. Λήξη της κοινοκτημοσύνης. – 81.3. Γένεση αξιώσεως συμμετοχής στα αποκτήματα. – 81.4. Άλλα αποτελέσματα. – 81.4.1. Παύση αναστολής παραγραφής. – 81.4.2. Απόδοση προίκας. – 81.4.3. Κληρονομικά θέματα)

82. Αποτελέσματα ως προς τα ανήλικα τέκνα

83. Αποτελέσματα ως προς τους τρίτους

VIII. ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ

A. ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΗ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ

84. Η τεχνητή γονιμοποίηση ως γενεσιουργός λόγος συγγένειας. (84.1. Γενικά. – 84.2. Είδη τεχνητής γονιμοποιήσεως. – 84.3. Οι προϋποθέσεις. – 84.4. Μη επιτρεπόμενη τεχνητή γονιμοποίηση. – 84.5. Τεχνητή γονιμοποίηση και συγγένεια. – 84.6. Η νέα ρύθμιση του άρθρου 1458 ΑΚ)

Β. Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΥ

i. Γενικά

85. Η ίδρυση της συγγένειας

86. Τέκνα γεννημένα σε γάμο και τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο

87. Τέκνα άγνωστων γονέων

ii. Η. Η συγγένεια με τη μητέρα (μητρότητα)

88. Η ίδρυση της συγγένειας με τη μητέρα. (88.1. Γενικά. – 88.2. Ειδικότερα η ΑΚ 1464)

89. Δικαστική αναγνώριση της μητρότητας. (89.1. Γενικά. – 89.2. Προσβολή της μητρότητας κατά ΑΚ 1464 § 2)

iii. Η συγγένεια με τον πατέρα (πατρότητα)

90. Η ίδρυση της συγγένειας με τον πατέρα. (90. 1. Γενικά. – 90.2. Ο γάμος. – 90.3. Η αναγνώριση. – 90.4. Δικαστική αναγνώριση της συγγένειας με τον πατέρα)

91. Συναγωγή της πατρότητας από το γάμο. (91.1. Γενικά. – 91.2. Το τεκμήριο καταγωγής από γάμο. – 91.3. Σύγκρουση δύο τεκμηρίων. – 91.4. Τέκνο που γεννήθηκε μετά την 300ή ημέρα από τη λύση ή ακύρωση του γάμου. – 91.5. Τέκνο από μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση)

92. Προσβολή της πατρότητας. (92.1. Γενικά. – 92.2. Η αγωγή προσβολής της πατρότητας. – 92.2.1. Φύση της αγωγής. – 92.2.2. Αρμοδιότητα – διαδικασία – δικαιοδοσία. – 92.2.3. Ενάγων. – 92.2.4. Εναγόμενος. – 92.2.5. Βάση της αγωγής – απόδειξη. – 92.2.6. Αίτημα. – 92.3. Η απόφαση του δικαστηρίου. – 92.3.1. Γενικά. – 92.3.2. Φύση και ενέργεια της αποφάσεως. – 92.3.3. Δεδικασμένο. – 92.4. Αποκλεισμός της προσβολής. – 92.4.1. Αποκλειστική προθεσμία. – 92.4.2. Άλλοι λόγοι αποκλεισμού. – 92.5. Διαχρονικό δίκαιο)

93. Ίδρυση της πατρότητας με αναγνώριση. (93.1. Γενικά. – 93.2. Η εκούσια αναγνώριση. – 93.2.1. Έννοια. – 93.2.2. Προϋποθέσεις της εκούσιας αναγνώρισης. – 93.2.3. Χρόνος εκούσιας αναγνώρισης. – 93.2.4. Ποιος αναγνωρίζει. – 93.2.5. Πώς γίνεται η εκούσια αναγνώριση. – 93.2.6. Ανάκληση της αναγνώρισης. – 93.2.7. Προσβολή της αναγνώρισης. – 93.2.8. Φύση της αναγνώρισης. – 93.2.9. Αποτελέσματα της εκούσιας αναγνώρισης. – 93.3. Η δικαστική αναγνώριση. – 93.3.1. Έννοια. – 93.3.2. Προϋποθέσεις της δικαστικής αναγνωρίσεως. – 93.3.3. Η αγωγή δικαστικής αναγνωρίσεως. – 93.3.3.1. Φύση της αγωγής. – 93.3.3.2. Αρμοδιότητα – διαδικασία – δικαιοδοσία. – 93.3.3.3. Ενάγων. – 93.3.3.4. Εναγόμενος. – 93.3.3.5. Χρόνος ασκήσεως της αγωγής. – 93.3.3.6. Βάση της αγωγής. – 93.3.3.7. Απόδειξη της βάσεως. – 93.3.3.8. Αίτημα. – 93.3.3.9. Άμυνα του εναγομένου. – 93.3.4. Η απόφαση. – 93.3.5. Αποτελέσματα της δικαστικής αναγνωρίσεως. – 93.3.6. Απόσβεση του δικαιώματος δικαστικής αναγνωρίσεως. – 93.4. Αποτελέσματα της [εκούσιας και δικαστικής] αναγνωρίσεως. – 93.5. Ατελής και πλήρης εξομοίωση του γεννημένου χωρίς γάμο τέκνου με τέκνο γεννημένο σε γάμο. – 93.5.1. Ατελής εξομοίωση. – 93.5.2. Πλήρης εξομοίωση. – 93.6. Σύγκριση με τη ρύθμιση του παλαιού δικαίου. – 93.7. Θέματα διαχρονικού δικαίου)

VIII. ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

94. Έννοια διατροφής

95. Είδη διατροφής. (95.1. Ανάλογα με τον τρόπο καταβολής. – 95.2. Ανάλογη με το περιεχόμενο. – 95.3. Ανάλογα με το χρόνο καταβολής)

96. Γενεσιουργοί λόγοι της υποχρεώσεως διατροφής

97. Η υποχρέωση διατροφής από το νόμο. (97.1. Η ρύθμιση. – 97.2. Περιπτωσιολογία. – 97.3. Φύση της υποχρεώσεως και του δικαιώματος διατροφής. – 97.4. Ιδιαίτερη προστασία του δικαιώματος διατροφής)

Β. ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΙΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΙΟΝΤΩΝ

98. Γενικά. (98.1. Η ρύθμιση. – 98.2. Έννοια ανιόντων και κατιόντων. – 98.3. Η ΑΚ 1485)

99. Όροι της υποχρεώσεως διατροφής. (99.1. Από την πλευρά του δικαιούχου. – 99.2. Από την πλευρά του υποχρέου. – 99.3. Τρίτη προϋπόθεση)

100. Σειρά υποχρέων. (100.1. Γενικά. – 100.2. Η σειρά των υποχρέων. – 100.2.1. Όταν ο δικαιούχος διατροφής είναι άγαμος. – 100.2.2. Όταν ο δικαιούχος διατροφής είναι έγγαμος. – 100.3. Διαδοχή τάξεων στην υποχρέωση διατροφής. – 100.4. Επαύξηση της υποχρεώσεως διατροφής σε μία τάξη. – 100.5. Υποκατάσταση στα δικαιώματα του δικαιούχου διατροφής σε περίπτωση επαυξήσεως ή διαδοχής τάξεων)

101.Σειρά δικαιούχων. (101.1. Γενικά. – 101.2. Όταν ο υπόχρεος διατροφής είναι άγαμος. – 101.3. Όταν ο υπόχρεος διατροφής είναι έγγαμος. – 101.4. Σημασία της σειράς προτεραιότητας. – 101.5. Αδυναμία υποχρέου να παράσχει διατροφή σε όλους τους δικαιούχους της ίδιας τάξεως)

102. Μέτρο και περιεχόμενο της διατροφής. (102.1. Ανάλογη ή πλήρης διατροφή. – 102.1.1. Γενικά. – 102.1.2. Περιεχόμενο ανάλογης διατροφής. – 102.1.3. Μέτρο ανάλογης διατροφής. – 102.2. Στοιχειώδης ή ελαττωμένη διατροφή. – 102.2.1. Μέτρο και περιεχόμενο στοιχειώδους διατροφής. – 102.2.2. Πότε οφείλεται στοιχειώδης διατροφή. – 102.3. Σχέση ανάλογης και στοιχειώδους διατροφής. – 102.4. Καθορισμός του συγκεκριμένου ποσού διατροφής)

103. Μεταβολή όρων. (103.1. Έκταση εφαρμογής. – 103.2. Περιπτωσιολογία μεταβολής. – 103.3. Συνέπειες. – 103.4. Δικονομικά)

104.Χρόνος και τρόπος καταβολής της διατροφής. (104.1. Χρόνος καταβολής. – 104.2. Τρόπος καταβολής. – 104.3. Χρόνος και τρόπος καταβολής διατροφής ανήλικου άγαμου τέκνου)

105. Απόσβεση του δικαιώματος διατροφής

106.Δικαστική επιδίωξη της διατροφής. (106.1. Αρμοδιότητα, διαδικασία. – 106.2. Η αγωγή. – 106.3. Άμυνα εναγομένου. – 106.4. Η απόφαση. – 106.5. Ασφαλιστικά μέτρα. – 106.6. Δικαστική συνδρομή σε δικαιούχο διατροφής ανήλικο τέκνο)

107.Ειδικά θέματα. (107.1. Διατροφή για το παρελθόν. – 107.2. Παραίτηση. – 107.3. Προκαταβολή διατροφής. – 107.4. Καταβολή διατροφής από τρίτον. – 107.5. Προσωρινή επιδίκαση διατροφής σε τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο)

Γ. ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΗΤΕΡΑΣ

108. Δαπάνες τοκετού και διατροφής άγαμης μητέρας

109. Διατροφή μητέρας κυοφορούμενου κληρονόμου

Δ. ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΔΕΛΦΩΝ

110. Διατροφή μεταξύ αδελφών

IX. ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

111.Η δημιουργία της σχέσεως γονέα και τέκνου. (111.1. Με τον πατέρα. – 111.2. Με τη μητέρα)

112. Διάκριση των σχέσεων σε προσωπικές και περιουσιακές

113. Χαρακτηριστικά της (νέας) ρύθμισης

Β. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ

114. Υποχρέωση του τέκνου για παροχή υπηρεσιών

115. Παροχές των γονέων προς τα τέκνα

116. Υποχρέωση διατροφής

117. Περιουσιακές σχέσεις και γονική μέριμνα

Γ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ

118. Αμοιβαία υποχρέωση στοργής κλπ

119. Νόμιμη κατοικία του (ανήλικου) τέκνου

120.Επώνυμο του τέκνου. (120.1. Γενικά. – 120.2. Επώνυμο των γεννημένων σε γάμο τέκνων. – 120.3. Επώνυμο των γεννημένων χωρίς γάμο τέκνων. – 120.3.1. Επώνυμο των μη αναγνωρισμένων. – 120.3.2. Επώνυμο σε περίπτωση πλήρους εξομοιώσεως. – 120.3.3. Επώνυμο των αναγνωρισμένων. – 120.3.4. Επώνυμο εκθέτων. – 120.3.5. Διαχρονικό δίκαιο)

121. Προσωπικές σχέσεις και γονική μέριμνα

Δ. Η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

i. Η γονική μέριμνα γενικά

122. Γενικά. (122.1. Το παλαιό δίκαιο. – 122.2. Το νέο δίκαιο)

123.Έννοια, περιεχόμενο και φύση γονικής μέριμνας. (123.1. Έννοια. – 123.2. Περιεχόμενο. – 123.3. Φύση)

124.Φορείς της γονικής μέριμνας. (124.1. Στα γεννημένα σε γάμο [ανήλικα] τέκνα. – 124.2. Στα γεννημένα χωρίς γάμο [ανήλικα] τέκνα)

125.Έναρξη και λήξη της γονικής μέριμνας. (125.1. Έναρξη. – 125.1.1. Στα γεννημένα σε γάμο τέκνα. – 125.1.2. Στα γεννημένα χωρίς γάμο τέκνα. – 125.2. Παύση. – 125.2.1. Παύση ως προς τον ένα γονέα. – 125.2.2. Παύση και ως προς τους δύο γονείς. – 125.2.3. Συνέπειες της παύσεως της γονικής μέριμνας. 125.2.4. Γονική μέριμνα και γάμος του τέκνου)

126.Άσκηση της γονικής μέριμνας. (126.1. Γενικά. – 126.2. Στα γεννημένα σε γάμο τέκνα. – 126.3. Στα γεννημένα χωρίς γάμο τέκνα. – 126.3.1. Στα μη αναγνωρισμένα. – 126.3.2. Στα αναγνωρισμένα. – 126.4. Πράξεις από τον ένα γονέα. – 126.4.1. Γενικά. – 126.4.2. Άσκηση της αξιώσεως διατροφής – 126.5. Σύγκρουση συμφερόντων. – 126.6. Ευθύνη των γονέων. – 126.7. Δαπάνες των γονέων)

127.Άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου, διακοπής της συμβιώσεως

128.Αφαίρεση της ασκήσεως της γονικής μέριμνας. (128.1. Γενικά. – 128.2. Αφαίρεση λόγω κακής ασκήσεως. – 128.2.1. Προϋποθέσεις. – 128.2.2. Διαδικασία. – 128.2.3. Η απόφαση. – 128.3. Αφαίρεση με αίτηση των γονέων. – 128.3.1. Η ρύθμιση. – 128.3.2. Προϋποθέσεις. – 128.3.3. Διαδικασία. – 128.3.4. Η απόφαση. – 128.4. Μεταβολή των συνθηκών. – 128.5. Συνέπειες της αφαιρέσεως)

129.Έκπτωση από τη γονική μέριμνα. (129.1. Γενικά. – 129.2. Αυτοδίκαιη έκπτωση. – 129.3. Έκπτωση με δικαστική απόφαση. – 129.4. Συνέπειες της εκπτώσεως)

130.Συνέπειες της παύσεως της γονικής μέριμνας. (130.1. Γενικά. – 130.2. Λογοδοσία. – 130.3. Απόδοση περιουσίας. – 130.4. Πράξεις μετά την παύση)

ii. Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου

131. Γενικά

132.Περιεχόμενο της επιμέλειας. (132.1. Γενικά. – 132.2. Ανατροφή. – 132.3. Επίβλεψη. – 132.4. Μόρφωση. – 132.5. Εκπαίδευση. – 132.6. Προσδιορισμός τόπου διαμονής. – 132.7. Σωφρονιστικά μέτρα. – 132.8. Ιατρικές επεμβάσεις. – 132.9. Άλλα θέματα. – 132.9.1. Ονοματοδοσία, θρήσκευμα κλπ. – 132.9.2. Αναζήτηση τέκνου – 132.9.3. Έγκληση για αξιόποινη πράξη. – 132.9.4. Εκπροσώπηση του τέκνου)

133.Φορείς – Άσκηση επιμέλειας. (133.1. Φορείς. – 133.2. Η άσκηση της επιμέλειας. – 133.2.1. Ποιος ασκεί την επιμέλεια. – 133.2.2. Αρχές που διέπουν την άσκηση της επιμέλειας. – 133.2.3. Χρησιμοποίηση τρίτων. – 133.2.4. Δικαστική υποστήριξη. –133.2.5. Άσκηση της επιμέλειας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακυρώσεως γάμου. – 133.2.6. Συνέπειες κακής άσκησης)

134.Προσωπική επικοινωνία με το τέκνο (134.1. Η ρύθμιση. – Ερμηνευτικές παρατηρήσεις)

iii. Η γονική διοίκηση της περιουσίας του τέκνου

135. Γενικά

136. Περιεχόμενο της γονικής διοικήσεως

137. Φορείς – Άσκηση. (137.1. Φορείς. – 137.2. Άσκηση)

138.Διαχειριστικές υποχρεώσεις. (138.1. Απογραφή. – 138.2. Επωφελής τοποθέτηση μετρητών. – 138.3. Δωρεές. – 138.4. Διαχείριση με διατυπώσεις. – 138.5. Κληρονομιά που επάγεται στο τέκνο. – 138.6. Περιουσία από διαθήκη ή δωρεά. – 138.7. Συνέπειες παραβάσεως των υποχρεώσεων. – 138.8. Απόδοση περιουσίας)

139. Χρησιμοποίηση εισοδημάτων και κεφαλαίου περιουσίας τέκνου

140.Περιουσία εξαιρούμενη από τη γονική διοίκηση. (140.1. Γενικά. – 140.2. Περιουσία του άρθρου 135 ΑΚ. – 140.3. Περιουσία από διαθήκη ή δωρεά)

141.Συναλλαγές γονέων και τέκνου. (141.1. Σύγκρουση συμφερόντων. – 141.2. Δυνατότητα αυτοσυμβάσεως)

iv. Διαχρονικό δίκαιο

142.Τα ρυθμιζόμενα θέματα. (142.1. Μητέρα επίτροπος κατά το παλαιό δίκαιο. – 142.2. Δευτερόγαμη μητέρα επίτροπος κατά το παλαιό δίκαιο. – 142.3. Μητέρα που της αφαιρέθηκε η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου κατά το παλαιό δίκαιο. – 142.4. Αποφάσεις που ρύθμιζαν επιμέλεια κλπ. σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης γάμου. – 142.5. Διάταξη διαθήκης που απέκλειε τον πατέρα από την διοίκηση της καταλειπόμενης στο τέκνο περιουσίας. – 142.6. Γονική μέριμνα εξωγάμων. – 142.7. Γονική μέριμνα αναγνωρισμένων εξωγάμων. – 142.8. Γονική μέριμνα νομιμοποιημένων εξωγάμων). – 142.9. Γονεϊκή σχέση εξωτερικού)

X. ΥΙΟΘΕΣΙΑ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

143. Έννοια υιοθεσίας

144. Σημασία του θεσμού. – Κριτική

145. Η νομοθετική ρύθμιση

Β. ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΑΝΗΛΙΚΩΝ

146. Γενικά

i. Τέλεση της υιοθεσίας

147.Προϋποθέσεις της υιοθεσίας. (147.1. Γενικά. – 147.2. Προϋποθέσεις από την πλευρά του υιοθετούντος. – 147.2.1. Δικαιοπρακτική ικανότητα. – 147.2.2. Ηλικία. – 147.2.3. Διαφορά ηλικίας. – 147.2.4. Συναίνεση του συζύγου. – 147.2.5. Συναίνεση του υιοθετούντος. – 147.3. Προϋποθέσεις από την πλευρά του υιοθετουμένου. – 147.3.1. Ανηλικότητα. – 147.3.2. Διαφορά ηλικίας. –147.3.3. Συναίνεση του συζύγου. –147.3.4. Συναίνεση του υιοθετουμένου. – 147.3.5. Υιοθεσία θετού. – 147.3.6. Υιοθεσία τέκνου εκτός γάμου. –147.3.7. Συναίνεση τρίτων. –147.4. Ειδικά θέματα. – 147.4.1. Υιοθεσία περισσοτέρων. – 147.4.2. Υιοθεσία από περισσοτέρους. – 147.4.3. Συγγένεια μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετουμένου. –147.4.4. Υιοθεσία συζύγου)

148.Συμφέρον υιοθετουμένου, κοινωνική έρευνα, συναινέσεις, ακροάσεις. (148.1. Το συμφέρον του υιοθετούμενου ανηλίκου. – 148.2. Η κοινωνική έρευνα. – 148.3. Συναινέσεις. – 148.3.1. Η συναίνεση του υιοθετούντος. – 148.3.2. Η συναίνεση των γονέων ή του νόμιμου αντιπροσώπου του ανηλίκου. – 148.4. Ειδικότερα η δικαστική αναπλήρωση της συναίνεσης των γονέων ή του επιτρόπου. – 148.4.1. Δικαστική αναπλήρωση της συναίνεσης των γονέων. – 148.4.2. Δικαστική αναπλήρωση της συναίνεσης του επιτρόπου. – 148.5. Η συναίνεση του υιοθετούμενου ανηλίκου. – 148.6. Ακροάσεις. – 148.6.1. Ακρόαση υιοθετούμενου ανηλίκου. – 148.6.2. Ακρόαση τέκνων υιοθετούντος. – 148.6.3. Ακρόαση συγγενών)

149.Διαδικασία και συντέλεση υιοθεσίας. (149.1. Γενικά. – 149.2. Αρμόδιο δικαστήριο, Διαδικασία. – 149.3. Αϊτών, Αίτηση. – 149.3.1. Ειδικότερα η «γενική εξουσιοδότηση» του ν. άρθρου 1554. – 149.3.2. Ερμηνευτικά προβλήματα. – 149.4. Λεπτομέρειες της διαδικασίας. – 149.5. Η απόφαση του δικαστηρίου. – 149.6. Ένδικα μέσα. – 149.7. Ειδικότερα η μυστικότητα της υιοθεσίας. – 149.8. θάνατος υιοθετούντος πριν από την έκδοση της αποφάσεως)

150.Νομική φύση της υιοθεσίας. (150.1. Οι υποστηριχθείσες γνώμες. – 150.2. Κριτική. – 150.3. Χαρακτηρισμός)

151.Ελαττωματικότητα της υιοθεσίας. (151.1. Γενικά. – 151.2. Ανυπόστατη ή ανύπαρκτη. – 151.3. Απόλυτα ελαττωματική. – 151.4. Σχετικά ελαττωματική. – 151.5. Υιοθεσία αντίθετη προς τα χρηστά ήθη. – 151.6. Εικονικότητα της υιοθεσίας. – 151.7. Ζήτημα «διπλών» ενεργειών. – 151.8. Θεραπεύσιμη ελαττωματικότητα; – 151.9. Προσβολή ελαττωματικής υιοθεσίας. – 151.9.1. Καταχρηστική άσκηση προσβολής. – 151.9.2. Δικονομικά θέματα)

152.Ειδικές περιπτώσεις υιοθεσίας. (152.1. Υιοθεσία περισσοτέρων ή από περισσοτέρους. – 152.2. «Ιδιωτική υιοθεσία». – «Διακρατικές» ή «διεθνείς» υιοθεσίες)

ii. Αποτελέσματα της υιοθεσίας

153.Γενικά. (153.1. Διακρίσεις αποτελεσμάτων. – 153.2. «Νέα» οικογένεια θετού τέκνου. – 153.3. Έναρξη αποτελεσμάτων. – Η ρύθμιση αναγκαστικό δίκαιο)

154.Αποτελέσματα για τη θετή οικογένεια. (154.1. Η ΑΚ 1561 γενικά. – 154.2. Σημασία της «πλήρους εντάξεως». – 154.3. Οι ερμηνευτικές λύσεις. – 154.4. Επώνυμο θετού τέκνου. – 154.4.1. Υιοθεσία από ένα. – 154.4.2. Ενηλικιωθέν θετό τέκνο. – 154.4.3. Κοινή υιοθεσία. – 154.4.4. Υιοθεσία τέκνου του άλλου συζύγου. –154.5. Κύριο όνομα θετού τέκνου. –154.6. Γονική μέριμνα)

155.Αποτελέσματα για τη φυσική οικογένεια. (155.1. Ο κανόνας: Διακοπή δεσμών με φυσική οικογένεια. – 155.2. Εξειδικεύσεις του κανόνα. – 155.3. Εξαιρέσεις από τον κανόνα)

iii. Λύση της υιοθεσίας

156.Λόγοι λύσεως. (156.1. Γενικά. – 156.2. Παράπτωμα υιοθετήσαντος ως λόγος λύσεως. – 156.3. Παράπτωμα υιοθετηθέντος ως λόγος λύσεως. – 156.4. Η συναίνεση θετού γονέα και τέκνου ως λόγος λύσεως. – 156.5. Ο γάμος μεταξύ θετού γονέα και θετού τέκνου ως λόγος λύσεως)

157.Πώς επέρχεται. (157.1. Γενικά. – 157.2. Αυτοδικαίως. – 157.3. Με δικαστική απόφαση. – 157.3.1. Διαδικασία στην περίπτωση ΑΚ 1571. – 157.3.2. Διαδικασία στην περίπτωση ΑΚ 1573. – 157.4. Σε περίπτωση κοινής υιοθεσίας. –157.5. Η απόφαση)

158.Συνέπειες της λύσεως. (158.1. Γενικά. – 158.2. Αρση της σχέσεως. – 158.3. Άρση της συγγένειας. – 158.4. Αναβίωση δεσμών με φυσική οικογένεια. – 158.5. Ειδικότερα για τη γονική μέριμνα. – 158.6. Επώνυμο θετού τέκνου. – 158.7. Δυνατότητα ανασυστάσεως)

158Α.Ειδικές ρυθμίσεις για την υιοθεσία ανηλίκων. (158Α.1. Γενικά. – 158Α.2. Τα Μητρώα. – 158Α.3. Επιμόρφωση υποψήφιων θετών γονέων)

Γ. ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

159. Γενικά

160.Προϋποθέσεις. (160.1. Από την πλευρά αυτού που υιοθετεί. –160.1.1. Δικαιοπρακτική ικανότητα. –160.1.2. Ηλικία υιοθετούντος. – 160.1.3. Διαφορά ηλικίας. – 160.1.4. Συναίνεση του συζύγου. – 160.1.5. Συναίνεση υιοθετούντος. – 160.1.6. Συγγένεια ή αγχιστεία με τον υιοθετούμενο ενήλικο. – 160.1.7. Προγενέστερη αναδοχή υιοθετουμένου. – 160.2. Προϋποθέσεις από την πλευρά του υιοθετουμένου. – 160.2.1. Ενηλικότητα. – 160.2.2. Διαφορά ηλικίας. – 160.2.3. Συναίνεση του συζύγου. – 160.2.4. Συναίνεση υιοθετουμένου. –160.2.5. Συγγένεια ή αγχιστεία με τον υιοθετούντα. –160.2.6. Υιοθεσία θετού. –160.3. Άλλα θέματα

161. Διαδικασία

162. Ελαττωματικότητα

163.Αποτελέσματα. (163.1. Δημιουργία σχέσεως ανιόντος και κατιόντος. – 163.2. Μη δημιουργία περαιτέρω συγγένειας. – 163.3. Επώνυμο θετού. – 163.4. Υποχρέωση διατροφής)

164. Λύση της υιοθεσίας

165. Σχέση υιοθετηθέντος με εξ αίματος οικογένεια

XI. ΟΙΟΝΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

166. Έννοια και λειτουργία οιονεί οικογενειακών σχέσεων

167. Κατηγορίες προσώπων που χρειάζονται επιμέλεια

168.Είδη επιμέλειας. (168.1. Γονική μέριμνα. – 168.2. Επιτροπεία. – 168.3. Αναδοχή. – 168.4. Δικαστική συμπαράσταση. – 168.5. Δικαστική επιμέλεια ξένων υποθέσεων)

169. Σχέση επιμελητή και προσώπου που τελεί υπό επιμέλεια

Β. ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ ΑΝΗΛΙΚΩΝ

i. Γενικά

170.Το λειτούργημα της επιτροπείας και η ρύθμισή του. (170.1. Το λειτούργημα της επιτροπείας. – 170.2. Η ρύθμιση. – 170.3. Κύρια χαρακτηριστικά της μεταρρυθμίσεως)

171. Ποιοι υπάγονται

172. Έναρξη και λήξη της επιτροπείας. (172.1. Έναρξη. – 172.2. Λήξη)

ii. Τα όργανα της επιτροπείας

173. Τα όργανα της επιτροπείας (γενικά)

174.Ο επίτροπος. (174.1. Το λειτούργημα του επιτρόπου. – 174.2. Ένας ή περισσότεροι επίτροποι. – 174.3. Ανίκανοι να είναι επίτροποι. – 174.4. Επαγωγή της επιτροπείας. – 174.5. Διορισμός επιτρόπου. – 174.6. Γνωστοποίηση του διορισμού. – 174.7. Ευθύνη του επιτρόπου. – 174.8. Αποποίηση, παραίτηση, παύση, αντικατάσταση του επιτρόπου. – 174.8.1. Αποποίηση. – 174.8.2. Παραίτηση. – 174.8.3. Παύση. – 174.8.4. Αντικατάσταση του επιτρόπου. – 174.9. Έναρξη και λήξη του λειτουργήματος του επιτρόπου)

175. «Σχολάζουσα» επιτροπεία. - Προσωρινός επίτροπος

176. Ειδικός επίτροπος

177.Το εποπτικό συμβούλιο. (177.1. Γενικά. – 177.2. Πώς συγκροτείται. – 177.3. Θητεία, παύση, αντικατάσταση. – 177.4. Προσωρινό κώλυμα και αντικατάσταση μέλους. – 177.5. Συνεδριάσεις – αποφάσεις. – 177.6. Αρμοδιότητες. – 177.7. Αποζημίωση μελών. – 177.8. Ευθύνη)

178.Το δικαστήριο. (178.1. Γενικά. – 178.2. Αρμόδιο δικαστήριο. – Διαδικασία)

178Α. Η κοινωνική υπηρεσία

iii. Το λειτούργημα του επιτρόπου

179.Περιεχόμενο του λειτουργήματος του επιτρόπου (γενικά). (179.1. Γενικά. –179.2. Στη συνεπιτροπεία. –179.3. Υποχρεώσεις)

180.Ειδικές υποχρεώσεις του επιτρόπου. (180.1. Υποχρέωση συντάξεως απογραφής. – 180.2. Υποχρέωση προκλήσεως προσδιορισμού ετήσιας δαπάνης. – 180.3. Υποχρέωση παροχής ασφάλειας)

181.Επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου. (181.1. Ο κανόνας. – 181.2. Διαβίωση του ανηλίκου σε τρίτους. – 182.3. Εισαγωγή του ανηλίκου σε ειδικά ιδρύματα ή καταστήματα)

182.Διοίκηση της περιουσίας του ανηλίκου (γενικά). (182.1. Διαχειριστική εξουσία του επιτρόπου. – 182.2. Επί μέρους διακρίσεις)

183.Πράξεις που ο επίτροπος οφείλει να επιχειρήσει. (183.1. Σύνταξη απογραφής. – 183.2. Επωφελής τοποθέτηση μετρητών. – 183.3. Ασφαλής κατάθεση τίτλων και πολύτιμων αντικειμένων. – 183.4. Λογοδοσία. – 183.5. Συνέπειες παραβάσεως)

184.Πράξεις που απαγορεύονται στον επίτροπο. (184.1. Χαριστικές δικαιοπραξίες. – 184.2. Ιδιόχρηση περιουσίας ανηλίκου. 184.3. Συνέπειες παραβάσεως)

185.Πράξεις, για τις οποίες απαιτείται προηγούμενη άδεια του εποπτικού συμβουλίου. (185.1. Πράξεις του ν. άρθρου 1619. – 185.2. Γενική συναίνεση άρθρου 136. – 185.3. Συναίνεση για την άσκηση επαγγέλματος. – 185.4. Διεξαγωγή δικών. – 185.5. Συνέπειες παραβάσεως)

186.Πράξεις, για τις οποίες απαιτείται γνωμοδότηση του εποπτικού συμβουλίου και άδεια του δικαστηρίου. (186.1. Πράξεις του ν. άρθρου 1624 ΑΚ. – 186.2. Πράξεις του ν. άρθρου 1625 AK. – 186.3. Συνέπειες παραβάσεως)

187.Ειδικά θέματα. (187.1. Διοίκηση περιουσίας που παραχωρήθηκε με διαχειριστικούς όρους. – 187.2. Εκπροσώπηση ανηλίκου και συγκρούσεις. – 187.3. Ζητήματα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. – 187.4. Συνέχιση επιχειρήσεως του ανηλίκου από τον επίτροπο)

188. Άλλα θέματα διαχειρίσεως

189.Εκπροσώπηση του ανηλίκου. (189.1. Γενικά. – 189.2. Εκπροσώπηση σε θέματα προσωπικής καταστάσεως. – 189.3. Εκπροσώπηση σε περιουσιακά θέματα)

190.Το έργο του επιτρόπου μετά τη λήξη της επιτροπείας. (190.1. Απόδοση της περιουσίας του επιτροπευομένου. – 190.2. Λογοδοσία. – 190.3. Συνέχιση διαχειρίσεως μετά τη λήξη της επιτροπείας)

iv. Σχέσεις επιτρόπου – επιτροπευομένου – τρίτων

191.Σχέσεις επιτρόπου και επιτροπευομένου. (191.1. Γενικά. – 191.2.Οι αξιώσεις του επιτρόπου. – 191.3. Οι αξιώσεις του επιτροπευομένου)

192. Σχέσεις επιτρόπου και τρίτων

193. Σχέσεις επιτροπευομένου και τρίτων

ν. Ειδικές περιπτώσεις επιτροπείας

194. Επιτροπεία θετού

195. Επιτροπεία τέκνων γεννημένων χωρίς γάμο των γονέων τους

196. Διαδοχική επιτροπεία

197. Πολλαπλή επιτροπεία

198. Ανώμαλη επιτροπεία

Γ. ΑΝΑΔΟΧΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ

199.Γενικά. (199.1. Η ρύθμιση. – 199.2. Έννοια ανάδοχης οικογένειας – 199.3. Έννοια αναδοχής ανηλίκου – 199.4. Σκοπός της ρυθμίσεως. – 199.5. Αρμόδιο δικαστήριο. –Διαδικασία. – 199.6. Εποπτεία κοινωνικής υπηρεσίας)

200. Ποιοι υπάγονται σε αναδοχή

201. Πώς γίνεται

202.Το λειτούργημα του αναδόχου. (202.1. Χαρακτηριστικά. – 202.2. Περιεχόμενο)

203. Αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τους γονείς ή τον επίτροπο

204. Άρση της αναδοχής

204Α.Ειδικές ρυθμίσεις για την αναδοχή. (204Α.1. Γενικά. – 204Α.2. Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής – Υιοθεσίας (Ε.Σ.Αν.Υ.). – 204Α.3. Τα μητρώα. – 204Α.4. Καταλληλότητα ανάδοχων γονέων. – 204Α.5. Εκπαίδευση ανάδοχων γονέων. 204Α.6. Εποπτεία αναδοχής. –204Α.7. Παροχές σε ανάδοχους γονείς. – 204Α.8. Κυρώσεις σε ανάδοχους γονείς. – 204Α.9. Συμβατική αναδοχή. – 204Α.10. Αναδοχή με δικαστική απόφαση. 204Α.11. Επαγγελματική αναδοχή. – 204Α.12. Επαγγελματική αναδοχή βραχείας διάρκειας. – 204Α.13, Άρση αναδοχής. – 204Α.14. Δικονομικά)

Δ. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

205.Γενικά. (205.1. Η ρύθμιση. – 205.2. Κύρια χαρακτηριστικά της μεταρρυθμίσεως. – 205.3. Αρμόδιο δικαστήριο – Διαδικασία)

206.Μορφές δικαστικής συμπαραστάσεως. (206.1. Έννοια. – 206.2. Πλήρης στερητική δικαστική συμπαράσταση. – 206.3. Μερική στερητική δικαστική συμπαράσταση. – 206.4. Πλήρης επικουρική δικαστική συμπαράσταση. – 206.5. Μερική επικουρική δικαστική συμπαράσταση. – 206.6. Συνδυασμός στερητικής και επικουρικής δικαστικής συμπαραστάσεως)

207. Ποιοι υποβάλλονται

208.Διαδικασία – Απόφαση. (208.1. Η επέμβαση του δικαστηρίου. – 208.2. Στοιχεία εκτιμώμενα από το δικαστήριο. – 208.3. Δικονομικά ζητήματα. – 208.4. Προσωρινός δικαστικός συμπαραστάτης. – 208.5. Η απόφαση του δικαστηρίου. – 208.5.1. Γενικά. – 208.5.2. Περιεχόμενο της αποφάσεως. 208.5.3. Έναρξη αποτελεσμάτων. 208.5.4. Δημοσιότητα της αποφάσεως.– 208.5.5. Τροποποίηση της αποφάσεως)

209. Τα όργανα της δικαστικής συμπαραστάσεως

210.Ειδικότερα ο δικαστικός συμπαραστάτης. (210.1. Το λειτούργημα του δικαστικού συμπαραστάτη. – 210.2. Ο διορισμός του δικαστικού συμπαραστάτη. – 210.3. Ποια πρόσωπα αποκλείεται να διορισθούν. – 210.4. Προσωρινός δικαστικός συμπαραστάτης. – 210.5. Έναρξη λειτουργήματος. – 210.6. Το έργο του δικαστικού συμπαραστάτη. – 210.6.1. Στη στερητική δικαστική συμπαράσταση. – 210.6.2. Στην επικουρική δικαστική συμπαράσταση. – 210.6.3. Στο συνδυασμό στερητικής και επικουρικής συμπαραστάσεως. – 210.6.4. Στην προσωρινή δικαστική συμπαράσταση. – 210.6.5. Υποχρέωση ενημερώσεως δικαστηρίου. – 210.6.6. Συμφέρον «συμπαραστατουμένου». – Προσωπική επικοινωνία με «συμπαραστατούμενο». – 210.7. Περισσότεροι δικαστικοί συμπαραστάτες; – 210.8. Ευθύνη. - 210.9. Αμοιβή κλπ. – 210.10. Λήξη λειτουργήματος)

211.Δικανική δράση «συμπαραστατουμένου». (211.1. Γενικά. 211.2. Δικαιοπραξίες. - 211.3. Μη τήρηση διατυπώσεων)

211Α. Άρση της δικαστικής συμπαράστασης

212.Ειδικά θέματα. (212.1. Δικονομικές ρυθμίσεις. – 212.2. Θέματα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. – 212.3. Διαχρονικό δίκαιο. – 212.4. Ειδικός δικαστικός συμπαραστάτης)

213. Ειδικότερα η ακούσια νοσηλεία

Ε. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΞΕΝΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ

214. Γενικά. (214.1. Η ρύθμιση. – 214.2. Αρμόδιο δικαστήριο)

215.Οι νέες ρυθμίσεις. (215.1. Αυτεπάγγελτος διορισμός επιμελητή. – 215.2. Επιμελητής για υπόθεση άγνωστου ή αβέβαιου κυρίου. – 215.3. Επιμελητής υπέρ καταπιστευματοδόχου. – 215.4. Εποπτεία δικαστή)

216.Ειδικά θέματα. (216.1. Θέματα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. – 216.2. Θέματα διαχρονικού δικαίου)

XII. ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΕΩΣ

217. Γενικά

218.Προϋποθέσεις. (218.1. Διακρίσεις. – 218.2. Θετικές προϋποθέσεις. – 218.3. Αρνητικές προϋποθέσεις. – 218.4. Όχι προληπτικός έλεγχος)

219.Σύναψη του συμφώνου. (219.1. Γενικά. – 219.2. Σύγχρονη δήλωση συμφωνίας; – 219.3. Συμφωνία καθαρή; – 219.4. Τύπος. – Περιεχόμενο συμφωνίας)

220. Κατάθεση σε ληξιαρχείο

221.Ελαττωματικό σύμφωνο συμβιώσεως. (221.1. Γενικά. – 221.2. Ανυπόστατο. – 221.3. Ακυρότητα. – 221.4. Ακυρωσία. – 221.5.Ίαση άκυρου ή ακυρώσιμου συμφώνου. – 221.6. Προσβολή. – 221.7. Αποτελέσματα κηρύξεως ακυρότητας)

222.Σχέσεις μερών. (222.1. Επώνυμο. – 222.2. Προσωπικές σχέσεις. – 222.3. Μη προσωπικές. – 222.4. Κληρονομικές)

223.Σχέσεις με τέκνα. (223.1. Τεκμήριο πατρότητας. – 223.2. Γονική μέριμνα. – 223.3. Επώνυμο τέκνων)

224.Λύση του συμφώνου. (224.1. Συμβατική. – 224.2. Μονομερής. – 224.3. Αυτοδίκαιη με σύναψη γάμου μεταξύ των μερών. – 224.4. Έναρξη ισχύος λύσεως.– 224.5. Διατροφή μετά τη λύση)

225. Ειδικές ρυθμίσεις ν. 5089/2024

ΧΙΙΙ. ΣΧΕΣΕΙΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΛΛΟΔΑΠΟΤΗΤΑΣ

226. Το άρθρο 10 του ν. 5089/2024

227. Το άρθρο 11 του ν. 5089/2024