Σ. Κουσούλης, Η δέσμευση τρίτων από το δεδικασμένο, 2007
Η δέσμευση τρίτων προσώπων, που δεν έλαβαν μέρος στη δίκη, από την τελεσίδικη δικαστική απόφαση αποτελεί πρόβλημα με μεγάλη πρακτική και δογματική αξία. Η πρακτική σημασία του προβλήματος επιβεβαιώνεται ιδίως μέσω πολλών δικαστικών αποφάσεων, που, ενώ εκκινούν από τον κανόνα των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου, επιχειρούν παρά ταύτα να διευρύνουν το υποκειμενικό του βεληνεκές. Οι ανάγκες των συναλλαγών κατά βάση επιβάλλουν να μεγαλώσει ο κύκλος όσων η τελεσίδικη δικαστική απόφαση δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορους ή ανεπηρέαστους.
Σε αυτό φαίνεται να αντιτίθεται ο κανόνας των περιορισμένων υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου. Τη χρυσή τομή μεταξύ των δύο αντίθετων πόλων επιχειρεί να χαράξει το βιβλίο, επιστημονικός στόχος του οποίου, όπως τον διατυπώνει ο συγγραφέας του, είναι να θέσει τις βάσεις για μια γενική θεωρία της δεσμεύσεως τρίτων από το δεδικασμένο. Βασική θέση του έργου είναι ότι η δέσμευση τρίτων αποτελεί υπερκείμενη έννοια, υποκείμενα είδη της οποίας είναι η επέκταση των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου και η τριτενέργεια του δεδικασμένου.
Κάθε μία από αυτές τις ενέργειες εκδηλώνεται σε διαφορετικές περιπτώσεις και με διαφορετικά αποτελέσματα κάθε φορά. Το βιβλίο διαγράφει το δογματικό πλαίσιο και βάσει αυτού δίδει τις δέουσες και συναλλακτικώς λειτουργικές λύσεις σε πλειάδα πρακτικών προβλημάτων.
Edition info
Table of contents +
§ 1. Το πρόβλημα και η αντιμετώπισή του
Ι. Τα περιορισμένα υποκειμενικά όρια του δεδικασμένου
1. Η αρχή και η σημασία της
2. Ερμηνευτικές προσεγγίσεις
α. Η επέκταση του δεδικασμένου λόγω ουσιαστικής εξαρτήσεως
β. Η τριτενέργεια του δεδικασμένου
ΙΙ. Μεθοδολογικές προϋποθέσεις
1. Το ουσιαστικό δίκαιο ως αφετηρία
2. Η σημασία των θεωριών για τη νομική φύση του δεδικασμένου
α. Οι κλασικές θεωρίες
β. Η σύγχρονη τοποθέτηση
ΙΙΙ. Το αντικείμενο της εργασίας
§ 2. Η επέκταση των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου
Ι. Η κατ’ άρθρο 325 ΚΠολΔ ενέργεια της τελεσίδικης αποφάσεως
1. Έννοια και νομική φύση
2. Το δεδικασμένο υπέρ και κατά των διαδίκων
3. Το δεδικασμένο υπέρ και κατά των διαδόχων
α. Ειδική διαδοχή κατά τη διάρκεια της δίκης
β. Ειδική διαδοχή μετά το πέρας της δίκης
γ. Ειδική διαδοχή και πράξεις διαδοχής πριν από την έναρξη της δίκης
4. Το δεδικασμένο υπέρ και κατά των νεμομένων ή κατόχων
5. Δεδικασμένο επί πρωτοτύπου κτήσεως
6. Ενδιάμεσο συμπέρασμα
ΙΙ. Η θέση του τρίτου προς την κριθείσα έννομη σχέση
1. Ενοχή εις ολόκληρον
2. Σωρευτική αναδοχή χρέους
3. Σύμβαση υπέρ τρίτου
4. Μη δικαιούχοι ή μη υπόχρεοι διάδικοι
α. Το πρόβλημα
β. Ενεργητική αδιαίρετη παροχή
γ. Συγκυριότητα
δ. Πλαγιαστική αγωγή
ε. Συμπέρασμα
§ 3. Η τριτενέργεια του δεδικασμένου
Ι. Έννοια και νομική φύση
1. Το νόημα της δεσμεύσεως
2. Η ουσία της δεσμεύσεως
3. Η δικαιολόγηση της δεσμεύσεως
ΙΙ. Μορφές της δεσμεύσεως από την τριτενέργεια του δεδικασμένου
1. Νομική εξάρτηση του δικαιώματος του τρίτου
2. Πραγματική υπόσταση του δικαιώματος του τρίτου
ΙΙΙ. Η τριτενέργεια του δεδικασμένου διαπλαστικών αποφάσεων
1. Δεδικασμένο και διαπλαστική ενέργεια
2. Υποκειμενικά όρια και τριτενέργεια του δεδικασμένου διαπλαστικών αποφάσεων
IV. Το πρόβλημα του δικαιώματος ακροάσεως του τρίτου
§ 4. Οι δικονομικές συνιστώσες της δεσμεύσεως του τρίτου
Ι. Ομοδικία διαδίκου και τρίτου
1. Η αναγκαία ομοδικία
2. Η απλή ομοδικία
ΙΙ. Πρόσθετη παρέμβαση του τρίτου
1. Η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση και τα είδη της
2. Η απλή πρόσθετη παρέμβαση
§ 5. Συμπεράσματα
Βιβλιογραφία
Αλφαβητικό ευρετήριο
Content type
Categories
Related editions
