Ε. Μπέσιλα-Βήκα, Τοπική αυτοδιοίκηση, τόμ. 1, 4η έκδ., 2019


Ε. Μπέσιλα-Βήκα, Τοπική αυτοδιοίκηση, τόμ. 1, 4η έκδ., 2019

Η τοπική αυτοδιοίκηση, ένας θεσμός κοντά στον πολίτη, αντιλαμβάνεται την ανάγκη προσαρμογής στα νέα δεδομένα πολύ γρηγορότερα από οποιοδήποτε άλλο επίπεδο διοίκησης καθώς και την ανάγκη εξεύρεσης λύσεων. Η μεταβολή της κοινωνίας συμπαρασύρει αναγκαστικά και το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και απαιτεί απ’ αυτόν έναν καινούριο ρόλο.

Μέσα από τις τροποποιημένες σελίδες του τόμου αυτού προκύπτει ότι δεν αρκούν απλά οι εμπειρικές δράσεις και οι διεκδικητικές ενέργειες της αυτοδιοίκησης. Επιβάλλεται αυτή να διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη αντίληψη τόσο για το ρόλο όσο και για τη δομή, το χαρακτήρα και τα σύγχρονα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο θεσμός καθώς και για τη σχέση του με το Κράτος σε όλο το φάσμα των εκφάνσεών του.

Πληροφορίες έκδοσης

Τίτλος
Τοπική αυτοδιοίκηση
Υπό το πρίσμα του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων και του Προγράμματος «Καλλικράτης»
© 2019
Συγγραφέας
Τόμος
τόμ. 1
Έκδοση
4η έκδ.
ISBN
978-960-568-972-8
Σελίδες
XVI + 736
Τιμή
€ 64,00
Σε απόθεμα

Πίνακας περιεχομένων   +

Πρόλογος.

Εισαγωγή.

§ 1.- Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.

§ 2.- Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΔΑΠΗ.

Ι. Γενικά.

II. Στην Αγγλία.

1. Η ιστορία του θεσμού.

2. Η σύγχρονη ρύθμιση του θεσμού.

3. Το διοικητικό σύστημα του Λονδίνου.

4. Οι οικονομικοί πόροι των τοπικών οργανισμών στην Αγγλία.

III. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

1. Συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού.

2. Οργάνωση των κοινοτήτων.

3. Κρατική εποπτεία.

4. Η διάκριση μεταξύ γενικών και τοπικών υποθέσεων.

IV. Στη Γερμανία.

1. Η ιστορία του θεσμού.

2. Συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού.

3. Αρμοδιότητες.

V. Στην Ιταλία.

1. Συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού.

2. Οργάνωση και λειτουργία.

VI. Στη Γαλλία.

1. Η ιστορία του θεσμού.

2. Συνταγματική κατοχύρωση του θεσμού.

3. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του θεσμού.

4. Αρμοδιότητες.

5. Έσοδα.

§ 3.- Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΧΩΡΟ.

Ι. Γενικά.

ΙΙ. Οι εθνικές διοικήσεις και η ευρωπαϊκή ενοποίηση.

ΙΙΙ. Η πολύ-επίπεδη διακυβέρνηση.

1. Διαβούλευση.

2. Οριζόντια και Κάθετη Συνεργασία - Εταιρικότητα.

ΙV. Η αναζήτηση της κατοχύρωσης μέσα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

1. Ο Κοινοτικός Χάρτης Περιφερειακής Διαίρεσης.

2. Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

V. Η Επιτροπή των Περιφερειών.

1. Αναφορά στις Συνθήκες.

2. Μέλη - Αντιπροσώπευση.

3. Ο ρόλος της στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

4. Οργάνωση των εργασιών της.

(α) Επιτροπή «Πολιτικής Εδαφικής Συνοχής» (COTER).

(β) Επιτροπή «Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής» (ECOS).

(γ) Επιτροπή «Βιώσιμης Ανάπτυξης» (DEVE).

(δ) Επιτροπή «Πολιτισμού και Παιδείας» (EDUC).

(ε) Επιτροπή «Συνταγματικών θεμάτων και ευρωπαϊκής διακυβέρνησης» (CONST).

(στ) Επιτροπή «Εξωτερικών σχέσεων» (RELEX).

5. Η Επιτροπή των Περιφερειών ως «θεματοφύλακας» της αρχής της επικουρικότητας.

6. Η αρχή της εγγύτητας.

7. Η αρχή της εταιρικής σχέσης.

8. Ο ρόλος της Επιτροπής των Περιφερειών στη Διεύρυνση.

(α) Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στα δώδεκα νέα κράτη μέλη (από 1/1/2004).

(α.1) Τα νέα κράτη-μέλη από την Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

(α.2.) Τα διοικητικά χαρακτηριστικά των νέων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(α.2.1.) Ουγγαρία.

(α 2.2.) Δημοκρατία της Τσεχίας.

(α.2.3.) Δημοκρατία της Σλοβακίας.

(α.2.4.) Εσθονία.

(α.2.5.) Λετονία.

(α.2.6.) Λιθουανία.

(α.2.7.) Πολωνία.

(α.2.8.) Σλοβενία.

(α.2.9.) Μάλτα.

(α.2.10.) Κύπρος.

(α.2.11.) Βουλγαρία.

(α.2.12.) Ρουμανία.

9. Η συμβολή της Επιτροπής των Περιφερειών στη συζήτηση για το Μέλλον της Ευρώπης και στη Συντακτική Συνέλευση.

10. Η δυνατότητα συμμετοχής των εκπροσώπων περιφερειακών διοικήσεων στις εργασίες του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

11. Η θέση των τοπικών και περιφερειακών αρχών στη διεθνή έννομη τάξη.

VI. Ο αντίκτυπος της εσωτερικής αγοράς στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση των κρατών-μελών.

1. Η ρύθμιση του ανταγωνισμού των δημοσίων-δημοτικών επιχειρήσεων.

2. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και οι δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις.

3. Οι κρατικές ενισχύσεις.

4. Οι τοπικοί οργανισμοί και οι δημόσιες συμβάσεις στα πλαίσια της εσωτερικής αγοράς.

5. Ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Οικονομικού Σκοπού (EOOΣ).

VII. Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές στο κράτος-μέλος κατοικίας του κάθε πολίτη της Ένωσης.

VIΙΙ. Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση και οι Ο.Τ.Α.

ΙΧ. Η Ευρωπαϊκή περιφερειακή πολιτική και οι Ο.Τ.Α.

1. Μείωση των ανισοτήτων και εξασφάλιση αρμονικής ανάπτυξης μεταξύ των περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Χρηματοδοτικά όργανα.

(α) Τα Διαρθρωτικά Ταμεία.

(β) Ταμείο Συνοχής.

(γ) Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

3. Μέσα χρηματοδότησης δράσεων.

(α) Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης (ΚΠΣ).

(β) Κοινοτικές Πρωτοβουλίες.

(γ) Καινοτόμες Δράσεις.

4. Προγραμματική Περίοδος 2007-2013.

(α) Γενικά.

(β) Θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη νέα Προγραμματική Περίοδο.

(γ) Δυνατότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης τη νέα Προγραμματική Περίοδο.

(δ) Οι προτεραιότητες της ελληνικής τοπικής αυτοδιοίκησης τη νέα Προγραμματική Περίοδο.

Χ. Συμβούλιο της Ευρώπης.

(α) Ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας.

§ 4.- Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Ι. Η περίοδος μέχρι το 1912.

1. Η Ελληνική Επανάσταση.

2. Η περίοδος του Καποδίστρια.

3. Η περίοδος της βαυαρικής Αντιβασιλείας.

4. Από το 1844 μέχρι το 1911.

5. Η αναδιοργάνωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του 1912.

ΙI. Το Σύνταγμα του 1925/1927.

ΙΙΙ. Το Σύνταγμα του 1952.

IV. Το δικτατορικό συνταγματικό κείμενο του 1968/1973.

V. Το Σύνταγμα του 1975.

VI. Η αναθεώρηση του Συντάγματος του 1975.

1. Γενικά.

2. Πρόταση αναθεώρησης του άρθρ. 101 του Συντάγματος.

3. Πρόταση αναθεώρησης του άρθρ. 102 του Συντάγματος.

(α) Τοπικά Δημοψηφίσματα.

(β) Δημοσιονομική αυτοτέλεια.

(γ) Οι ανώτεροι βαθμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

4. Επεξεργασία και εξέταση του άρθρ. 101 του Συντάγματος στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων.

5. Επεξεργασία και εξέταση του άρθρ. 102 του Συντάγματος στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων.

§ 5.- Η ΝΟΜΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ.

§ 6.- Ο ΝΕΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (Ν. 3463/2006).

Ι. Γενικά.

ΙΙ. Αρμοδιότητες Δήμων και Κοινοτήτων.

1. Εισαγωγικά.

2. Οι αρμοδιότητες των ΟΤΑ σύμφωνα με το νέο Δ.Κ.Κ.

3. Άσκηση αρμοδιοτήτων.

ΙΙΙ. Διοίκηση πρωτοβάθμιων ΟΤΑ – Δημοτική Αποκέντρωση.

IV. Διοικητική εποπτεία.

V. Οικονομική διοίκηση των ΟΤΑ.

VΙ. Άσκηση κοινωνικής πολιτικής.

1. Γενικά.

2. Τοπικά Συμβούλια Πρόληψης της Παραβατικότητας.

3. Δημοτικά και Κοινοτικά Γραφεία Ενημέρωσης για την Απασχόληση.

VII. Επιχειρησιακά προγράμματα.

VIII. Θεσμοί Τοπικής Δημοκρατίας.

1. Γενικά.

2. Συμμετοχή στις τοπικές υποθέσεις.

3. Απολογισμός πεπραγμένων Δημοτικής Αρχής.

4. Τοπικό Δημοψήφισμα.

ΙΧ. Συνεργασίες Δήμων και Κοινοτήτων σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Χ. Διαδημοτική Συνεργασία – Συμβάσεις - Συμπράξεις.

1. Ιστορική διαδρομή.

2. Επανακαθορισμός του θεσμικού πλαισίου στο νέο Δ.Κ.Κ.

§ 7.- ΝΕΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ

Ι. Γενικά.

ΙΙ. Περιφέρεια – Β΄ Βαθμός Αυτοδιοίκησης.

ΙΙΙ. Αποκεντρωμένες διοικήσεις.

IV. Σύστημα διακυβέρνησης των νέων ΟΤΑ.

1. Συλλογική λειτουργία.

2. Θεσμοί διαβούλευσης.

(α) Επιτροπή Διαβούλευσης.

(β) Ο θεσμός του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης.

(γ) Συμβούλιο ένταξης μεταναστών.

V. Εκλογικές ρυθμίσεις.

VΙ. Καταστατική θέση αιρετών.

VΙΙ. Οι νέες αρμοδιότητες των περιφερειών και των δήμων.

VΙΙΙ. Συγχώνευση και περιορισμοί Ν.Π.Δ.Δ. και επιχειρήσεων δήμων και περιφερειών.

ΙΧ. Νησιωτικοί και ορεινοί δήμοι.

Χ. Λειτουργίες μητροπολιτικού χαρακτήρα σε Αθήνα και Θεσ/νίκη.

ΧΙ. Εποπτεία – Έλεγχος – Διαφάνεια.

1. Γενικά.

2. Ελεγκτικό Συνέδριο.

ΧIΙ. Οικονομικά της αυτοδιοίκησης.

1. Γενικά.

2. Τα έσοδα των νέων Ο.Τ.Α.

3. Λήψη δανείου από δήμους/περιφέρειες – Ειδικό πρόγραμμα εξυγίανσης υπερχρεωμένων δήμων.

4. Προγραμματικοί προϋπολογισμοί.

ΧΙΙΙ. Επιχειρησιακό σχέδιο «ΕΛΛΑΔΑ».

§ 8.-ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ – ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ –ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ – ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ Ο.Τ.Α. – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ «Ι».

Ι. Γενικά.

ΙΙ. Επέκταση Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας.

ΙΙΙ. Εισαγωγή κριτηρίων κατηγοριοποίησης των δήμων της Χώρας

IV. Εκλογική διαδικασία – εκλογικό σύστημα για την ανάδειξη των δημοτικών και περιφερειακών αρχών.

V. Εποπτεία Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

VI. Ενίσχυση των θεσμών συμμετοχής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και περιφερειακά δημοψηφίσματα.

VII. Δημοτική και Περιφερειακή Διαμεσολάβηση.

VIII. Ενίσχυση της αναπτυξιακής δράσης και βελτίωση της οικονομικής λειτουργίας των Ο.Τ.Α.

IX. Σχεδιασμός και οργάνωση της διαδικασίας ανακαθορισμού αρμοδιοτήτων και διαδικασιών μεταξύ κρατικής διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

§ 9.- Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.

Ι. Οι τοπικοί οργανισμοί ως εδαφικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

1. Γενικά.

2. Οι τοπικοί οργανισμοί ως φορείς θεμελιωδών δικαιωμάτων.

3. Οι πρωτοβάθμιοι οργανισμοί.

4. Προβλήματα από τη νομολογία που αφορούν το νόμο 2539/1997 «Περί Συγκροτήσεως της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης» (Σχέδιο Ι. Καποδίστρια).

(α) Το περιεχόμενο του νόμου.

(β) Η κρίση της συνταγματικότητας του νόμου.

5. Σύνδεσμοι δήμων και κοινοτήτων.

(α) Συνταγματική κατοχύρωση.

(β) Νομοθετική κατοχύρωση.

6. Οι δευτεροβάθμιοι οργανισμοί.

(α) Γενικά.

(β) Η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση του ν. 1622/1986.

(γ) Η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση κατά τον κώδικα νο­μαρ­χιακής αυτοδιοίκησης (π.δ. 30/1996).

(δ) Προβλήματα από τη νομολογία για τη συνταγματικότητα της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης.

(δ.1.) Προβλήματα που αφορούν τη σύσταση των διευρυμένων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων (Σ.τ.Ε. 5211 και 5212/1995).

(δ.2.) Προβλήματα που αφορούν τη μεταφορά αρμοδιοτήτων (Σ.τ.Ε. 263, 376, 377, 888/1997 και 3440-3444/1998 Ολομ.).

(ε) Η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση στο πρόγραμμα «Καλλικράτης».

(στ) Μητροπολιτική Περιφέρεια.

7. Όργανα της διοικητικής αποκέντρωσης.

(α) Γενικά.

(β) Η αποκεντρωμένη διοίκηση στο πρόγραμμα «Καλλικράτης».

II. Η εκλογή των οργάνων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.

1. Γενικά.

2. Το εκλογικό δικαίωμα.

3. To εκλογικό σύστημα των δημοτικών εκ­λογών.

III. Η αυτοτέλεια των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.

1. Γενικά.

2. Η διοικητική αυτοτέλεια.

3. Η δημοσιονομική αυτοτέλεια.

(α) Γενικά.

(β) Κρατικές ενισχύσεις.

(γ) Πρόγραμμα Θησέας.

(δ) Επιχειρησιακό σχέδιο υποστήριξης προγράμματος «Καλλικράτης» («ΕΛΛΑΔΑ»).

(ε) Η επιχειρηματική δραστηριότητα των τοπικών οργανισμών

(ε.1.) Γενικά.

(ε.2.) Η θεσμική θεμελίωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας των Ο.Τ.Α.

(ε.2.1.) Γενικά.

(ε.2.2.) Οι τοπικές υποθέσεις ως αντικείμενο της επιχειρηματικής δραστηριότητας των Ο.Τ.Α.

(ε.2.3.) Η κερδοσκοπική δραστηριότητα των τοπικών οργανισμών.

(ε.2.4.) Οι επιχειρήσεις των Ο.Τ.Α, ως υποκείμενα της δημόσιας οικονομικής πρωτοβουλίας.

(ε.2.4.1.) Γενικά.

(ε.2.4.2.) Η επιχειρηματική δραστηριότητα των Ο.Τ.Α. με βάση το άρθρ. 106 §§ 3-5 του Συντάγματος.

(ε.2.4.3.) Η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας από Ο.Τ.Α, για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

(ε.2.4.3.1.) Παραχώρηση δημόσιας υπηρεσίας.

(ε.2.4.3.2.) Προγραμματικές συμβάσεις.

(ε.2.5.) Οι δημοτικές επιχειρήσεις ως φορείς της εμπορικής ιδιότητας.

(ε.2.6.) Η κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών των δημοτικών επιχειρήσεων.

(ε.3.) Συμπέρασμα.

IV. Η κρατική εποπτεία στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

1. Γενικά.

2. Ο έλεγχος του προσώπου των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

3. Ο έλεγχος των πράξεων των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

V. Η άσκηση της τοπικής δημόσιας διοίκησης.

1. Ο προσδιορισμός του τοπικού συμφέροντος.

2. Η νομοθετική διάσταση των αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

(α) Γενικά.

(β) Οι ασκούμενες αρμοδιότητες των πρωτοβάθμιων οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

(β.1.) Γενικά.

(β.2.) Η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων του δημόσιου τομέα στους τοπικούς οργανισμούς.

(β.2.1) Συνταγματική ρύθμιση.

(β.2.2.) Νομοθετική ρύθμιση.

(β.3.) Η ανάθεση αρμοδιοτήτων των τοπικών οργανισμών σε άλλους φορείς.

(β.4.) Η κανονιστική αρμοδιότητα των τοπικών οργανισμών.

(β.5.) Οι αρμοδιότητες των τοπικών οργανισμών σύμφωνα με το Δημοτικό και Κοινοτικό Κώδικα και το πρόγραμμα «Καλλικράτης».

(β.5.1.) Ανάπτυξης.

(β.5.2.) Περιβάλλοντος – Ποιότητα ζωής και εύρυθμης λειτουργίας των πόλεων και των οικισμών.

(β.5.3.) Απασχόλησης.

(β.5.4.) Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης – Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού.

(β.5.5.) Πολιτικής Προστασίας.

(β.5.6.) Προστασία της υγείας.

(β.5.7.) Τομέας Αγροτικής Ανάπτυξης – Κτηνοτροφίας – Αλιείας.

γ) Οι ασκούμενες αρμοδιότητες των δευτεροβάθμιων οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

(γ.1.) Γενικά.

(γ.2.) Μέχρι το πρόγραμμα «Καλλικράτης».

(γ.3.) Οι προβλεπόμενες από το πρόγραμμα «Καλλικράτης» αρμοδιότητες δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

(γ.3.1.) Προγραμματισμός – Ανάπτυξη.

(γ.3.2.) Γεωργία – Κτηνοτροφία.

(γ.3.3.) Φυσικοί Πόροι – Ενέργεια – Βιομηχανία.

(γ.3.4.) Απασχόληση – Εμπόριο – Τουρισμός.

(γ.3.5.) Μεταφορές – Επικοινωνία.

(γ.3.6.) Έργα – Χωροταξία – Περιβάλλον.

(γ.3.7.) Υγεία.

(γ.3.8.) Παιδεία – Πολιτισμός – Αθλητισμός.

(γ.3.9.) Πολιτική Προστασία.

3. Η νομολογιακή διάσταση των αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

(α) Γενικά.

(β) Η κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά το χαρακτηρισμό υποθέσεων ως τοπικών ή γενικών.

(β.1.) Αναγνώριση κοινότητας.

(β.2.) Ονομασία οδών.

(β.3.) Εκποίηση ακινήτων.

(β.4.) Ίδρυση καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.

(β.5.) Ανάθεση σύμβασης έργου σε φυσικό πρόσωπο.

(β.6.) Διαχείριση περιουσίας.

(β.7.) Μη έγκριση δαπάνης.

(β.8.) Καθορισμός χώρου για την ανέγερση σχολείου.

(β.9.) Κτιριακή υποδομή των υπηρεσιών του Κράτους.

(β.10.) Εσωτερική οργάνωση των Ο.Τ.Α.

(β.11.) Στελέχωση των Ο.Τ.Α.

(β.12.) Ζητήματα εθνικού αθλητισμού.

(β.13.) Ζητήματα αναπτυξιακής πολιτικής.

(β.14.) Ζητήματα Πολεοδομίας - Χωροταξίας.

Παραρτήματα.

Παράρτημα Ι: Κογκρέσο τοπικών και περιφερειακών αρχών της Ευρώπης.

Παράρτημα ΙΙ: Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας.

Παράρτημα ΙΙΙ: Νόμος 4555/2018

Βιβλιογραφία.

Ελληνική.

Αλλοδαπή.

Αλφαβητικό ευρετήριο καθ’ ύλην.

Τύπος περιεχομένου

Κατηγορίες

 
Προσθήκη στο καλάθι Προσθήκη στη λίστα επιθυμητών

Άλλοι τόμοι

Ε. Μπέσιλα-Βήκα, Τοπική αυτοδιοίκηση, τόμ. 3, 2008
Στον τόμο αυτό έχουν συγκεντρωθεί δημοσιεύματα που αφορούν το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
 

Σχετικές εκδόσεις

Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων, 3η έκδ., 2023
Σειρά: Σύγχρονη Νομοθεσία, #12
Με το Νόμο 3463/2006 (ΦΕΚ Α΄ 114/8.6.2006) κυρώθηκε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 76 § 6 του Συντάγματος και του άρθρου 111 του Κανονισμού της Βουλής, ο νέος Κώδικας...
Μ. Πικραμένος/Α. Μακρυδημήτρης/Ι. Μαθιουδάκης..., Η διοίκηση στους δήμους, 2019
Η Δημοτική Αρχή, όπως είναι γνωστό, διοικεί τις πόλεις σε όλες τις εκφάνσεις του ανθρώπινου βίου και κατά συνέπεια ο τρόπος διοίκησης επηρεάζει τους πολίτες στην...
Ι. Μακρής, Ευθύνη οργάνων ΟΤΑ Α' βαθμού κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, 2015
Η συγκρότηση ενός κράτους βασισμένου στις αρχές της λαϊκής συμμετοχής και της αποκέντρωσης αποτέλεσε διακηρυκτική αρχή της Επανάστασης του 1821. Εξάλλου ο ελληνισμός...
Μ. Γερογιάννη, Καλλικράτης και Κοινωνία των Πολιτών, 2011
Σειρά: Δίκαιο και Κοινωνία στον 21ο Αιώνα, #23
Η «Κοινωνία των Πολιτών» αναδεικνύεται σήμερα σε σημαντική και υπολογίσιμη παράμετρο της πολιτικής ζωής και στην Ελλάδα, ακολουθώντας με αρκετή καθυστέρηση τα τεκταινόμενα σε...
Ε. Μπέσιλα-Βήκα, Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας & Συμπληρωματικοί του Κώδικα Νόμοι - Πρόγραμμα Καλλικράτης, 4η έκδ., 2011
Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει ολόκληρο το κείμενο του Νέου Δ.Κ.Κ. μαζί με το καθ’ ύλην ευρετήριό του, καθώς και ένα σημαντικό τμήμα της νομοθεσίας που συμπληρώνει με τις...