Δ. Ζερδελής, Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο, 2020


Δ. Ζερδελής, Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο, 2020

Ένα μεγάλο μέρος της ύλης του εργατικού δικαίου, όπως είναι οι απαγορεύσεις διακρίσεων, οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης και οι συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης, ο χρόνος εργασίας, η άδεια αναψυχής, οι ομαδικές απολύσεις, η προστασία της μητρότητας, η μεταβίβαση επιχείρησης και οι συνέπειες της στις εργασιακές σχέσης, ρυθμίζεται με οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες έχουν μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο με νομοθετικές ρυθμίσεις αλλά και με κανονιστικές πράξεις των κοινωνικών εταίρων. Ως προς τα ζητήματα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο ρύθμισης σε επίπεδο ενωσιακού δικαίου τα ελληνικά δικαστήρια εφαρμόζουν ενωσιακό δίκαιο. Αποκτά επομένως καθοριστική σημασία η σε βάθος γνώση από την εφαρμοστή του δικαίου της νομολογίας του Δικαστηρίου της ΕΕ, το οποίο ερμηνεύει αυθεντικά το ενωσιακό δίκαιο. Στόχος ακριβώς του βιβλίου αυτού, το οποίο έρχεται να καλύψει ένα κενό στην ελληνική βιβλιογραφία, είναι να παρουσιάσει και να αναλύσει, με τρόπο όσο το δυνατόν πλήρη, σαφή και συστηματικό, τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ένωσης στα επιμέρους ζητήματα που αντιμετωπίζει, παρέχοντας με τον τρόπο αυτό έναν πολύτιμο οδηγό για την ερμηνεία τόσο του ενωσιακού όσο και του εθνικού δικαίου.

Πληροφορίες έκδοσης

Τίτλος
Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο
© 2020
Συγγραφέας
ISBN
978-960-648-194-9
Σελίδες
ΧΧΙΙ + 708
Τιμή
€ 68,00
Σε απόθεμα

Πίνακας περιεχομένων   +

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

§ 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ι. Το εργατικό δίκαιο ως τμήμα της κοινωνικής πολιτικής της Ευρω­παϊκής Ένωσης

ΙΙ. Ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων στη θέσπιση κανόνων του ενω­σιακού δικαίου στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής

ΙΙΙ. Πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο

1. Γραπτό πρωτογενές δίκαιο

2. Άγραφο πρωτογενές δίκαιο

3. Προσχώρηση της Ένωσης στην ΕΣΔΑ

ΙV. Δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο

1. Κανονισμοί

2. Οδηγίες

V. Η άμεση ισχύς των διατάξεων του ενωσιακού δικαίου

VI. Η υπεροχή του ενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού δικαίου των κρατών μελών

VII. H ισχύς των Οδηγιών στο εσωτερικό δίκαιο των κρατών μελών

1. Το άμεσο αποτέλεσμα των Οδηγιών έναντι του κράτους μέλους.

2. Έλλειψη άμεσου αποτελέσματος μεταξύ ιδιωτών

3. Η σύμφωνη με την οδηγία ερμηνεία του εθνικού δικαίου

4. Οδηγίες που συγκεκριμενοποιούν θεμελιώδη δικαιώματα ως γενικές αρχές του ενωσιακού δικαίου

VIΙI. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1. Πηγές

2. Πεδίο εφαρμογής

3. Άμεση ενέργεια

4. Εφαρμογή των θεμελιωδών δικαιωμάτων στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών (τριτενέργεια)

5. Περιορισμοί των θεμελιωδών δικαιωμάτων

α) Εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας

β) Προστασία του πυρήνα του δικαιώματος

IX. Δικαιώματα και αρχές του Χάρτη

X. Η ερμηνεία του ενωσιακού δικαίου

1. Αρχή της αυτόνομης ερμηνείας

2. Οι κανόνες ερμηνείας του ενωσιακού δικαίου

ΧΙ. Η προδικαστική παραπομπή

1. Σκοπός και αντικείμενο της προδικαστικής παραπομπής

2. Σύνδεσμος της εθνικής ρύθμισης με το ενωσιακό δίκαιο

3. Ευχέρεια και υποχρέωση παραπομπής

4. Δεσμευτικότητα της απόφασης επί της προδικαστικής παραπομπής

§ 2 Απαγορεύσεις διακρίσεων

Ι. Εισαγωγή

ΙΙ. Το ενωσιακό νομοθετικό πλαίσιο

1. Πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο

α) Άρθρα 21 και 23 ΧΘΔΕΕ

β) Άρθρο 157 ΣΛΕΕ

γ). Άρθρο 19 ΣΛΕΕ

δ) Άρθρ. 18 ΣΛΕΕ και 21 § 2 Χάρτη

2. Δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο

α) Οδηγία 2006/54 για την απαγόρευση διακρίσεων λόγω φύλου

β) Οδηγίες 2000/43 και 2000/78

IIΙ. Σκοπός της απαγόρευσης διακρίσεων

IV. Είδη απαγορεύσεων διακρίσεων

V. Απαγόρευση διακρίσεων και συμβατική ελευθερία

VI. Απαγόρευση διακρίσεων και γενική αρχή της ίσης μεταχείρισης

VII. Τα προστατευόμενα προσωπικά γνωρίσματα

1. Γενικές παρατηρήσεις

2. Τα κατ’ ίδιαν προστατευόμενα γνωρίσματα

α) Φυλή ή εθνοτική καταγωγή

β) Φύλο

γ). Θρησκεία και πεποιθήσεις

δ) Σεξουαλικός προσανατολισμός

ε). Αναπηρία

στ) Ηλικία

VIII. Πεδίο εφαρμογής

1. Άρθρο 157 ΣΛΕΕ

α) Εργαζόμενος

β) Αμοιβή

γ). Όμοια εργασία ή εργασία ίσης αξίας

δ) Άμεσες και έμμεσες διακρίσεις λόγω φύλου

2. Οδηγίες 2000/43, 2000/78, 2006/54

α) Τους όρους πρόσβασης στην απασχόληση, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων επιλογής και των όρων πρόσληψης, ανεξάρτητα από τον κλάδο δραστηριότητας και σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής ιεραρχίας, συμπεριλαμβανομένων των προαγωγών

β) Τους όρους απασχόλησης και απόλυσης

γ). Την πρόσβαση σε όλα τα είδη και όλα τα επίπεδα επαγγελματικού προ­σανατο­λισμού, επαγγελματικής κατάρτισης, επιμόρφωσης και επαγ­γελμα­τικού αναπροσανατολισμού, συμπεριλαμβανομένης της απόκτησης επαγ­γελ­ματικής πείρας.

δ) Την ιδιότητα μέλους και τη συμμετοχή σε οργάνωση εργαζομένων ή εργοδοτών

ΙX. Μορφές διακρίσεων

1. Άμεσες διακρίσεις

α) Προϋποθέσεις

β) Συγκαλυμμένη διάκριση

γ). Διάκριση σε βάρος επιμέρους ομάδων

δ) Διάκριση λόγω σχέσης

ε). Διάκριση λόγω νομιζόμενων χαρακτηριστικών

2. Άμεση διάκριση λόγω εγκυμοσύνης

3. Έμμεσες διακρίσεις

α) Έννοια και σκοπός

β) Το πραγματικό της έμμεσης διάκρισης

γ). Περιπτωσιολογία

4. Παρενόχληση και σεξουαλική παρενόχληση.

α) Παρενόχληση.

β) Σεξουαλική παρενόχληση.

X. Λόγοι που δικαιολογούν διακρίσεις.

1. Εισαγωγή.

2. Διαφορετική μεταχείριση λόγω επαγγελματικών απαιτήσεων.

α) Επαγγελματική απαίτηση.

β) Αναλογικότητα.

γ) Οι προτιμήσεις των πελατών ως δικαιολογητικός λόγος άμεσων διακρίσεων

XI. Θετικά μέτρα.

XII. Διακρίσεις λόγω ηλικίας προς εξυπηρέτηση κοινωνικοπολιτικών

στόχων.

XIII. Διακρίσεις λόγω θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων - Απασχόληση εντός εκκλησιαστικών ενώσεων ή άλλων οργανισμών, η δεοντολογία των οποίων εδράζεται στη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις.

XV. Διακρίσεις για λόγους δημόσιας τάξης, ασφάλειας, προστασίας της υγείας και προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων.

XVI. Έννομες συνέπειες.

1. Πρωτογενές και δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο κατά των διακρίσεων.

2. Έννομες συνέπειες κατά το εθνικό δίκαιο.

α) Χρηματική αποζημίωση.

β) Υποχρέωση σύναψης σύμβασης εργασίας.

γ). Αξίωση εκπλήρωσης.

XVΙI. Βάρος απόδειξης.

§ 3 Απαγόρευση διακρίσεων λόγω ηλικίας.

Ι. Οι ιδιαιτερότητες της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω ηλικίας σε σχέση με τις λοιπές απαγορεύσεις διακρίσεων

ΙΙ. Νομοθετικό πλαίσιο.

1. Ενωσιακό δίκαιο.

α) Οδηγία 2000/78.

β) Άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

2. Εθνικό δίκαιο.

α) Ο έλεγχος των διακρίσεων με βάση την ηλικία πριν από την θέσπιση της ειδικής απαγόρευσης

β) Ν. 4443/2016.

ΙΙΙ. Πεδίο εφαρμογής.

ΙV. Άμεσες και έμμεσες διακρίσεις.

V. Λόγοι που δικαιολογούν διακρίσεις λόγω ηλικίας.

1. Διαφορετική μεταχείριση για λόγους δημόσιας τάξης, ασφάλειας προστασίας της υγείας και προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων.

2. Διαφορετική μεταχείριση λόγω επαγγελματικών απαιτήσεων

3. Διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας προς εξυπηρέτηση κοινωνι­κοπο­λιτικών στόχων

α) Η ενωσιακή ρύθμιση.

β) Η εθνική ρύθμιση.

VI. Διακρίσεις κατά τη σύναψη της σύμβασης εργασίας.

1. Η ηλικία ως κριτήριο επιλογής του υποψηφίου.

2. Πρόβλεψη ανώτατου ορίου ηλικίας για την πρόσληψη.

3. Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου με ηλικιωμένους εργαζομένους.

4. Συμβάσεις εργασίας διαλείπουσας απασχόλησης με νέους εργαζομένους και αυτοδίκαιη λύση τους με τη συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας τους.

VII. Διακρίσεις λόγω ηλικίας ως προς τους όρους παροχής της εργασίας.

1. Διάκριση ως προς την αμοιβή.

2. Διακρίσεις ως προς το ύψος των εργοδοτικών εισφορών σε επαγ­γελματικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα

3. Διακρίσεις ως προς την άδεια αναψυχής.

VIII. Διακρίσεις ως προς τη λύση της σύμβασης εργασίας.

1. Προθεσμίες καταγγελίας.

2. Η ηλικία ως λόγος καταγγελίας.

3. Επιλογή του απολυτέου στις απολύσεις για οικονομικοτεχνικούς λόγους

α) Η ηλικία ως κριτήριο επιλογής.

β) Επιλογή κατά ηλικιακές ομάδες.

4. Αυξημένη προστασία από την απόλυση.

5. Αποζημίωση απόλυσης.

6. Συμβάσεις εργασίας με όριο ηλικίας.

α) Γενικά όρια ηλικίας στον ιδιωτικό τομέα.

β) Γενικά όρια ηλικίας στον δημόσιο τομέα.

γ). Ειδικά όρια ηλικίας.

IΧ. Έννομες συνέπειες από την παράβαση της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω ηλικίας και βάρος απόδειξης

§ 4 Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Η συμφωνία-πλαίσιο των κοινωνικών εταίρων για τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και η Οδηγία 1999/70.

ΙΙΙ. Έννοια και σκοπός.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής.

1. Εργαζόμενος κατά την έννοια της συμφωνίας-πλαισίου.

2. Εργαζόμενος ορισμένου χρόνου.

V. Απαγόρευση διακρίσεων (ρήτρα 4).

1. Έννοια και σκοπός.

2. Άμεση ενέργεια.

3. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

4. Έννοια των όρων εργασίας.

5. Συγκρίσιμη κατάσταση.

6. Αιτιώδης συνάφεια.

7. Αντικειμενικός λόγος.

8. H αρχή pro rata temporis.

9. Περίοδοι προϋπηρεσίας.

10. Συνέπειες της παράβασης.

VI. Μέτρα για την αποφυγή καταχρηστικής προσφυγής στις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (ρήτρα 5)

1. Σκοπός.

2. Ισοδύναμα νομοθετικά μέτρα.

3. Ενέργεια.

4. Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

5. Τα μέτρα για την αποτροπή της καταχρηστικής προσφυγής στις συμ­βάσεις ορισμένου χρόνου και η μεταξύ τους σχέση.

Α. Αντικειμενικός λόγος.

α). Προϋποθέσεις.

β). Έλεγχος καταχρηστικότητας.

γ). Η προσωρινή αναπλήρωση εργαζομένου ως αντικειμενικός λόγος

δ). Άσκηση ειδικών διδακτικών καθηκόντων σε πανεπιστημιακά ιδρύματα

ε). Λόγοι αναγόμενοι στον προϋπολογισμό.

στ) Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κλάδο

ζ). Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου με ηλικιωμένους εργαζομένους

η). Συμβάσεις εργασίας με όριο ηλικίας.

Β. Μέγιστη συνολική διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων και ανώτατος αριθμός ανα­νεώσεων

6. Τα μέτρα αποτροπής της καταχρηστικής προσφυγής στη σύναψη δια­δοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου στο ελληνικό δίκαιο.

7. Κυρώσεις.

VII. Aπαγόρευση υποβάθμισης του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου

§ 5 Μερική απασχόληση.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Η συμφωνία-πλαίσιο των κοινωνικών εταίρων για την εργασία μερικής απασχόλησης και η οδηγία 97/81/ΕΚ

ΙΙΙ. Έννοια και σκοπός.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής.

1. Έννοια εργαζομένου.

2. Έννοια του εργαζομένου μερικής απασχόλησης.

3. Συγκρίσιμος εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης.

V. Απαγόρευση διακρίσεων (ρήτρα 4).

1. Έννοια και σκοπός.

2. Πεδίο εφαρμογής.

3. Συγκρίσιμη κατάσταση.

VI. Άμεσες και έμμεσες διακρίσεις.

VII. Αντικειμενικοί λόγοι που δικαιολογούν τη διαφορετική μεταχείριση.

VIII. H αρχή pro rata temporis.

IX. Ευκαιρίες για εργασία μερικής απασχόλησης.

§ 6 Προσωρινή απασχόληση.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Η Οδηγία 2008/104.

ΙΙΙ. Στόχος της οδηγίας.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής και εννοιολογικοί προσδιορισμοί.

1. Έννοια του εργαζομένου και της Επιχείρησης Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ)

2. Έννοια έμμεσου εργοδότη.

3. Προσωρινή παραχώρηση.

V. Αρχή της ίσης μεταχείρισης.

1. Αντικείμενο της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

2. Εξαιρέσεις από την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

3. Αποτροπή καταχρηστικής εφαρμογής.

VΙ. Πρόσβαση σε θέση εργασίας, συλλογικές εγκαταστάσεις και επαγγελ­ματική κατάρτιση

1. Πρόσβαση σε θέσεις εργασίας του έμμεσου εργοδότη.

2. Πρόσβαση σε συλλογικές εγκαταστάσεις.

3. Πρόσβαση σε επαγγελματική κατάρτιση.

VΙΙ. Εκπροσώπηση των προσωρινά απασχολουμένων.

VIII. Κυρώσεις.

§ 7 Χρόνος εργασίας.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Οδηγία 2003/88.

ΙΙΙ. Πεδίο εφαρμογής.

1. Αντικειμενικό πεδίο εφαρμογής.

2. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

ΙV. Ελάχιστοι χρόνοι ανάπαυσης και μέγιστος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας.

1. Ο χρόνος εργασίας και η περίοδος ανάπαυσης ως έννοιες του ενωσιακού δικαίου

2. Η έννοια του χρόνου εργασίας.

3. Η ετοιμότητα παροχής εργασίας ως χρόνος εργασίας.

α. Γνήσια και απλή ετοιμότητα.

β. Ετοιμότητα κλήσης.

4. Ο χρόνος μετακίνησης του εργαζομένου από και προς τον τόπο εργασίας ως χρόνος εργασίας

V. Η έννοια «χρόνος ανάπαυσης».

VI. Ελάχιστος χρόνος ανάπαυσης και μέγιστος χρόνος εργασίας

VII. Ανώτατος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας και εβδομαδιαία ανάπαυση.

VΙΙΙ. Περίοδοι αναφοράς.

IX. Διαλείμματα.

X. Δυνατότητα των κρατών μελών και/ή των κοινωνικών εταίρων να αποκλίνουν από το ρυθμιστικό πλαίσιο της οδηγίας ή να προβλέψουν ορισμένες εξαιρέσεις.

§ 8 αδεια αναψυχής.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Οι νομοθετικές βάσεις του δικαιώματος άδειας αναψυχής σε επίπεδο ενωσιακού δικαίου

1. Η οδηγία 2003/88.

2. Άρθρο 31 § 1 Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

ΙΙΙ. Δυνατότητα των κρατών μελών να εφαρμόζουν ή να θεσπίσουν ευνοϊκότερες διατάξεις

ΙV. Νομική φύση και περιεχόμενο της αξίωσης.

V. Προϋποθέσεις της αξίωσης για άδεια αναψυχής.

1. Σχέση εξαρτημένης εργασίας.

2. Συμπλήρωση ορισμένου χρόνου υπηρεσίας.

3. Παροχή εργασίας.

VI. H διάρκεια της άδειας αναψυχής.

VII. Χρόνος παροχής της άδειας και δυνατότητα μεταφοράς.

VIII. Αποδοχές άδειας.

IX. Χρηματική αποζημίωση σε περίπτωση λύσης της σχέσης εργασίας.

§ 9 Ομαδικές απολύσεις.

Ι. Η Οδηγία 98/59.

ΙΙ. Σκοπός της Οδηγίας.

ΙΙΙ. Η ενωσιακή ρύθμιση εν συντομία.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής.

1. Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

2. Eργαζόμενοι στη δημόσια διοίκηση ή σε οργανισμούς δημοσίου δικαίου

3. Εφαρμογή της Οδηγίας σε περίπτωση οριστικής διακοπής της δρα­στηριό­τητας της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης.

V. Έννοια ομαδικών απολύσεων.

1. Κριτήρια προσδιορισμού.

2. Η έννοια του εργαζομένου.

3. Η έννοια της επιχείρησης.

4. Η έννοια της απόλυσης.

α. Η έννοια της «γνήσιας» απόλυσης.

β. Οι εξομοιούμενες με απόλυση λύσεις συμβάσεων εργασίας - Λύση με πρω­τοβουλία του εργοδότη

5. Υπολογισμός αριθμού απασχολουμένων.

VI. Η διαδικασία των ομαδικών απολύσεων.

1. Υποχρέωση πληροφόρησης και διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των εργαζομένων

α. Περιεχόμενο της υποχρέωσης πληροφόρησης και διαβούλευσης.

β. Υπόχρεοι σε παροχή πληροφόρησης και διαβούλευση εργοδότες.

γ. Φορείς του δικαιώματος πληροφόρησης και διαβούλευσης.

δ. Χρόνος εκπλήρωσης της υποχρέωσης πληροφόρησης και διαβούλευσης

2. Ενημέρωση της διοίκησης.

VII. Συνέπειες από τη μη τήρηση των διατάξεων.

VIII. Ευνοϊκότερες εθνικές ρυθμίσεις.

IX. Η ενσωμάτωση της Οδηγίας στο ελληνικό δίκαιο.

§ 10 Μεταβίβαση επιχείρησης.

Ι. Η Οδηγία 2001/23.

ΙΙ. Σκοπός της Οδηγίας.

ΙΙΙ. Πεδίο εφαρμογής.

1. Επιχείρηση, εγκατάσταση και τμήμα εγκατάστασης.

2. Το τμήμα εγκατάστασης ως οικονομική οντότητα.

3. Έννοια μεταβίβασης.

α. Μεταβίβαση οικονομικής οντότητας, η οποία διατηρεί την ταυτότητά της

1). Διατήρηση της ταυτότητας της μεταβιβαζόμενης οικονομικής οντότητας και υπό τον νέο φορέα της

2). Τα κρίσιμα κριτήρια.

3). Μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων.

4). Αναπρόσληψη ενός σημαντικού μέρους του προσωπικού.

5). Συνέχιση ίδιας ή παρόμοιας δραστηριότητας.

6). Μεταβίβαση πελατείας.

7). Διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης.

β. Μεταβολή του φορέα της μονάδας.

γ. Οι βασικές θέσεις του ΔΕΕ.

4. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

IV. Συνέπειες μεταβίβασης.

1. Προστασία υπόστασης και περιεχομένου της εργασιακής σχέσης.

α. Συνέπειες ως προς τις ατομικές εργασιακές σχέσεις.

β. Συνέπειες ως προς τις συλλογικές εργασιακές σχέσεις.

  1. Πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3 § 3 της Οδηγίας 2001/23.............

2). Η κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 § 3 έκταση της δέσμευσης του διαδόχου ως προς τα πρόσωπα και το αντικείμενο.

3). Δέσμευση μέχρι τη λήξη της ΣΣΕ ή την έναρξη ισχύος ή εφαρμογής άλλης ΣΣΕ

4). Συμβατικές ρήτρες παραπομπής σε ΣΣΕ.

2. Ο αναγκαστικός χαρακτήρας των ρυθμίσεων για την προστασία των εργα­ζο­μένων

3. Δικαίωμα εναντίωσης του εργαζομένου.

4. Ευθύνη νέου εργοδότη.

V. Απαγόρευση καταγγελίας λόγω μεταβίβασης.

1. Προϋποθέσεις εφαρμογής.

α. Aπολύσεις πριν από τη μεταβίβαση.

β. Απολύσεις μετά τη μεταβίβαση της επιχείρησης, από το νέο φορέα της

2. Συνέπειες παράβασης της απαγόρευσης.

3. Βάρος απόδειξης.

4. Καταγγελία λόγω μεταβολής των όρων εργασίας.

VI. Μεταβολή των όρων εργασίας.

VII. Μεταβίβαση επιχείρησης στο πλαίσιο πτώχευσης ή ανάλογων δια­δικασιών αφερεγγυότητας

VIII. Επίδραση της μεταβίβασης στο καθεστώς και στη λειτουργία των οργάνων εκπροσώπησης των εργαζομένων

IX. Πληροφόρηση και διαβούλευση.

§ 11 ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ.

Ι. Σκοπός και έκταση εφαρμογής.

ΙΙ. Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί.

ΙΙΙ. Μέτρα προστασίας στον τόπο παροχής της εργασίας.

IV. Νυκτερινή εργασία.

V. Άδεια μητρότητας.

1. Σκοπός της άδειας μητρότητας.

2. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

3. Διάρκεια και κατανομή της άδειας μητρότητας.

4. Σχέση της άδειας μητρότητας με άλλες άδειες.

VI. Απαγόρευση απόλυσης.

1. Σκοπός της απαγόρευσης.

2. Πεδίο εφαρμογής.

3. Έκταση της απαγόρευσης απόλυσης.

4. Εξαίρεση από την προστασία.

VII. Διατήρηση των συναφών προς τη σύμβαση εργασίας δικαιωμάτων.

VIII. Έννομη προστασία.

ΛΗΜΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

§ 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ι. Το εργατικό δίκαιο ως τμήμα της κοινωνικής πολιτικής της Ευρω­παϊκής Ένωσης

ΙΙ. Ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων στη θέσπιση κανόνων του ενω­σιακού δικαίου στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής

ΙΙΙ. Πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο

1. Γραπτό πρωτογενές δίκαιο

2. Άγραφο πρωτογενές δίκαιο

3. Προσχώρηση της Ένωσης στην ΕΣΔΑ

ΙV. Δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο

1. Κανονισμοί

2. Οδηγίες

V. Η άμεση ισχύς των διατάξεων του ενωσιακού δικαίου

VI. Η υπεροχή του ενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού δικαίου των κρατών μελών

VII. H ισχύς των Οδηγιών στο εσωτερικό δίκαιο των κρατών μελών

1. Το άμεσο αποτέλεσμα των Οδηγιών έναντι του κράτους μέλους.

2. Έλλειψη άμεσου αποτελέσματος μεταξύ ιδιωτών

3. Η σύμφωνη με την οδηγία ερμηνεία του εθνικού δικαίου

4. Οδηγίες που συγκεκριμενοποιούν θεμελιώδη δικαιώματα ως γενικές αρχές του ενωσιακού δικαίου

VIΙI. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1. Πηγές

2. Πεδίο εφαρμογής

3. Άμεση ενέργεια

4. Εφαρμογή των θεμελιωδών δικαιωμάτων στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών (τριτενέργεια)

5. Περιορισμοί των θεμελιωδών δικαιωμάτων

α) Εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας

β) Προστασία του πυρήνα του δικαιώματος

IX. Δικαιώματα και αρχές του Χάρτη

X. Η ερμηνεία του ενωσιακού δικαίου

1. Αρχή της αυτόνομης ερμηνείας

2. Οι κανόνες ερμηνείας του ενωσιακού δικαίου

ΧΙ. Η προδικαστική παραπομπή

1. Σκοπός και αντικείμενο της προδικαστικής παραπομπής

2. Σύνδεσμος της εθνικής ρύθμισης με το ενωσιακό δίκαιο

3. Ευχέρεια και υποχρέωση παραπομπής

4. Δεσμευτικότητα της απόφασης επί της προδικαστικής παραπομπής

§ 2 Απαγορεύσεις διακρίσεων

Ι. Εισαγωγή

ΙΙ. Το ενωσιακό νομοθετικό πλαίσιο

1. Πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο

α) Άρθρα 21 και 23 ΧΘΔΕΕ

β) Άρθρο 157 ΣΛΕΕ

γ). Άρθρο 19 ΣΛΕΕ

δ) Άρθρ. 18 ΣΛΕΕ και 21 § 2 Χάρτη

2. Δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο

α) Οδηγία 2006/54 για την απαγόρευση διακρίσεων λόγω φύλου

β) Οδηγίες 2000/43 και 2000/78

IIΙ. Σκοπός της απαγόρευσης διακρίσεων

IV. Είδη απαγορεύσεων διακρίσεων

V. Απαγόρευση διακρίσεων και συμβατική ελευθερία

VI. Απαγόρευση διακρίσεων και γενική αρχή της ίσης μεταχείρισης

VII. Τα προστατευόμενα προσωπικά γνωρίσματα

1. Γενικές παρατηρήσεις

2. Τα κατ’ ίδιαν προστατευόμενα γνωρίσματα

α) Φυλή ή εθνοτική καταγωγή

β) Φύλο

γ). Θρησκεία και πεποιθήσεις

δ) Σεξουαλικός προσανατολισμός

ε). Αναπηρία

στ) Ηλικία

VIII. Πεδίο εφαρμογής

1. Άρθρο 157 ΣΛΕΕ

α) Εργαζόμενος

β) Αμοιβή

γ). Όμοια εργασία ή εργασία ίσης αξίας

δ) Άμεσες και έμμεσες διακρίσεις λόγω φύλου

2. Οδηγίες 2000/43, 2000/78, 2006/54

α) Τους όρους πρόσβασης στην απασχόληση, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων επιλογής και των όρων πρόσληψης, ανεξάρτητα από τον κλάδο δραστηριότητας και σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής ιεραρχίας, συμπεριλαμβανομένων των προαγωγών

β) Τους όρους απασχόλησης και απόλυσης

γ). Την πρόσβαση σε όλα τα είδη και όλα τα επίπεδα επαγγελματικού προ­σανατο­λισμού, επαγγελματικής κατάρτισης, επιμόρφωσης και επαγ­γελμα­τικού αναπροσανατολισμού, συμπεριλαμβανομένης της απόκτησης επαγ­γελ­ματικής πείρας.

δ) Την ιδιότητα μέλους και τη συμμετοχή σε οργάνωση εργαζομένων ή εργοδοτών

ΙX. Μορφές διακρίσεων

1. Άμεσες διακρίσεις

α) Προϋποθέσεις

β) Συγκαλυμμένη διάκριση

γ). Διάκριση σε βάρος επιμέρους ομάδων

δ) Διάκριση λόγω σχέσης

ε). Διάκριση λόγω νομιζόμενων χαρακτηριστικών

2. Άμεση διάκριση λόγω εγκυμοσύνης

3. Έμμεσες διακρίσεις

α) Έννοια και σκοπός

β) Το πραγματικό της έμμεσης διάκρισης

γ). Περιπτωσιολογία

4. Παρενόχληση και σεξουαλική παρενόχληση.

α) Παρενόχληση.

β) Σεξουαλική παρενόχληση.

X. Λόγοι που δικαιολογούν διακρίσεις.

1. Εισαγωγή.

2. Διαφορετική μεταχείριση λόγω επαγγελματικών απαιτήσεων.

α) Επαγγελματική απαίτηση.

β) Αναλογικότητα.

γ) Οι προτιμήσεις των πελατών ως δικαιολογητικός λόγος άμεσων διακρίσεων

XI. Θετικά μέτρα.

XII. Διακρίσεις λόγω ηλικίας προς εξυπηρέτηση κοινωνικοπολιτικών

στόχων.

XIII. Διακρίσεις λόγω θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων - Απασχόληση εντός εκκλησιαστικών ενώσεων ή άλλων οργανισμών, η δεοντολογία των οποίων εδράζεται στη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις.

XV. Διακρίσεις για λόγους δημόσιας τάξης, ασφάλειας, προστασίας της υγείας και προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων.

XVI. Έννομες συνέπειες.

1. Πρωτογενές και δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο κατά των διακρίσεων.

2. Έννομες συνέπειες κατά το εθνικό δίκαιο.

α) Χρηματική αποζημίωση.

β) Υποχρέωση σύναψης σύμβασης εργασίας.

γ). Αξίωση εκπλήρωσης.

XVΙI. Βάρος απόδειξης.

§ 3 Απαγόρευση διακρίσεων λόγω ηλικίας.

Ι. Οι ιδιαιτερότητες της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω ηλικίας σε σχέση με τις λοιπές απαγορεύσεις διακρίσεων

ΙΙ. Νομοθετικό πλαίσιο.

1. Ενωσιακό δίκαιο.

α) Οδηγία 2000/78.

β) Άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

2. Εθνικό δίκαιο.

α) Ο έλεγχος των διακρίσεων με βάση την ηλικία πριν από την θέσπιση της ειδικής απαγόρευσης

β) Ν. 4443/2016.

ΙΙΙ. Πεδίο εφαρμογής.

ΙV. Άμεσες και έμμεσες διακρίσεις.

V. Λόγοι που δικαιολογούν διακρίσεις λόγω ηλικίας.

1. Διαφορετική μεταχείριση για λόγους δημόσιας τάξης, ασφάλειας προστασίας της υγείας και προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων.

2. Διαφορετική μεταχείριση λόγω επαγγελματικών απαιτήσεων

3. Διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας προς εξυπηρέτηση κοινωνι­κοπο­λιτικών στόχων

α) Η ενωσιακή ρύθμιση.

β) Η εθνική ρύθμιση.

VI. Διακρίσεις κατά τη σύναψη της σύμβασης εργασίας.

1. Η ηλικία ως κριτήριο επιλογής του υποψηφίου.

2. Πρόβλεψη ανώτατου ορίου ηλικίας για την πρόσληψη.

3. Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου με ηλικιωμένους εργαζομένους.

4. Συμβάσεις εργασίας διαλείπουσας απασχόλησης με νέους εργαζομένους και αυτοδίκαιη λύση τους με τη συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας τους.

VII. Διακρίσεις λόγω ηλικίας ως προς τους όρους παροχής της εργασίας.

1. Διάκριση ως προς την αμοιβή.

2. Διακρίσεις ως προς το ύψος των εργοδοτικών εισφορών σε επαγ­γελματικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα

3. Διακρίσεις ως προς την άδεια αναψυχής.

VIII. Διακρίσεις ως προς τη λύση της σύμβασης εργασίας.

1. Προθεσμίες καταγγελίας.

2. Η ηλικία ως λόγος καταγγελίας.

3. Επιλογή του απολυτέου στις απολύσεις για οικονομικοτεχνικούς λόγους

α) Η ηλικία ως κριτήριο επιλογής.

β) Επιλογή κατά ηλικιακές ομάδες.

4. Αυξημένη προστασία από την απόλυση.

5. Αποζημίωση απόλυσης.

6. Συμβάσεις εργασίας με όριο ηλικίας.

α) Γενικά όρια ηλικίας στον ιδιωτικό τομέα.

β) Γενικά όρια ηλικίας στον δημόσιο τομέα.

γ). Ειδικά όρια ηλικίας.

IΧ. Έννομες συνέπειες από την παράβαση της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω ηλικίας και βάρος απόδειξης

§ 4 Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Η συμφωνία-πλαίσιο των κοινωνικών εταίρων για τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και η Οδηγία 1999/70.

ΙΙΙ. Έννοια και σκοπός.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής.

1. Εργαζόμενος κατά την έννοια της συμφωνίας-πλαισίου.

2. Εργαζόμενος ορισμένου χρόνου.

V. Απαγόρευση διακρίσεων (ρήτρα 4).

1. Έννοια και σκοπός.

2. Άμεση ενέργεια.

3. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

4. Έννοια των όρων εργασίας.

5. Συγκρίσιμη κατάσταση.

6. Αιτιώδης συνάφεια.

7. Αντικειμενικός λόγος.

8. H αρχή pro rata temporis.

9. Περίοδοι προϋπηρεσίας.

10. Συνέπειες της παράβασης.

VI. Μέτρα για την αποφυγή καταχρηστικής προσφυγής στις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (ρήτρα 5)

1. Σκοπός.

2. Ισοδύναμα νομοθετικά μέτρα.

3. Ενέργεια.

4. Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

5. Τα μέτρα για την αποτροπή της καταχρηστικής προσφυγής στις συμ­βάσεις ορισμένου χρόνου και η μεταξύ τους σχέση.

Α. Αντικειμενικός λόγος.

α). Προϋποθέσεις.

β). Έλεγχος καταχρηστικότητας.

γ). Η προσωρινή αναπλήρωση εργαζομένου ως αντικειμενικός λόγος

δ). Άσκηση ειδικών διδακτικών καθηκόντων σε πανεπιστημιακά ιδρύματα

ε). Λόγοι αναγόμενοι στον προϋπολογισμό.

στ) Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κλάδο

ζ). Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου με ηλικιωμένους εργαζομένους

η). Συμβάσεις εργασίας με όριο ηλικίας.

Β. Μέγιστη συνολική διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων και ανώτατος αριθμός ανα­νεώσεων

6. Τα μέτρα αποτροπής της καταχρηστικής προσφυγής στη σύναψη δια­δοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου στο ελληνικό δίκαιο.

7. Κυρώσεις.

VII. Aπαγόρευση υποβάθμισης του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου

§ 5 Μερική απασχόληση.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Η συμφωνία-πλαίσιο των κοινωνικών εταίρων για την εργασία μερικής απασχόλησης και η οδηγία 97/81/ΕΚ

ΙΙΙ. Έννοια και σκοπός.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής.

1. Έννοια εργαζομένου.

2. Έννοια του εργαζομένου μερικής απασχόλησης.

3. Συγκρίσιμος εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης.

V. Απαγόρευση διακρίσεων (ρήτρα 4).

1. Έννοια και σκοπός.

2. Πεδίο εφαρμογής.

3. Συγκρίσιμη κατάσταση.

VI. Άμεσες και έμμεσες διακρίσεις.

VII. Αντικειμενικοί λόγοι που δικαιολογούν τη διαφορετική μεταχείριση.

VIII. H αρχή pro rata temporis.

IX. Ευκαιρίες για εργασία μερικής απασχόλησης.

§ 6 Προσωρινή απασχόληση.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Η Οδηγία 2008/104.

ΙΙΙ. Στόχος της οδηγίας.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής και εννοιολογικοί προσδιορισμοί.

1. Έννοια του εργαζομένου και της Επιχείρησης Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ)

2. Έννοια έμμεσου εργοδότη.

3. Προσωρινή παραχώρηση.

V. Αρχή της ίσης μεταχείρισης.

1. Αντικείμενο της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

2. Εξαιρέσεις από την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

3. Αποτροπή καταχρηστικής εφαρμογής.

VΙ. Πρόσβαση σε θέση εργασίας, συλλογικές εγκαταστάσεις και επαγγελ­ματική κατάρτιση

1. Πρόσβαση σε θέσεις εργασίας του έμμεσου εργοδότη.

2. Πρόσβαση σε συλλογικές εγκαταστάσεις.

3. Πρόσβαση σε επαγγελματική κατάρτιση.

VΙΙ. Εκπροσώπηση των προσωρινά απασχολουμένων.

VIII. Κυρώσεις.

§ 7 Χρόνος εργασίας.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Οδηγία 2003/88.

ΙΙΙ. Πεδίο εφαρμογής.

1. Αντικειμενικό πεδίο εφαρμογής.

2. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

ΙV. Ελάχιστοι χρόνοι ανάπαυσης και μέγιστος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας.

1. Ο χρόνος εργασίας και η περίοδος ανάπαυσης ως έννοιες του ενωσιακού δικαίου

2. Η έννοια του χρόνου εργασίας.

3. Η ετοιμότητα παροχής εργασίας ως χρόνος εργασίας.

α. Γνήσια και απλή ετοιμότητα.

β. Ετοιμότητα κλήσης.

4. Ο χρόνος μετακίνησης του εργαζομένου από και προς τον τόπο εργασίας ως χρόνος εργασίας

V. Η έννοια «χρόνος ανάπαυσης».

VI. Ελάχιστος χρόνος ανάπαυσης και μέγιστος χρόνος εργασίας

VII. Ανώτατος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας και εβδομαδιαία ανάπαυση.

VΙΙΙ. Περίοδοι αναφοράς.

IX. Διαλείμματα.

X. Δυνατότητα των κρατών μελών και/ή των κοινωνικών εταίρων να αποκλίνουν από το ρυθμιστικό πλαίσιο της οδηγίας ή να προβλέψουν ορισμένες εξαιρέσεις.

§ 8 αδεια αναψυχής.

Ι. Εισαγωγή.

ΙΙ. Οι νομοθετικές βάσεις του δικαιώματος άδειας αναψυχής σε επίπεδο ενωσιακού δικαίου

1. Η οδηγία 2003/88.

2. Άρθρο 31 § 1 Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

ΙΙΙ. Δυνατότητα των κρατών μελών να εφαρμόζουν ή να θεσπίσουν ευνοϊκότερες διατάξεις

ΙV. Νομική φύση και περιεχόμενο της αξίωσης.

V. Προϋποθέσεις της αξίωσης για άδεια αναψυχής.

1. Σχέση εξαρτημένης εργασίας.

2. Συμπλήρωση ορισμένου χρόνου υπηρεσίας.

3. Παροχή εργασίας.

VI. H διάρκεια της άδειας αναψυχής.

VII. Χρόνος παροχής της άδειας και δυνατότητα μεταφοράς.

VIII. Αποδοχές άδειας.

IX. Χρηματική αποζημίωση σε περίπτωση λύσης της σχέσης εργασίας.

§ 9 Ομαδικές απολύσεις.

Ι. Η Οδηγία 98/59.

ΙΙ. Σκοπός της Οδηγίας.

ΙΙΙ. Η ενωσιακή ρύθμιση εν συντομία.

ΙV. Πεδίο εφαρμογής.

1. Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

2. Eργαζόμενοι στη δημόσια διοίκηση ή σε οργανισμούς δημοσίου δικαίου

3. Εφαρμογή της Οδηγίας σε περίπτωση οριστικής διακοπής της δρα­στηριό­τητας της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης.

V. Έννοια ομαδικών απολύσεων.

1. Κριτήρια προσδιορισμού.

2. Η έννοια του εργαζομένου.

3. Η έννοια της επιχείρησης.

4. Η έννοια της απόλυσης.

α. Η έννοια της «γνήσιας» απόλυσης.

β. Οι εξομοιούμενες με απόλυση λύσεις συμβάσεων εργασίας - Λύση με πρω­τοβουλία του εργοδότη

5. Υπολογισμός αριθμού απασχολουμένων.

VI. Η διαδικασία των ομαδικών απολύσεων.

1. Υποχρέωση πληροφόρησης και διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των εργαζομένων

α. Περιεχόμενο της υποχρέωσης πληροφόρησης και διαβούλευσης.

β. Υπόχρεοι σε παροχή πληροφόρησης και διαβούλευση εργοδότες.

γ. Φορείς του δικαιώματος πληροφόρησης και διαβούλευσης.

δ. Χρόνος εκπλήρωσης της υποχρέωσης πληροφόρησης και διαβούλευσης

2. Ενημέρωση της διοίκησης.

VII. Συνέπειες από τη μη τήρηση των διατάξεων.

VIII. Ευνοϊκότερες εθνικές ρυθμίσεις.

IX. Η ενσωμάτωση της Οδηγίας στο ελληνικό δίκαιο.

§ 10 Μεταβίβαση επιχείρησης.

Ι. Η Οδηγία 2001/23.

ΙΙ. Σκοπός της Οδηγίας.

ΙΙΙ. Πεδίο εφαρμογής.

1. Επιχείρηση, εγκατάσταση και τμήμα εγκατάστασης.

2. Το τμήμα εγκατάστασης ως οικονομική οντότητα.

3. Έννοια μεταβίβασης.

α. Μεταβίβαση οικονομικής οντότητας, η οποία διατηρεί την ταυτότητά της

1). Διατήρηση της ταυτότητας της μεταβιβαζόμενης οικονομικής οντότητας και υπό τον νέο φορέα της

2). Τα κρίσιμα κριτήρια.

3). Μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων.

4). Αναπρόσληψη ενός σημαντικού μέρους του προσωπικού.

5). Συνέχιση ίδιας ή παρόμοιας δραστηριότητας.

6). Μεταβίβαση πελατείας.

7). Διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης.

β. Μεταβολή του φορέα της μονάδας.

γ. Οι βασικές θέσεις του ΔΕΕ.

4. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

IV. Συνέπειες μεταβίβασης.

1. Προστασία υπόστασης και περιεχομένου της εργασιακής σχέσης.

α. Συνέπειες ως προς τις ατομικές εργασιακές σχέσεις.

β. Συνέπειες ως προς τις συλλογικές εργασιακές σχέσεις.

  1. Πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3 § 3 της Οδηγίας 2001/23.............

2). Η κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 § 3 έκταση της δέσμευσης του διαδόχου ως προς τα πρόσωπα και το αντικείμενο.

3). Δέσμευση μέχρι τη λήξη της ΣΣΕ ή την έναρξη ισχύος ή εφαρμογής άλλης ΣΣΕ

4). Συμβατικές ρήτρες παραπομπής σε ΣΣΕ.

2. Ο αναγκαστικός χαρακτήρας των ρυθμίσεων για την προστασία των εργα­ζο­μένων

3. Δικαίωμα εναντίωσης του εργαζομένου.

4. Ευθύνη νέου εργοδότη.

V. Απαγόρευση καταγγελίας λόγω μεταβίβασης.

1. Προϋποθέσεις εφαρμογής.

α. Aπολύσεις πριν από τη μεταβίβαση.

β. Απολύσεις μετά τη μεταβίβαση της επιχείρησης, από το νέο φορέα της

2. Συνέπειες παράβασης της απαγόρευσης.

3. Βάρος απόδειξης.

4. Καταγγελία λόγω μεταβολής των όρων εργασίας.

VI. Μεταβολή των όρων εργασίας.

VII. Μεταβίβαση επιχείρησης στο πλαίσιο πτώχευσης ή ανάλογων δια­δικασιών αφερεγγυότητας

VIII. Επίδραση της μεταβίβασης στο καθεστώς και στη λειτουργία των οργάνων εκπροσώπησης των εργαζομένων

IX. Πληροφόρηση και διαβούλευση.

§ 11 ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ.

Ι. Σκοπός και έκταση εφαρμογής.

ΙΙ. Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί.

ΙΙΙ. Μέτρα προστασίας στον τόπο παροχής της εργασίας.

IV. Νυκτερινή εργασία.

V. Άδεια μητρότητας.

1. Σκοπός της άδειας μητρότητας.

2. Προσωπικό πεδίο εφαρμογής.

3. Διάρκεια και κατανομή της άδειας μητρότητας.

4. Σχέση της άδειας μητρότητας με άλλες άδειες.

VI. Απαγόρευση απόλυσης.

1. Σκοπός της απαγόρευσης.

2. Πεδίο εφαρμογής.

3. Έκταση της απαγόρευσης απόλυσης.

4. Εξαίρεση από την προστασία.

VII. Διατήρηση των συναφών προς τη σύμβαση εργασίας δικαιωμάτων.

VIII. Έννομη προστασία.

ΛΗΜΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ.

Τύπος περιεχομένου

Κατηγορίες

 
Προσθήκη στο καλάθι Προσθήκη στη λίστα επιθυμητών
 

Σχετικές εκδόσεις

Α. Μπρεδήμας, Οικονομική Κρίση και Εργασιακά Δικαιώματα, 2015
Σειρά: Εκδόσεις του Ιδρύματος Διεθνών Νομικών Μελετών Καθ. Ηλία Κρίσπη και Δρ. Α. Σαμαρά-Κρίσπη, #32
Μετά τις πολιτικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο (1989-1990), άνοιξαν οι θύρες για την προώθηση και επιβολή των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων στο οικονομικό και κοινωνικό...
Γ. Αμπατζόγλου/Χ. Αποστολίδης/Μ. Αρχιμανδρίτου..., Αφιέρωμα Μνήμης στη Γιώτα Κραβαρίτου, 2011
Οι μελέτες του τόμου καλύπτουν πτυχές της πολύπλευρης επιστημονικής δραστηριότητας και προσωπικότητας της Γιώτας Κραβαρίτου: το Δίκαιο, την Εργασία, το Φύλο και την...
Β. Σκουρής/Κ. Παπαδημητρίου/Γ. Λεβέντης..., Οικονομικές ελευθερίες, κοινωνικά δικαιώματα & η απαγόρευση των διακρίσεων στο δίκαιο της ΕΕ, 2010
Η εσωτερική αγορά μπορεί να αποτέλεσε τον πρώτο στόχο της διαδικασίας για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αλλά δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Αργά αλλά σταθερά η κοινωνική διάσταση...
Γ. Κραβαρίτου, Για την κοινωνική Ευρώπη και το δίκαιό της, 2002
Το βιβλίο πραγματεύεται θέματα όπως ο χρόνος εργασίας και η επαναρύθμισή του,τα κοινωνικά δικαιώματα και πώς συνδέονται με την ιδιότητα των ευρωπαίων γυναικώνως πολιτών - τη...